Δάπεδα από δάπεδα από κόντρα πλακέ

Τα δάπεδα είναι το πιο λειτουργικό μέρος οποιουδήποτε σπιτιού. Παρουσιάζονται με πολλές απαιτήσεις: πρέπει να είναι όμορφα, ανθεκτικά στη φθορά, ζεστά και επίσης να καθαρίζονται εύκολα.

Τα ξύλινα δάπεδα τοποθετούνται από πλανισμένες σανίδες, καιαυτό το είδος αναφέρεται στην επικάλυψη υλικών τεμαχίων. Κατά κανόνα, οι πίνακες δεν μπορούν να έχουν μήκος μεγαλύτερο από έξι μέτρα και δέκα, δεκαπέντε ή είκοσι εκατοστά πλάτος.

Νωρίτερα, το δάπεδο κατασκευάστηκε από σανίδεςπάχος έως ογδόντα χιλιοστά, στη συνέχεια άρχισε να χρησιμοποιεί πιο λεπτή - 40-50 mm. Πρόσφατα, χάρη στις νέες τεχνολογίες (θερμά δάπεδα), το επιτρεπόμενο πάχος της σανίδας είναι 26-32 mm.

Το δάπεδο παράγεται σε κούτσουραπου σχετικά με τα στοιχεία έδρασης του τοίχου, χρησιμοποιώντας την επένδυση των ελαστικών ακουστική μονωτικά υλικά για τη μείωση του ήχου κρούσης. Τα νύχια είναι καρφωμένα στα κούτσουρα. Αν ορόφους βρισκόταν στο έδαφος, είναι πρώτα απαραίτητο να προετοιμαστεί προσεκτικά το έδαφος. Καλά ισοπέδωσε να κάνει μία επικάλυψη με άμμο και τσιμέντο κονιάματος, στη συνέχεια, εγκαταστήστε δοκούς σε απόσταση 60-80 cm. Μπορεί να είναι μια ξύλινη δοκό ή του σκάφους, καταρρίφθηκε από δύο και που σε άκρη. Θα πρέπει να είναι τελείως ομοιόμορφα, διαφορετικά δεν θα ευθυγραμμιστούν σε ένα αεροπλάνο.

Οι ράβδοι ή οι χτυπημένες σανίδες εκτίθενται σε απόσταση 60-80 cm και ευθυγραμμίζονται με

χρησιμοποιώντας επιθέματα που είναι κατασκευασμένα από συμπαγές κόντρα πλακέ, διακοσμημένες σανίδες ή άλλα ανθεκτικά υλικά. Μετά την ισοπέδωση, οι ωτίδες είναι σταθερές.

Δάπεδα ξύλινων δαπέδων γίνεται καλύτερααπό σανίδες με αυλακώσεις και κορυφογραμμές. Δίνουν το πάτωμα επιπλέον δύναμη. Συλλέγονται αρκετές φορές με τη βοήθεια κλειδαριών και συμπιέζονται με ειδικά σφιγκτήρες. Σε αυτή τη μορφή, μπορούν να καρφωθούν σε καθυστερήσεις. Τα δάπεδα δαπέδων μπορούν να θεωρηθούν ποιοτικά, αν δεν υπάρχουν αποτυχίες και άλλες παρατυπίες. Η ίδια μέθοδος χρησιμοποιείται για το δάπεδο από κόντρα πλακέ, ινοσανίδες, μοριοσανίδες.

Χρησιμοποιούνται πολλές μέθοδοι ξύλινου δαπέδουτα φύλα. Το απλούστερο σχέδιο, το οποίο δεν απαιτεί μεγάλη εμπειρία και δεξιότητα, θεωρείται παράλληλο στυλ. Κατά την τοποθέτηση του χαρτονιού διαγώνια απαιτείται πολύ μεγαλύτερη εμπειρία. Τα νέα ξύλινα δάπεδα πρέπει να καλύπτονται με προστατευτικό στρώμα. Μπορούν να γίνουν βερνίκια, μαστίχες κλπ. Η πιο αξιόπιστη και ανθεκτική επίστρωση παρέχεται από το βερνίκι. Πριν από την εφαρμογή του πρώτου στρώματος, το βερνίκι πρέπει να αραιώνεται καλά με διαλύτη. Θα απορροφηθεί στο ξύλο και θα αντικαταστήσει το αστάρι.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κερί ή λάδι μαστίχαςγια να δημιουργήσετε ένα προστατευτικό στρώμα. Πριν από την εφαρμογή της μαστίχας, το δάπεδο πρέπει να ανακυκλωθεί. Εάν οι σανίδες είναι καλής ποιότητας, τότε θα είναι αρκετό να χρησιμοποιήσετε ένα χειροκίνητο μύλο.

Ξεκινήστε τη δουλειά χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο γυαλόχαρτοχαρτί και τελειώστε το πιο ρηχό. Αφού το δάπεδο είναι καλά στρογγυλεμένο, εφαρμόζεται μια μαστίχα κεριών με μια μεγάλη βούρτσα. Μετά από πλήρη ξήρανση, το δάπεδο τρίβεται με σκληρή βούρτσα.

Ξύλινα πατώματα κάτω από το προστατευτικό στρώμα κεριούοι μαστίχες διατηρούν την ικανότητα να "αναπνέουν", αλλά απαιτούν συνεχή και εμπεριστατωμένη φροντίδα. Το βερνίκι κλείνει εντελώς τους πόρους του δέντρου, αλλά είναι πολύ πρακτικό σε χρήση. Είναι προτιμότερο να εφαρμόζεται με ένα ρολό και να εφαρμόζετε μόνο τις γωνίες του δωματίου με μια βούρτσα. Είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν τουλάχιστον δύο στρώματα.

</ p>>