Δεοντολογικές κατηγορίες και επίπεδα δεοντολογικών αρχών

Η ηθική είναι ένας χώρος φιλοσοφικής γνώσης που αντιμετωπίζει τα προβλήματα του καλού και του κακού, του καθήκοντος και της δικαιοσύνης.

Η διαφορά μεταξύ δεοντολογίας και ηθικής

Είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ της έννοιας της "ηθικής" και της "ηθικής""ηθική". Και αν και στην καθημερινή ζωή χρησιμοποιούνται συχνά ως συνώνυμα, καθένα από αυτά έχει το δικό του νόημα. Έτσι, η ηθική πρέπει να νοηθεί ως πεδίο γνώσης και ηθικής - ως αντικείμενο της μελέτης της. Στη δομή της ηθικής γνώσης διακρίνεται η θεωρητική και κανονιστική ηθική. Είναι αυτή που ασχολείται με την ανάπτυξη κανόνων συμπεριφοράς και καθορίζει τα κριτήρια της ηθικής.

Οι κύριες κατηγορίες δεοντολογίας

Κατηγορίες είναι οι κύριες έννοιές της. Οι ηθικές κατηγορίες είναι γενικά χαρακτηριστικά με τα οποία αξιολογείται η ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτά περιλαμβάνουν το καλό και το αντίθετό του, την τιμή και την αξιοπρέπεια, το καθήκον, τη συνείδηση, την αγάπη και την ευτυχία, και πολλά άλλα. Στη συνέχεια, εξηγούμε εν συντομία αυτές και άλλες κατηγορίες δεοντολογίας.

Το καλό είναι μια θεμελιώδης έννοιααντανακλά τη θετική αξία των φαινομένων, των αντικειμένων. είναι το υψηλότερο ιδανικό υπέρ του οποίου ένα πρόσωπο κάνει την ελεύθερη του επιλογή, ανυψώνει τον εαυτό του και καλλιεργεί τον εαυτό του.

Καλά, καλά - αυτές οι κατηγορίες δεοντολογίας άρρηκτα συνδεδεμένη με την έννοια του καλού. Ωστόσο, καλό είναι καλό πάντα και για όλους. Όταν μιλούν για τα οφέλη και τα οφέλη, μιλάμε για τα οφέλη ενός συγκεκριμένου ατόμου (ομάδας).

Το κακό - το αντίθετο του καλού, αλλά μάλλον,υποχωρήστε από αυτό. Το κακό και το καλό είναι άνισα. Το κακό υπόκειται σε διόρθωση από το καλό. Η αντίθεση αυτών των εννοιών παρατηρούμε σχεδόν σε όλα τα θρησκευτικά κινήματα.

Το καθήκον είναι μια ηθική αναγκαιότητα να ενεργήσουμε με κάποιο τρόπο.

Ισότητα - ισότητα βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό.

Η αγάπη είναι η αντίληψη ενός αντικειμένου ως απόλυτο καλό.

Η ευτυχία είναι η υψηλότερη καλή και αυτοθούμενη κατάσταση. Αυτή είναι η ικανοποίηση στη ζωή γενικά και τα έντονα συναισθήματα που βιώνουμε αυτή τη στιγμή.

Ταυτόχρονα, η ηθική δε στοχεύει στην επίτευξη καλής ευτυχίας. Μας διδάσκει να διακρίνουμε μεταξύ αληθινών και ψευδών αξιών και να κάνουμε την δική μας επιλογή.

Επίπεδα δεοντολογικών αρχών

Όλες οι κατηγορίες δεοντολογίας που παρατίθενται από εμάς μπορούν να θεωρηθούν σε τρία επίπεδα: προσωπικά, επαγγελματικά και παγκόσμια.

1. Προσωπική δεοντολογία

Αυτή η κατηγορία είναι καθοριστική σε σχέση μεστα υπόλοιπα. Αυτές οι αρχές είναι δεσμευτικές και προχωρούμε από αυτές για να καθορίσουμε την ηθική συμπεριφορά. Τείνουν να βρίσκονται στην εκπαίδευση. Αυτές είναι οι αρχές όπως ο σεβασμός, η δικαιοσύνη, η υπακοή στον νόμο, η αξιοπιστία, η ειλικρίνεια, η προσφορά οφέλους σε άλλους.

2. Επαγγελματική δεοντολογία

Όλοι γνωρίζουμε για τον κώδικα δεοντολογίας των γιατρών,ψυχολόγοι, εκπαιδευτικοί κλπ. Η επαγγελματική ηθική είναι οι αρχές που καθοδηγούν σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Αυτές οι ρυθμίσεις καθορίζονται από τις ενώσεις γραπτώς. Οι αρχές της επαγγελματικής δεοντολογίας είναι σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες: πρόκειται για εμπιστευτικότητα, αμεροληψία, ακριβή τήρηση της περιγραφής της θέσης εργασίας και άλλα.

3. Η παγκόσμια ηθική

Αυτό το επίπεδο δεν συνεπάγεται καμία ευθύνη.μόνο για τον εαυτό τους, τις πράξεις τους, τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες και τις δραστηριότητες των υφισταμένων τους. Κάθε ένας από εμάς, ειδικά με εξουσία και εξουσία, επηρεάζει αυτό που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Αυτό συνεπάγεται ανησυχία για το περιβάλλον. Έτσι, σε αυτό το επίπεδο, έρχονται στο προσκήνιο ηθικές αρχές όπως η κοινωνική ευθύνη, ο σεβασμός στο περιβάλλον και η προσοχή στα περιβαλλοντικά ζητήματα. Στον δυτικό κόσμο, ακόμη και μια τέτοια έννοια εμφανίστηκε ως βιώσιμη ανάπτυξη - δηλαδή μια κοινωνικά υπεύθυνη ανάπτυξη των εταιρειών που λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τον άμεσο αντίκτυπο των δραστηριοτήτων της στο περιβάλλον αλλά και τις συνέπειές της για τα επόμενα γενιές.

Προϋπόθεση για τη συμμόρφωση με τις αρχές 2 και 3επίπεδο και σεβασμός των αρχών της προσωπικής ευθύνης. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επιμείνουμε: οι καταστάσεις της ζωής είναι πολύ περίπλοκες και μπορεί να φανερωθούν αρχές όπως η παγκόσμια ηθική.

</ p>>