Συγγραφέας Βλαντιμίρ Ίσταρχοφ (Ιβανόφ Βλαντιμίρ Αλεκεβέιτς) - συγγραφέας του λατρευτικού βιβλίου "Η απεργία των ρωσικών θεών": βιογραφία

Δημόσια φιγούρα, συγγραφέας, συγγραφέας σκανδαλωδώςγνωστά βιβλία, ο Βλαντιμίρ Ίσταρχοφ προκαλεί αντιφατικά συναισθήματα. Απευθύνει έκκληση για την εθνική αυτογνωσία των ανθρώπων, ενώ εξάπλωση των απόψεων που αναγνωρίζονται ως εξτρεμιστικές. Η πορεία ζωής αυτού του ανθρώπου είναι βασανιστική και γεμάτη δυσκολίες.

Οικογένεια και παιδική ηλικία

Ο Vladimir Alekseevich Ivanov (Istarhov) γεννήθηκε στο1949 στη Μόσχα. Το κύριο πράγμα που πάντα μιλάει για τους προγόνους του είναι ότι ήταν όλοι Ρώσοι. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό γι 'αυτόν, επειδή διαδίδει την πρωτότυπη ρωσική ιδέα και πρέπει να έχει το δικαίωμα να διαδώσει την εθνική του αντίληψη. Ο πατέρας του ήταν βοηθός, η μητέρα του φαρμακοποιός της ανώτερης κατηγορίας. Στο Βλαντιμίρ είχε μια παλαιότερη αδελφή εργάστηκε ως φαρμακοποιός. Στη σοβιετική εποχή ήταν μια τυπική οικογένεια που επέζησε της χώρας όλες τις δυσκολίες και τις χαρές: η αποκατάσταση μετά τον πόλεμο, η πολυπλοκότητα της σοβιετικής περιόδου, αλλά οι γονείς ήταν σε θέση να δώσει στα παιδιά μια καλή εκπαίδευση, η οποία εκείνη την εποχή ήταν μια σημαντική στιγμή για να ξεκινήσει. Ο Βλαντιμίρ σπούδασε στο 310ο σχολείο στη Μόσχα, το οποίο αποφοίτησε το 1966.

Εκπαίδευση:

Αμέσως μετά το σχολείο, ο Βλαντιμίρ εισήλθε σε μια αξιοπρεπήγυμνάσιο - Μόσχα Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Μηχανικής, στη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών. Ενώ φοίτησε στο πανεπιστήμιο, παρακολούθησε το βράδυ το σχολείο μουσικής παιδείας νούμερο 1 στην περιοχή Moskvoretsky της πρωτεύουσας, έμαθε να παίζει κιθάρα. Αργότερα αυτή η ικανότητα ήταν χρήσιμη γι 'αυτόν, όταν συνεργάστηκε με πολλά φωνητικά και οργανικά σύνολα. Ταυτόχρονα, διαμορφώθηκε η μουσική του γεύση. Η προτίμησή του είναι η λαϊκή, η κλασσική και η τζαζ μουσική.

Επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ιβάνοφ εκπαιδεύτηκε στο στρατιωτικό τμήμα του ΜΙΕΜ, μετά τον οποίο έλαβε τον στρατιωτικό τίτλο του καπετάνιου του αποθέματος των στρατευμάτων επικοινωνίας.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του Ιβάνοφ, σε πολλά αθλήματα, έχει ένα επίπεδο σκάκι, τένις, απολαμβάνει το κολύμπι και μάχες σώμα με σώμα.

Ο Βλαντιμίρ σπούδασε καλά στο πανεπιστήμιο, εξέφρασε τις ελπίδες και αποφάσισε να ασχοληθεί με την επιστήμη.

Επιστημονική καριέρα

Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο το 1972, ο Βλαντιμίρ Ιβάνοφπήρε δουλειά στο Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών Αυτόματου Εξοπλισμού για τη θέση βοηθού μηχανικού-εργαστηρίου. Για 16 χρόνια εργασίας στο NIIAA, έχει περάσει από εργαστηριακό βοηθό στον κορυφαίο μηχανικό και επικεφαλής του τομέα. Το ερευνητικό του θέμα ήταν αυτόματα συστήματα ελέγχου για στρατηγικές δυνάμεις και μέχρι σήμερα τα συστήματα αυτά έχουν υιοθετηθεί στο ρωσικό στρατό. Σε αυτό το θέμα υπερασπίστηκε τη διατριβή του το 1982. Το 1983-1984 δίδαξε μερικής απασχόλησης στο Κρατικό Ινστιτούτο Ραδιοηλεκτρονικής, Ηλεκτρονικής και Αυτοματισμού της Μόσχας. Ήταν ένα είδος υποχρεωτικής θέσης, διότι αυτό το πανεπιστήμιο εκπαίδευσε στελέχη για τη NIIAA και σε 5-6 μαθήματα οι μαθητές ανατέθηκαν σε υπάλληλο του ινστιτούτου έτσι ώστε να μπορεί να επιλέξει άξιους για μελλοντικές εργασίες.

Το 1985, ο Ivanov μεταφέρθηκε στοΕρευνητικό Ινστιτούτο Συστημάτων Αυτοματισμού για τη θέση του Αναπληρωτή Διευθυντή Επιστημών. Έγινε ο επικεφαλής σχεδιαστής των συστημάτων σχεδιασμού με υπολογιστή, ασχολήθηκε με την ανάπτυξη συστημάτων ειδικού σκοπού. Εργάστηκε επίσης στον όμιλο Tikhomirov για τη δημιουργία συστημάτων μηχανικής μετάφρασης για την επιστημονική και τεχνική βιβλιογραφία. Αργότερα, η δραστηριότητά του συνδέθηκε με την προσέλκυση του προγράμματος στο τελικό μοντέλο και την οργάνωση της εφαρμογής του σε εμπορική βάση. Ήταν μια εποχή διαφοροποίησης της επιστήμης, κάθε ερευνητικό ίδρυμα αναζητούσε τρόπους για να κερδίσουν χρήματα και ο Ivanov βρέθηκε στον τομέα αυτό.

Ο Vladimir Alekseevich Ivanov δημοσίευσε 52 επιστημονικάεργασίας, μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να ταξινομούνται. Το πεδίο των ερευνητικών του ενδιαφερόντων συνδέθηκε με τη δημιουργία αυτοματοποιημένων συστημάτων ελέγχου για μια ποικιλία σύνθετων αντικειμένων.

Οι χρόνοι για την επιστήμη έρχονται σκληροί, κερδίζοντας χρήματατροφίμων πέτυχε να κάνει μόνο μεγάλες προσπάθειες του, και το 1988 Ιβανόφ άφησε τη δουλειά του στο Ινστιτούτο Ερευνών να συμμετάσχουν σε κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες.

Ο δρόμος του κομμουνιστή

Το 1973, ο Ivanov έστειλε να σπουδάσει χωρίς διακοπήαπό την παραγωγή στο Πανεπιστήμιο του Μαρξισμού-Λενινισμού. Αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα υπήρξε για να αναδεύσει ιδεολογικά τα ηγετικά στελέχη και τον πληθυσμό στο σύνολό του. Ήταν ένα απολύτως ιδεολογικό γυμνάσιο, όπου οι καθηγητές εξήγησαν τα πλεονεκτήματα της κομμουνιστικής κοινωνίας έναντι όλων των άλλων. Ο Ιβάνωφ σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή και για 2 χρόνια κατάφερε να αποσυναρμολογήσει λεπτομερώς την έννοια του μαρξισμού και του λενινισμού. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο το 1975 με ένα κόκκινο δίπλωμα. Αυτή η εκπαίδευση άλλαξε ριζικά τις απόψεις του Βλαντιμίρ, κατάλαβε πώς λειτουργεί το σοβιετικό σύστημα, έμαθε τι πρέπει να κάνει για να το πετύχει, αλλά μισούσε τις ιδέες του μαρξισμού. Έτσι, από ένα ιδεολογικό εκπαιδευτικό ίδρυμα βγήκε ως ένθερμο αντισημιτικό, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει δημοσιοποιήσει αυτές τις απόψεις. Είναι δύσκολο να το κάνετε αυτό εξυπηρετώντας σε ένα μυστικό στρατιωτικό ινστιτούτο, αν δεν θέλετε να χάσετε την αγαπημένη σας δουλειά.

Το 1979, ο Βλαντιμίρ Ιβάνοφ εντάχθηκε στις τάξειςΚομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης. Δεν το έκανε για ιδεολογικούς λόγους, αλλά επειδή ήταν μια απαραίτητη προϋπόθεση για όσους ήθελαν να ακολουθήσουν μια καριέρα στην επιστήμη και ειδικά σε ένα μυστικό ίδρυμα.

Το 1989, το ΚΚΣΠ υπενθύμισε στον Ivanov ότι ήταν μέλος τουκόμμα. Κάλεσε να σταματήσει τις δημόσιες δραστηριότητές του, αλλά δεν μπορούσε να αλλάξει γνώμη. Σε σχέση με αυτό, εκδιώχθηκε από το κόμμα για αντισημιτική αναταραχή και προπαγάνδα. Αυτό οδήγησε στην αρχή της δίωξης. Το 1990, ο Ιβάνοφ έπρεπε να παραιτηθεί από τη δημόσια υπηρεσία, καθώς η ύπαρξη εκεί έγινε αφόρητη.

Κοινωνικές δραστηριότητες

Από την αρχή της περεστρόικας, ο Ιβάνοφ έχει ανοίξεινα αποδείξουν τις ορθές απόψεις τους. Το 1988 εκλέχτηκε γραμματέας του κοινωνικοπολιτικού κινήματος "Ρωσικό Λαϊκό Μέτωπο", των οποίων μέλη ήταν και οι Β. Σκουρλατόφ, Β. Φατέφ, Σ. Βοντόφ.

Αυτή τη στιγμή, Ivanov έγινε ένα αξιοσημείωτο σχήμα των μέσων ενημέρωσης, και στη συνέχεια Βλαντιμίρ Alekseevich Istarhov εμφανίστηκε στην αρένα της δημόσιας δραστηριότητας. Το όνομα του Ιβάνοφ ήταν πολύ δυσδιάκριτο για τον ακτιβιστή.

Το 1990, ο Βλαντιμίρ Istarkhi προσπάθησε να πάει για τους βουλευτές του Ανωτάτου Σοβιέτ, αλλά οι κομμουνιστές ήταν σε θέση να τον απομακρύνει από τις εκλογές.

Στη δεκαετία του '90 πολλοί ακτιβιστές μίλησαν σε συναντήσεις, συνέδρια, σεμινάρια, να προωθήσουν τις απόψεις τους, η οποία αποτελείται από όλα τα πιο συνεκτική θεωρία.

Ο Βλαντίμιρ Ίσταρχοφ ως πατριώτης υπεράσπισε ενεργά τον Λευκό Οίκο το 1991 και το 1993, χαιρέτισε τις αλλαγές, ελπίζοντας για το καλύτερο.

Από τη δεκαετία του 1990, ο Ivanov συνεργάστηκε με διάφορες μικρές επιχειρήσεις, αλλά η κύρια δραστηριότητά του - η φώτιση - ήταν ακόμα μπροστά.

Το βιβλίο "Η Απεργία των Ρωσικών Θεών"

Πολιτικές απόψεις του Βλαντιμίρ Αλεκεβέιτςπου σχηματίζεται στη θεωρία στην επικρατούσα τάση του νεοπαγανισμού και του ρωσοφίλου. Και ο Βλαντιμίρ Ίσταρχοφ, του οποίου η βιογραφία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το εθνικιστικό κίνημα, γράφει το έργο του προγράμματος. Αυτό είναι σαφώς αντισημιτικές κλήσεις εργασίες για το ρωσικό έθνος να θυμούνται τις ρίζες τους και να απορρίπτουν όλες τις επιφανειακές Χριστιανισμό, τη συνταγματική δομή του κράτους, να εκδιώξει τους Εβραίους και να αρχίσουν να ζουν με τους δικούς τους κανόνες. Με όλη τη διαμάχη της με το περιεχόμενο της «Beat ρωσικής θεούς» του συγγραφέα δεν μπορεί να πάρει το ταλέντο της πειθούς, γράφει έντονα, και λειτουργεί καλά για ορισμένους θεατές.

Διώξεις και κατηγορίες

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Βλαντιμίρ Ιστάρχοφ υποβλήθηκεδιώξεις. Κατηγορείται για ριζοσπαστικές απόψεις και εξτρεμιστικές εκκλήσεις, οι αρχές συχνά τον κρατούν σε εθνικιστικές συγκεντρώσεις. Βιβλία από τον Vladimir Istarkhov επανειλημμένα το αντικείμενο της διαφοράς. Πήγε μέσα από μια ολόκληρη σειρά πλοίων, η οποία προσέλκυσε ακόμα μεγαλύτερη προσοχή στο πρόσωπο και τη θεωρία του. Σε μια συνέντευξη, οι Istarches με μεγάλο πάθος και με ζοφερά χρώματα μου είπαν ότι υποβλήθηκε σε μια σκόπιμη σειρά πλοίων για να αναγνωρίσει τελικά το έργο της "The Strike of Russian Russians" από έναν εξτρεμιστή το 2013.

Η σημερινή ημέρα

Σήμερα ο Βλαντιμίρ Ίσταρχοφ είναι επικεφαλής των ρωσικώνπρωτάθλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εργάζεται για τη δημιουργία του ρωσικού δεξιού κόμματος. Έγραψε ένα άλλο αμφιλεγόμενο βιβλίο - "Τι είναι" νεκρό νερό ";". Οι ομιλίες του Βλαντιμίρ Ίσταρχοφ ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το κομμάτι της εθνικιστικής κοινωνίας, αναπαράγονται στο Διαδίκτυο, αναφέρθηκαν και ανατροφοδοτήθηκαν. Ο συγγραφέας, επιτέλους, έχει φτάσει στο επιθυμητό - ονομάζεται "ο κύριος των σκέψεων".

</ p>>