Barbus fire - διακόσμηση μικρών ενυδρείων
Υπάρχουν πολλά είδη μικρών ψαριώνφαίνονται εξαιρετικά σε όχι πολύ μεγάλα ενυδρεία, αλλά η πυρκαγιά barb είναι ένα από τα πιο όμορφα. Οι υδατοκαλλιεργητές άρχισαν να τις αναπαράγουν ήδη από το 1903. Φυσικά ενδιαιτήματα αυτού του ψαριού είναι η Νότια και Νοτιοανατολική Ασία, οι δεξαμενές της Ινδίας. Στη φύση υπάρχουν άτομα που έχουν φτάσει τα 12-15 cm, και στα οικιακά ενυδρεία το σφυρί πυρκαγιάς σπάνια μεγαλώνει περισσότερο από 8 cm.
Αυτός ο τύπος ψαριών χαρακτηρίζεται από χαρακτηριστικό σεξουαλικόέτσι ώστε το αρσενικό να αναγνωρίζεται αμέσως από ένα λαμπρότερο χρώμα. Οι θηλές των γυναικών έχουν πιο στρογγυλεμένη κοιλιά και ασημένιο χρώμα. Αυτό το είδος δεν είναι πολύ απαιτητικό για τη διατροφή και τη χημική σύνθεση του νερού. Η φωτιά Barbus αισθάνεται τέλεια στο νερό, η θερμοκρασία της οποίας κυμαίνεται από 18-22 ° C. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα ψάρια μπορούν να διατηρηθούν με επιτυχία σε ομάδες και σε μεγάλα ενυδρεία, τα καλύτερα φαίνονται σε δοχεία μεσαίου μεγέθους. Το βαρέλι πυρκαγιάς αναφέρεται σε αυτά τα είδη ψαριών που μπορούν να ξεκινήσουν με επιτυχία το καλοκαίρι στην πισίνα του κήπου. Αυτά τα ψάρια είναι κοπάδια, επομένως πρέπει να φυλάσσονται σε μικρές ομάδες με δικά τους ή με άλλα είδη εκπαίδευσης κατάλληλου μεγέθους. Δεν μπορείτε να ανεχτείτε την κοινή κατοικία των φρακτών και των καθιστικών ειδών, για παράδειγμα, των ψαριών βλεφαρίδων, καθώς αυτά τα εύθραυστα ψάρια μπορούν να δαγκώσουν τα πτερύγιά τους.
Για μια άνετη διαμονή στη φωτιά ενυδρείωντα barbs χρειάζονται καλό αερισμό και διήθηση. Μια φορά την εβδομάδα, θα πρέπει να αντικαταστήσετε μερικά από το νερό με γλυκό νερό. Η βάση της διατροφής είναι ζωντανή τροφή. Το fire barbus, του οποίου η φωτογραφία παρουσιάζεται στο άρθρο μας, έχει μόνο έναν φωτεινό χρωματισμό υπό ευνοϊκές συνθήκες κράτησης. Αναπαράγεται σε χώρους αναπαραγωγής με χωρητικότητα περίπου 10 λίτρων (ο όγκος πρέπει να αυξηθεί ανάλογα με τον αριθμό των ψαριών αναπαραγωγής). Στην αναπαραγωγή θα πρέπει να υπάρχει ένα διαχωριστικό πλέγμα αναπαραγωγής που μπορεί να προστατεύσει μερικά από τα αυγά από τους γονείς τους. Στο κέντρο της δεξαμενής δημιουργείται ένας θάμνος με υδρόβια φυτά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βραστό νερό για αναπαραγωγή, αλλά καλό αερισμό είναι απαραίτητο. Η ομάδα παραγωγών αποτελείται συνήθως από δύο άνδρες με φλογερό κόκκινο χρώμα και ένα θηλυκό.
Πριν από την αναπαραγωγή, τα ψάρια τρέφονται μόνο με ζωντανή τροφή. Το θηλυκό φέρει περίπου 0,5 χιλιάδες αυγά. Οι παραγωγοί φυτεύονται μετά την ωοτοκία. Το ήμισυ του νερού αντικαθίσταται με γλυκό νερό, αλλά με τα ίδια χαρακτηριστικά και τη θερμοκρασία. Τα αυγά υποβάλλονται σε επεξεργασία με κυανό του μεθυλενίου. Υπό κανονικές συνθήκες, οι προνύμφες εμφανίζονται σε μια μέρα και, μετά από 3 ημέρες, τα νερά κολυμπούν ήδη. Αυτή τη στιγμή, και να αρχίσει τη σίτιση τους (για αυτό είναι κατάλληλο Artemia, nauplii Cyclops, rotifers). Το Fry μεγαλώνει γρήγορα. Τρέφονται τρεις φορές την ημέρα. Η ωριμότητα επιτυγχάνεται κατά 8 μήνες.
Ένας συχνός κάτοικος μεσαίων ενυδρείων είναιμεταλλαγμένο μεταλλάκτη. Αυτό το αποτελεσματικά χρωματισμένο μπλε-πράσινο ψάρι αποχρώσεων είναι μια μετάλλαξη του αραβοσίτου Σουμάτρα. Το περιεχόμενο αυτού του είδους διαφέρει ελάχιστα από το περιεχόμενο της αρχικής μορφής, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι μεταλλάξεις είναι ένα ασθενέστερο και πιο ασταθές είδος. Το νερό για αυτούς πρέπει να έχει τις ακόλουθες παραμέτρους: pH 7,0. GH έως 15 °. t 23-25 ° C. Για την ίδια αραίωση απαιτείται το ακόλουθο νερό: ρΗ 6,8-7,0. GH έως 5,0 °. t 26-28 ° C. Σε αυτήν συχνά προσθέτουν την έγχυση της προγονικής ελάτης. Η σκληρότητα του ανθρακικού άλατος πρέπει να είναι ελάχιστη.
</ p>>
