Τα ρήματα παρόντα αόριστα - πώς να τα χρησιμοποιήσετε ικανοποιητικά;

Όπως είναι γνωστό, στην κλασική αγγλική γλώσσαυπάρχουν δεκαέξι φορές που χρησιμοποιούνται ανάλογα με την ειδική κατάσταση. Με την αμερικανική εκδοχή του είναι απλούστερη, εδώ όλες οι ώρες δεν χρησιμοποιούνται, στην καλύτερη περίπτωση το μισό. Αλλά τώρα θα επικεντρωθούμε στους κανόνες της εποχής που περιλαμβάνει την παρούσα απεριόριστη, τη σημερινή συνεχή και την παρούσα τέλεια, δηλαδή - την παρούσα αόριστη ένταση.

Περιγραφή της αίτησης

Σε γενικές γραμμές, αν μιλάμε για την περιγραφή της χρήσηςΗ σημερινή εποχή αυτού του τύπου, δηλαδή η παρούσα αόριστη ένταση, πρέπει να καταλάβει ότι περιγράφει καταστάσεις και ενέργειες που είναι αμετάβλητες.

Με άλλα λόγια, ο χρόνος του παρόντος αόριστου μπορείπου χρησιμοποιούνται σε σχέση με τις περιγραφές των ενεργειών που συμβαίνουν, ας πούμε, ημερήσια, μηνιαία, ετήσια κ.λπ., δηλαδή, μερικά μόνιμα γεγονότα.

Συχνές περιπτώσεις χρήσης της υπάρχουσας αόριστης έντασης

Μιλώντας για τη χρήση αυτού του χρόνου, μπορείτεδώστε μερικά βασικά παραδείγματα. Για παράδειγμα, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι πηγαίνω στο σχολείο. Το γεγονός αυτό είναι μόνιμο και δεν απαιτεί επιβεβαίωση. Αυτό είναι σαν μια αυτονόητη ιδέα. Στο παράδειγμα μοιάζει με αυτό: πηγαίνω στο σχολείο.

Μια εξίσου σημαντική πτυχή της εφαρμογής του χρόνουΤο παρόν αόριστο είναι μια περιγραφή κάποιας αλήθειας που δεν απαιτεί επιβεβαίωση. Για παράδειγμα, αυτή μπορεί να είναι η έννοια του "Είμαι γυναίκα" (είμαι γυναίκα). Είναι σαφές ότι αυτό είναι κάτι μόνιμο και αμετάβλητο.

Η τρίτη πτυχή, όταν χρησιμοποιείται ο χρόνοςΠαρόν Ανεξάρτητο, μπορείτε να αναφέρετε καταστάσεις και γεγονότα που περιγράφουν την ύπαρξη κάποιας κάποιας. Για παράδειγμα, έχω ένα σκυλί (έχω ένα σκυλί). Σε αυτή την περίπτωση, και πάλι, η περιγραφική διαδικασία επηρεάζει ακριβώς τι είναι το σκυλί γενικά και δεν θα πάει πουθενά.

Περαιτέρω, όταν χρησιμοποιούμε την παρούσα οριστικήΧρόνος Παρούσα Απεριόριστη είναι η κατανόηση με κανόνες κατασκευής προσφορών και σύζευξης των βασικών ρήμων. Εδώ, δεν είναι όλα τόσο απλά, επειδή υπάρχουν ορισμένοι κανόνες για την αλλαγή των τελειωμάτων, ανάλογα με το άτομο και τον αριθμό.

Σύζευξη του ρήματος να είναι

Το ρήμα πρέπει να είναι, όπως το κύριο στην πρόταση, έχειτις ιδιαιτερότητές τους της συζυγίας στο παρόν αόριστο. Όπως και για άλλα ρήματα, εδώ υπάρχει μια αλλαγή τελειών ανάλογα με τον αριθμό και το άτομο. Εάν δώσετε τους βασικούς κανόνες, μοιάζει με αυτό, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.

Παρεμπιπτόντως, σε καταφατικές προτάσεις, ότι στις απαντήσεις σε ερωτήσεις με προφορικές δηλώσεις το ρήμα δεν αλλάζει. Στην περίπτωση της άρνησης κάτι ή την ίδια απάντηση, το ερώτημα δεν είναι.

Για παράδειγμα, στο ερώτημα "Είστε ηθοποιός;" Η αρνητική απάντηση μοιάζει με Όχι, δεν είμαι ηθοποιός (Όχι, δεν είμαι με μια μείωση).

Σύζευξη του ρήματος για να κάνει

Με το ρήμα να κάνει η κατάσταση είναι κάπως απλούστερη.Το τέλος αλλάζει μόνο αν το χρησιμοποιείτε στο μοναδικό τρίτο άτομο (κάνει). Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον, το ρήμα αυτό χρησιμοποιείται μόνο σε ερωτικές προτάσεις και απαντήσεις σε αυτές.

Για παράδειγμα, η ερώτηση "Έχετε ένα σκύλο;"Στην αγγλική έκδοση, χρησιμοποιώντας την κατασκευή των ερωτικών προτάσεων στο Παρόν Ανεξαρτημένο μοιάζει με" Έχετε ένα σκυλί; "Μπορεί να απαντηθεί" Ναι, το κάνω ". Σε αυτή την περίπτωση, η κατάσταση επηρεάζεται από ένα ακόμη ρήμα που απαιτεί εξήγηση. Στην πιο απλή εκδοχή, η ερώτηση θα μοιάζει με "Πως περπατάτε κάθε μέρα;" Και η απάντηση είναι "Ναι" ή "Όχι", ανάλογα με την κατάσταση (Ναι, εγώ ή Όχι όχι ή στη συντομογραφία Όχι, δεν το κάνω).

Σύζευξη του ρήματος να έχει

Τώρα μερικά λόγια για τη χρήση στο παρόνΑπεριόριστο του ρήματος να έχει. Προκαλεί πολλή διαμάχη και ακόμα. Οι κανόνες της κλασσικής αγγλικής γλώσσας και της αμερικανικής αλλαγής είναι κάπως διαφορετικοί. Αυτό αφορά τις περισσότερες από τις ερωτικές προτάσεις και τις απαντήσεις σε αυτές.

Έτσι, για παράδειγμα, το ίδιο ερώτημα "Έχετε ένα σκυλί;" Στην αμερικανική έκδοση μοιάζει με "Έχετε ένα σκυλί;", Αν και σύμφωνα με την αγγλική γλώσσα το ερώτημα θα πρέπει να οικοδομηθεί όπως "Έχετε ένα σκυλί;"

Όπως μπορείτε να δείτε από αυτό το παράδειγμα, η δεύτερη επιλογήΜπορεί να υπάρξει μόνο μία απάντηση: Ναι, έχω. Για την πρώτη παραλλαγή των απαντήσεων μπορεί να υπάρχουν δύο: είτε Ναι, το κάνω (η σωστή απάντηση από την άποψη της κατασκευής της ερώτησης, δεδομένου ότι το ρήμα είναι το κύριο), ή πάλι Ναι, έχω.

Αν μιλάμε για τη χρήση αυτών των ρημάτωνσε σχέση με ένα τρίτο άτομο μοναδικό, μόνο το κύριο ρήμα αλλάζει. Η φράση "Έχει ένα σκύλο;" Σε δύο παραλλαγές μπορεί να κατασκευαστεί ως "Έχει ένα σκύλο;" (Το τέλος του κύριου ρήματος αλλάζει σε "-es") ή "Έχει ένα σκυλί;". Όπως μπορείτε να δείτε, η τελική αλλαγή εμφανίζεται μόνο στο κύριο ρήμα.

Παρεμπιπτόντως, οι Αμερικανοί από την άποψη αυτή δεν είναι ιδιαίτεραανησυχούν. Τείνουν να ξαναφτιάζουν τις προτάσεις έτσι ώστε αυτό να έρχεται σε αντίθεση με τους κλασσικούς κανόνες. Επιστρέφοντας στο ερώτημα του σκύλου, ένας Αμερικανός μπορεί εύκολα να πει: Ω, έχετε ένα σκυλί; ("Ω, έχετε ένα σκυλί;"). Κατ 'αρχήν, αυτή η δήλωση του ερωτήματος μπορεί να ερμηνευθεί ως μια καταφατική-προφορική φράση, αν και τα ρήματα του παρόντος αόριστου δεν αλλάζουν.

Κανόνες για την αλλαγή των καταλήξεων στα βασικά ρήματα που υποδηλώνουν δράση

Μέχρι στιγμής έχουμε εξετάσει τα τρία κύρια ρήματα.Κατ 'αρχήν, οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για άλλα ρήματα που καθορίζουν την κύρια ενέργεια (προσθέτοντας "-s" ή "-es" τελείες, αλλάζοντας "-y" σε "-ies"). Σκεφτείτε πώς να τα χρησιμοποιήσετε σωστά.

Για να κατανοήσουμε σωστά πώς αλλάζουν οι καταλήξεις των ρήμων στο ίδιο Παρόν Ανεξάρτητο Παρόν, θα εξετάσουμε τους βασικούς κανόνες. Αν το ρήμα τελειώνει με "o" "S", "x", "ch" και "sh", το τροποποιημένολήγει «-es». λήγει «-s» έχει χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώσεις. Η προφορά είναι επίσης υπόκεινται σε αλλαγές, και η κατασκευή των ερωτηματικές και θετικές προτάσεις στο τρίτο ενικό πρόσωπο προϋποθέτει τη χρήση της κύριας ρήμα με την αλλαγή που έληξε (Ποιος σας βοηθά - «Ποιος σας βοηθά», Βοηθά τον αδελφό της - «Βοηθάει τον αδελφό του»).

Για παράδειγμα, αν το τέλος είναι μετά από έναν κωφόσυνώνυμο, είναι προφέρεται "es" ([s], αφήνει, σταγόνες). Εάν χρησιμοποιείται μετά από συφωνία ή φωνήεν, η προφορά θα είναι "z" ([z], αναπαραγωγή). Στην περίπτωση των μεταγραφών ήχων [k, ʃ, s, z, dʒ, ʒ, tʃ], το τέλος είναι προφέρεται ως "iz" ([iz], χάνει).

Η αλλαγή του τέλους του "-y" γίνεται με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ένα συμπλήρωμα πριν από αυτό. Για παράδειγμα, Μελέτη - Μελέτες. Ωστόσο, το "-s" χρησιμοποιείται με τα φωνήεντα: Pay-Pays, Stay-Stays.

Συχνά χρησιμοποιούμενες συνοδευτικές λέξεις και έννοιες

Όπως έγινε ήδη κατανοητό, η χρήση του χρόνου ΠαρόνΑπεριόριστη περιγράφει μόνιμα γεγονότα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στις προτάσεις υπάρχουν συχνά συνοδευτικές λέξεις που υπογραμμίζουν την ίδια την κατάσταση. Συνήθως, αυτές οι λέξεις είναι συνήθως, πάντα, πάντα, πάντα και πάντα, συχνά.

Συμπέρασμα

Όπως μπορεί να φανεί από όλα τα παραπάνω, τίποτασύνθετο χρονοβόρο ή ρήματα που σχετίζονται με αυτό, όχι. Το κύριο πράγμα στην περίπτωση αυτή είναι να κατανοήσουμε καθαρά την κατάσταση, η οποία θα περιγραφεί χρησιμοποιώντας τον οριστικό χρόνο. Λοιπόν, καθώς μαθαίνετε αγγλικά στους κανόνες για την αλλαγή των τελειών ή τη σύζευξη των ρήμων, μπορείτε γρήγορα να το συνηθίσετε.

</ p>>