Εάν υπάρχει αλλεργία στις γάτες, απαιτείται θεραπεία και κάποια άλλα μέτρα

Στον σύγχρονο κόσμο, η αλλεργία στις γάτες είναι ένα φαινόμενοπολύ συχνές. Πιστεύεται ότι το 15% όλων των ανθρώπων που ζουν στη γη υποφέρουν από αυτή την ασθένεια. Οι εκδηλώσεις κάποιου είναι σχεδόν αόρατες και σε ορισμένες περιπτώσεις η συνάντηση με μια γάτα οδηγεί σε μια πολύ σοβαρή επιδείνωση της υγείας.

Ο ένοχος της αλλεργικής αντίδρασηςΟι γάτες είναι σωματίδια Pel d 1, τα οποία είναι πολύ μικρού μεγέθους. Περιέχονται στο σάλιο του ζώου και βρίσκονται επίσης στο δέρμα του και έχουν πολύ ισχυρές αλλεργιογόνες ιδιότητες. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η αλλεργία στις γάτες οφείλεται στα μαλλιά τους, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Οι γάτες συνεχώς γλύφουν και το σάλιο τους, όχι μόνο παραμένει σε μεγάλες ποσότητες στο κάλυμμα τους, αλλά επίσης εξαφανίζεται στον αέρα, εξαπλώνεται το αλλεργιογόνο. Επιπλέον, τα αλλεργιογόνα βρίσκονται στα ούρα του ζώου και στο δέρμα. Είναι πολύ ελαφριά και αναρτώνται συνεχώς στον αέρα. Επιπλέον, προσκολλώνται σε οποιαδήποτε πορώδη επιφάνεια: χαλιά, έπιπλα, ρούχα, τοίχοι, κλπ. Οι αλλεργικές ιδιότητες του ζώου είναι πρακτικά ανεξάρτητες από το μήκος του στρώματος και του βράχου. Ακόμη και αν το ζώο έχει αφαιρεθεί από τα καθιστικά, οι επιθέσεις αλλεργίας μπορεί να συνεχιστούν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το αλλεργιογόνο έχει τη δυνατότητα να παραμείνει στο σπίτι για αρκετούς μήνες.

Αλλεργία σε γάτες μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα συμπτώματα μιας τέτοιας αλλεργίας περιλαμβάνουν:

• Φτέρνισμα και βήχας.
• Κνίδωση, ερεθισμός και ερυθρότητα των οφθαλμών.
• Ρινική συμφόρηση και ρινική καταρροή.
• Ερυθρότητα του δέρματος στη θέση γρατζουνιών.

Μπορούν να εμφανιστούν σε μερικά μόνολεπτά, αλλά σε λίγες μόλις ώρες αργότερα. Στο 20-30% των ατόμων που πάσχουν από αλλεργικό άσθμα, μετά από ακόμη και μια σύντομη επαφή με τη γάτα υπάρχει μια έξαρση. Συχνά τα άτομα με αυτήν την ασθένεια πάσχουν από άλλα αλλεργιογόνα, όπως γύρη φυτών ή μούχλα.

Οι γάτες που δεν προκαλούν αλλεργίες - αυτό παραμένειτο ανεκπλήρωτο όνειρο πολλών παιδιών και ενηλίκων, επειδή στη φύση δεν υπάρχουν καθόλου γάτες. Επιπλέον, μην ξεχνάτε ότι οι αλλεργίες προκαλούν πιτυρίδα, η οποία ξεχειλίζει μαζί με τα χυμένα μαλλιά. Υπάρχουν φυλές από γάτες που είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν αυτή την ασθένεια, συμπεριλαμβανομένων των σφιγμάτων. Αμερικανοί επιστήμονες δήλωσαν ότι στις ΗΠΑ είναι ελεύθεροι να πουλούν γάτες που δεν προκαλούν αλλεργίες. Ωστόσο, η τιμή ενός τέτοιου ζώου είναι πολύ υψηλή, επιπλέον, ο αριθμός των γατών είναι περιορισμένος.

Όταν διαπιστώνεται με ακρίβεια ότι είστε αλλεργικόςγάτες - η θεραπεία είναι παρόμοια με τη θεραπεία για φυσιολογικές αλλεργίες. Υπάρχει μια άλλη επιλογή - ανοσοθεραπεία. Αλλά έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα: οι ενέσεις πρέπει πρώτα να γίνουν μέσα σε έξι μήνες δύο φορές την εβδομάδα, και στη συνέχεια για πέντε χρόνια κάθε τρεις έως τέσσερις εβδομάδες. Ο εγχυόμενος ορός παρασκευάζεται από μια ουσία που προκαλεί αλλεργίες και συνεπώς υπάρχουν συχνά αντενδείξεις για μια τέτοια θεραπεία, αν και οι σοβαρές επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Η ανοσοθεραπεία δεν αποτελεί θεραπεία αν υπάρχει αλλεργία στις γάτες. Αλλά η εφαρμογή της είναι πιο αποτελεσματική από τη συνήθη θεραπεία των ναρκωτικών, επειδή εξαλείφει τις αιτίες που προκάλεσαν αλλεργίες και όχι μόνο καταπολεμά τα συμπτώματα. Η ενεργός ανάπτυξη της ανοσοθεραπείας καθιστά δυνατή τη δημιουργία πιο βολικό και αποτελεσματικό μέσο.

Η μείωση του κινδύνου αλλεργιών διευκολύνεται από τέτοιες απλές ενέργειες:

• Εγκατάσταση καθαριστή αέρα ή ιονιστή?
• Καθαριστικά δωμάτια με ηλεκτρική σκούπα, εξοπλισμένα με φίλτρα υψηλής καθαρότητας.
• Αφαίρεση χαλιών, ογκωδών κουρτίνων κ.λπ.
• Τακτικό πλύσιμο μιας γάτας (τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο εβδομάδες).

Παρά το γεγονός ότι αλλεργίες, συμπεριλαμβανομένωνγάτες, διαδεδομένη και γνωστή μηχανισμό της νόσου, η ιατρική δεν είναι ακόμη σε θέση να προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία και την πρόληψη των ασθενειών.

</ p>>