Διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας

Επί του παρόντος, ο αριθμός των παθολογιών των θηλυκών αναπαραγωγικών οργάνων έχει αυξηθεί σημαντικά, γεγονός που οδηγεί σε τόσο σοβαρές συνέπειες όπως μια συνηθισμένη αποβολή κατά την εγκυμοσύνη και ακόμη και τη στειρότητα.

Σήμερα, μεταξύ όλων των άλλων ασθενειών στις γυναίκεςσυχνότερα συμβαίνουν τα ινομυώματα της μήτρας. Η διάγνωση αυτής της νόσου μαζί με τη συλλογή της αναμνησίας αντιπροσωπεύονται από διάφορες εργαστηριακές και οργανικές μεθόδους.

Η έγκαιρη διάγνωση γυναικών ασθενειών επιτρέπειγια την επιτυχή αντιμετώπιση των σύγχρονων παθολογιών. Η διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας, ιδιαίτερα περίπλοκη από αιμορραγία, πραγματοποιείται με τέτοιες καταστάσεις όπως η διακοπή της κύησης, ο όγκος των ωοθηκών, ο καρκίνος του ενδομητρίου, η εσωτερική ενδομητρίωση. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διακρίνεται η αιμορραγία της μήτρας, που προκαλείται από τη δυσλειτουργία της, το χοριοεπιθηλίωμα και την ολίσθηση της ουροδόχου κύστης.

Η έναρξη της έκτρωσης εκδηλώνεται με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

- μήτρα μαλακής σύστασης,

- Το μυομήτριο είναι έντονα τονισμένο,

- υπάρχει ένα ελαφρύ άνοιγμα του λαιμού της μήτρας,

- η αιμορραγία δεν επηρεάζεται.

Διενεργήθηκε διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτωνΗ μήτρα με δυσλειτουργική αιμορραγία αποκαλύπτει τέτοια χαρακτηριστικά της τελευταίας ως ελαφρά αύξηση της μήτρας. Η επιφάνειά του δεν είναι ογκώδης, όπως στο μυόμα, αλλά ακόμη και αμετάβλητο.

Όταν συνδυάζονται με ινομυώματα της μήτρας και εγκυμοσύνη, υπάρχουνσημεία που υποδεικνύουν και τις δύο καταστάσεις. Σε αυτή την περίπτωση, ο υπερηχογράφος εξετάζει το εμβρυϊκό αυγό, και στη μελέτη ορού αίματος και ούρων, ανιχνεύεται χοριακή γοναδοτροπίνη. Η διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας σε αυτή την περίπτωση δεν είναι περίπλοκη.

Το μυόωμα της μήτρας χαρακτηρίζεται από μια κυκλική φύση αιμορραγίας, πιθανώς από την ανάπτυξη μετρορραγίας κατά τη διάρκεια της ανώμαλης φάσης του εμμηνορροϊκού κύκλου.

Διάφορα νεοπλάσματα των ωοθηκών (για παράδειγμα,ωοθυλακίων) που παράγουν οιστρογόνα συχνά οδηγούν σε υπερεγκρογονισμό και χαρακτηρίζονται από αιμορραγία μη κυκλικής φύσης. Οι πιο έντονες παρόμοιες εκδηλώσεις στη δυσλειτουργική αιμορραγία της μήτρας. Οι όγκοι που παράγουν οιστρογόνα οδηγούν σε ελαφρά αύξηση της μήτρας, αλλά η επιφάνεια της είναι ομοιόμορφη. Πρόσθετη εξέταση οδηγεί στην ανίχνευση στην περιοχή των ωοθηκών ενός κινητού σχηματισμού πυκνής σύστασης σχήματος ωοειδούς ή σφαιρικού. Η διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας σε αυτή την περίπτωση γίνεται με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά της νόσου και τα αποτελέσματα των μελετών με όργανα.

Για να διευκρινιστεί η διάγνωση είναι συχνά απαραίτητηεφαρμογή πρόσθετων μεθόδων. Έτσι, πολύ ενημερωτική είναι η λαπαροσκόπηση των ινομυωμάτων της μήτρας, η οποία επιτρέπει την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Η ακτινογραφία, η sonography και άλλες μελέτες παρέχουν επίσης αξιόπιστες πληροφορίες και επιτρέπουν στον γιατρό να καθορίσει τη διάγνωση και την πορεία της θεραπείας.

Έτσι, στην υστεροσαλπιγγογραφία του εσωτερικούενδομητρίωση είναι δυνατό να αποκαλυφθούν νόμιμες σκιές που μιλούν για τη διείσδυση μιας ουσίας αντίθεσης σε ένα στόμα ενδομητρίων αδένων από μια κοιλότητα της μήτρας. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά των καρκίνων των αναπαραγωγικών οργάνων είναι μια ελαφρά αύξηση της μήτρας σε μέγεθος και άφθονη αιμορραγία. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης είναι τα δεδομένα της διαγνωστικής σάρωσης.

Όταν συνδυάζονται οι μυωτικές μεταβολές στη μήτρα με άλλες ασθένειες, υπάρχουν εκδηλώσεις χαρακτηριστικές και για τις δύο παθολογικές καταστάσεις.

Έτσι, η διαφορική διάγνωση των ινομυωμάτωνΗ μήτρα εκτελείται με μεγάλο αριθμό ασθενειών και παθολογικών καταστάσεων του αναπαραγωγικού συστήματος της γυναίκας. Η διάγνωση, όπως και η θεραπεία, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πορεία προς την αναπαραγωγική υγεία.

</ p>>