Κύριοι δείκτες κοστολόγησης παραγωγής και δείκτες επιχειρήσεων

Η λογιστική καταγραφή του κόστους της κύριας παραγωγής, καθώς και των βοηθητικών, περιλαμβάνει την ομαδοποίηση βασικών δεικτών στις ακόλουθες κατηγορίες:

• από τα είδη - βασικά, βοηθητικά, σερβιρίσματα.
• από πηγές σχηματισμού - εμφανίστηκαν άμεσα κατά τη διάρκεια της παραγωγής, που δημιουργήθηκαν στη διαδικασία διαχείρισης της επιχείρησης.
• για άλλους λόγους (άμεσες, παραγωγικές, τιμολόγια και άλλα).

Η οργάνωση της λογιστικής εξαρτάται από τις αρχές:

• την αμετάβλητη της καθιερωμένης μεθοδολογίας ·
• πληρότητα των πληροφοριών για όλες τις συναλλαγές ·
• σωστή συσχέτιση των δαπανών ανά περίοδο.
• διαφοροποίηση του τρέχοντος κόστους και επενδύσεις κεφαλαίου ·
• εξομάλυνση της διάρθρωσης του κόστους.

Η κύρια παραγωγή νοείται ωςπαραγωγική δραστηριότητα της επιχείρησης ή της εταιρείας, ως αποτέλεσμα της οποίας παράγονται τα αγαθά, τις υπηρεσίες για τις οποίες δημιουργήθηκε η εν λόγω επιχείρηση. Όλες οι δαπάνες για τη βασική παραγωγή πραγματοποιούνται με βάση τον λογαριασμό υπολογισμού 20, ο οποίος καλείται - "Κύρια Παραγωγή".

Πώς υπολογίζει το κόστος του κύριουη χρέωση αυτού του λογαριασμού συνοψίζει το κόστος όλων των κεφαλαίων και για το τμήμα πίστωσης υποβάλλονται σε προβληματισμό ως διαγραφή βάσει της αξίας του πλήρους κόστους των προϊόντων που έχουν ήδη κατασκευαστεί και πωληθεί. Συγκεκριμένα: η χρέωση αυτού του λογαριασμού αντικατοπτρίζει το κόστος που βαρύνει την εταιρεία άμεσα με την οργάνωση και την υλοποίηση παραγωγικών δραστηριοτήτων. Επίσης, αντικατοπτρίζει τη λογιστική καταχώριση του κόστους της βοηθητικής παραγωγής: λογαριασμός χρέωσης 20, πιστωτικός λογαριασμός 23. Σε μερικές περιπτώσεις ανοίγονται επιπρόσθετοι λογαριασμοί εκτός του καθορισμένου λογαριασμού ώστε να αντικατοπτρίζουν μη βασικούς και μη τυποποιημένους δείκτες κόστους.

Παραδοσιακά, η λογιστική για το κόστος της κύριας παραγωγής απόο λογαριασμός 20 λαμβάνει μια ταξινομημένη αντανάκλαση των δεικτών ανά τύπο μεταποιημένων προϊόντων, ανά τύπο κόστους, με την κατανομή του κόστους μεταξύ των διαρθρωτικών στοιχείων της εταιρείας.

Κατάλογος αντικειμένων που περιέχουν λογιστικά στοιχείατο κόστος της κύριας παραγωγής, ρυθμίζεται από μεθοδολογικές κατευθυντήριες γραμμές για την οργάνωση και τη διοίκησή του, οι οποίες εκδίδονται από τα αρμόδια τμήματα προφίλ. Κατά κανόνα, αναλαμβάνουν τέτοια άρθρα (θέσεις):

1. Πρώτες ύλες και ακατέργαστα ημιτελικά προϊόντα.
2. Αποσπώμενα απόβλητα.
3. Αγορά ημιτελών προϊόντων και εξαρτημάτων.
4. Καύσιμο και ενέργεια.
5. Υπηρεσίες παραγωγής που παρέχονται από τρίτους και εταιρείες.
6. Μισθός.
7. Κοινωνικές πληρωμές και κρατήσεις.
8. Φόροι.
9. Προπαρασκευαστικό κόστος παραγωγής.
10. Έξοδα που προκύπτουν από τη συντήρηση του εξοπλισμού παραγωγής.
11. Γενικά βιομηχανικά και γενικά οικονομικά έξοδα της επιχείρησης.
12. Έξοδα που συνδέονται με την παραγωγή ελαττωματικών προϊόντων.
13. Κόστος που συνδέεται με την πώληση προϊόντων.

Κατά κανόνα, το κόστος της κύριας παραγωγήςγίνεται με τη μέθοδο υπολογισμού του αρχικού κόστους, η οποία περιλαμβάνει τον υπολογισμό του συνολικού κόστους και τον προσδιορισμό του κόστους μιας μονάδας παραγόμενων αγαθών.

Όλα τα λογιστικά δεδομένα είναι η πιο σημαντική παράμετροςγια την ανάπτυξη της στρατηγικής και της τακτικής της βιομηχανικής ανάπτυξης της επιχείρησης. Όποια και αν είναι η οικονομία, τα στοιχεία σχεδιασμού σε κάθε επιχείρηση είναι πάντα διαθέσιμα. Ως εκ τούτου, οι κύριοι δείκτες του σχεδίου παραγωγής μιας επιχείρησης ή μιας επιχείρησης μπορούν, και μάλιστα να περιλαμβάνουν, τμήματα δεικτών όπως:

• ονοματολογία - σύνθεση των εμπορευμάτων με τις παραμετρικές τους ιδιότητες (ποικιλίες, σκοπός, τύποι, μεγέθη κ.λπ.) ·
• ο λόγος ανανέωσης είναι μια τιμή της οποίας η αξία χαρακτηρίζει την αναλογία των νέων δειγμάτων προϊόντων προς τα παλαιότερα.

Στα σχέδια υπάρχει μια ταξινόμηση των δεικτών γιαβασικές και λειτουργικές. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τις πωλήσεις, την ποιότητα των προϊόντων, τα περιθώρια κέρδους, η πολιτική βιωσιμότητα, η τιμή των μετοχών και άλλων.

Η επιχειρησιακή λειτουργία περιλαμβάνει δείκτες πολιτικήςμείωση του κόστους, προστιθέμενη αξία, δείκτης κύκλου εργασιών, επένδυση. Ο τρέχων σχεδιασμός περιλαμβάνει δείκτες για τον αριθμό των προϊόντων σε μονάδες, τα αποθέματα υλικών, τους οικονομικούς δείκτες, το ταμείο πληρωμών, το μέσο επίπεδο και άλλα.

</ p>>