Αιδεσιμότατος Αμπρόζ Οπτίνα: βιογραφία, προσευχή και ενδιαφέροντα γεγονότα

Στην έρημο του Vvedensky Optina ξεκουραστεί ο καρκίνοςλείψανα του αγίου, ο οποίος έγινε μεγάλος εξομολόγος της Ρωσίας τον 19ο αιώνα. Δεν είχε την τάξη επίσκοπος ή αρχιμανδρίτη και δεν ήταν καν ηγέτης. Ο μοναχός Αμβρόσιος της Οπτίνας είναι ένα συνηθισμένο ιερομόναχο. Όντας ασθενικά άρρωστος, ανέβηκε στο ανώτατο στάδιο της ιερής μοναχικής ζωής. Ο εξομολογητής έγινε Ιεροσέχων. Έτσι σε αυτή τη βαθμίδα πήγε στον Κύριο. Σήμερα, όπως και πριν από πολλά χρόνια, οι άνθρωποι τον ρωτούν για βοήθεια μεσολάβησης και προσευχής. Κοντά στα ιερά λείψανα του, οι άρρωστοι θεραπεύονται από ανίατες ασθένειες.

Ο Μοναδικός Αμβρόσιος της Οπτίνης: Ζωή

Ο Άγιος Αμβρόσιος στον κόσμο ονομάστηκε ΑλέξανδροςΓκρένκοφ. Γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1812 στην επαρχία Tambov, στο χωριό Bolshaya Lipovitsa. Ο παππούς του ήταν ιερέας, ο πατέρας του - Μιχαήλ Γρένκοφ - υπηρέτησε στην εκκλησία ως σέξον. Το όνομα της μητέρας μου ήταν η Μάρθα Νικολαέβνα. Ασχολήθηκε με την ανατροφή των οκτώ παιδιών της. Με την ευκαιρία, ο γιος του Αλεξάνδρου ήταν η έκτη της. Ο πατέρας του παιδιού πέθανε πολύ νωρίς. Τα παιδιά ζούσαν στην οικογένεια του παππού.

Στα δώδεκα χρόνια του Αλεξάνδρου, ονομάστηκε προς τιμήν τουΑλέξανδρος Νέβσκυ, δόθηκε στην πνευματική σχολή του Τάμποβ. Μετά την αποφοίτησή του το 1830, ο ίδιος, ως ο καλύτερος απόφοιτος, στάλθηκε στο σεμινάριο του Tambov. Εκεί έγινε πολύ άρρωστος και υποσχέθηκε: αν ο Κύριος τον αποστείλει θεραπεύοντας, θα τον πάρει ως μοναχός. Όμως, αφού έλαβε το επιθυμητό και αποφοίτησε από το σεμινάριο το 1836, δεν βιαζόταν με το μοναχισμό. Αρχικά ο Αλέξανδρος έγινε οικιακός δάσκαλος των παιδιών ενός εύπορου εμπόρου. Στη συνέχεια άρχισε να διδάσκει ελληνικά στη Θεολογική Σχολή Lipetsk.

Διθυμία για τον μοναχισμό

Αλλά η ύπουλη ασθένεια εκδηλώθηκε και πάλι.Με τον καλό του σύντροφο Pavel Pokrovsky επισκέφθηκε την Τριάδα-Sergius Lavra και τον εγκαταλελειμμένο γέροντα Ηλαρίων από το χωριό Troekurovo. Τον ενημέρωσε να πάει στην έρημο της Οπτίνας, γιατί εκεί ήταν απαραίτητος. Το φθινόπωρο του 1839, ο Αλέξανδρος αναχωρεί μυστικά στη μονή που υποδεικνύει ο ιερός γέροντας. Με την ευλογία του Αιδεσιμότατου Optina Elder, του πατέρα του Lev, άρχισε να ζει σε ένα ξενοδοχείο και να μεταφράζει τα έργα της "Sinful Salvation" του Έλληνα μοναχού Agapita Land. Το χειμώνα του 1840 μετακόμισε για να ζήσει στο μοναστήρι. Και την άνοιξη, μετά την επίλυση της σύγκρουσης για τη μυστική εξαφάνιση από το σχολείο Lipetsk, είναι αποδεκτή ως αρχάριος. Στην αρχή υπηρέτησε ως βοηθός κυττάρων και στη συνέχεια ως αναγνώστης στον γέρο Λέοντα. Τότε δούλεψε στα σιτηρά. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην κουζίνα ως βοηθός.

Ακόμη και όταν ο Starets Leo ήταν ζωντανός, το 1841πέρασε την υπακοή και τον παλαιότερο πατέρα Makarii. Ήταν κατά τη βούλησή του ότι ήταν πρώτα tonsured στο Rassophore το καλοκαίρι, και το φθινόπωρο του 1842 ντύθηκε σε ένα μανδύα με το όνομα προς τιμήν του Αγίου Ambrose του Μιλάνου. Ένα χρόνο αργότερα χειροτονήθηκε ένας ιεροδακτικός, και στις αρχές του χειμώνα του 1845 χειροτονήθηκε ιερέας στο μοναστήρι της Καλούγκα. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού έπεσε ένα κακό κρυολόγημα, το οποίο προκάλεσε μια επιπλοκή των εσωτερικών οργάνων. Ως εκ τούτου, δεν μπορούσε πλέον να υπηρετήσει.

Ο βοηθός του γέροντα

Στο τέλος του καλοκαιριού του 1846 διορίστηκε το ιερομόναχοβοηθός στην πνευματικότητα του γέροντα Μακαρίου. Αλλά η κακή υγεία σε ένα σημείο ήταν ένας απειλητικός παράγοντας για τη ζωή του Αγίου Αμβροσίου. Ήταν αυτή τη στιγμή ότι δέχτηκε το μεγάλο σχήμα χωρίς να αλλάξει το όνομά του. Προωθείται για το προσωπικό. Και ζει στη φροντίδα της μονής. Σταδιακά, η υγεία βελτιώθηκε ελαφρώς. Μετά την αποχώρηση του Μακάρι στον Κύριο, ο πατέρας Αμβρόσιος αναλαμβάνει το έργο της πρεσβείας. Ο Αιδεσιμότατος πάσχει συνεχώς από κάποια ασθένεια: τότε η γαστρίτιδα επιδεινώνεται, αρχίζει ο έμετος, τότε μια νευρική ασθένεια, τότε ένα κρύο με ρίγη ή πυρετό. Το 1862 έλαβε μια εξάρθρωση των χεριών του. Η θεραπεία υπονόμευε περαιτέρω την υγεία του. Σταμάτησε να πηγαίνει στην εκκλησία για λατρεία, και τότε δεν μπορούσε να αφήσει το κελί του καθόλου.

Ασθένειες

Το 1868, προστίθενται όλες οι πληγές καιαιμορραγική αιμορραγία. Ακολούθως ο αιγιαλός του μοναστηριού Ισαάκ ζήτησε να φέρει από το χωριό μια θαυματουργή εικόνα της Μητέρας του Θεού της Καλούγκα. Στο κελί του Πρεσβύτερου σερβίρεται ο moleben με τον Ακάθιστο της Θεοτόκου, μετά τον οποίο ο πατέρας Αμβρόζε ήταν πολύ καλύτερος. Ωστόσο, η ασθένεια δεν εξαφανίστηκε για το καλό. Περιοριζόταν επανειλημμένα μέχρι τη ζωή του.

Η ανταμοιβή του παλαιότερου Αμβρόσιου ήταν η χρυσή αλεπούο σταυρός είναι μια πολύ σπάνια προώθηση την εποχή εκείνη. Ο Ανακ. Αμβρόσιος το 1884 έγινε ο ιδρυτής του γυναικείου μοναστηριού, που βρίσκεται κοντά στην Οπτίνα, στο χωριό Σαμφορντίνο. Ευλόγησε την σκεμεντίνα Σοφία να ηγηθεί της γυναικείας κοινότητας. Ήδη αργότερα έλαβε το καθεστώς ενός μοναστηριού (1 Οκτωβρίου 1884), όταν αφιερώθηκε η πρώτη εκκλησία, που δημιουργήθηκε στα έργα των προσευχών του πατέρα Αμβροσίου. Το 1912, μία από τις μοναχές του μοναστηριού ήταν η Μαρία Nikolaevna Τολστάγια - αδελφή του Λέοντος Τολστόι, ήταν ανάθεμα για την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 1901. Εκεί πέθανε ένα χρόνο αργότερα, παίρνοντας μοναστικές μαρμελάδες τρεις ημέρες πριν από το θάνατο.

Λογοτεχνικό οικόπεδο

Ο Άγιος Αμβρόσιος πέθανε στο Μοναστήρι των Τζαμιών.Αυτό συνέβη στις 10 Οκτωβρίου 1891. Τότε θάφτηκε στην έρημο Optina, δίπλα στον τάφο του πατέρα Makarii. Ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων ήρθε στην ταφή από όλες τις πλευρές. Και εδώ είναι - μια ιστορία για τον παλαιότερο Zosima από το "Brothers Karamazov" Dostoevsky. Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα ο συγγραφέας είχε πεθάνει εδώ και καιρό. Λίγες μέρες του καλοκαιριού 1878 Ντοστογιέφσκι με τον φίλο και συνάδελφό του Βλαντιμίρ Solovyov πέρασε στην Όπτινα. Συναντήσεις με τους μοναχούς ώθησαν τον συγγραφέα να δημιουργήσει την εικόνα του παλαιότερου Zosima. Ντοστογιέφσκι, όπως ο Λέων Τολστόι, είχε μια στενή πνευματική κοινωνία με τον άγιο γέροντα Αμβρόσιο, ο οποίος, φυσικά, άφησε ένα φωτεινό ίχνος στις καρδιές των μεγάλων Ρώσων κλασικών.

Αλλά πίσω στην ταφή ενός γέρου.Στην αρχή ολόκληρης της κηδείας, ξαφνικά άρχισε να εξαπλώνεται μια βαριά δυσάρεστη οσμή από το σώμα. Ο γέροντας Αμβρόσιος προειδοποίησε γι 'αυτό κατά τη διάρκεια της ζωής του, ότι ήταν γι' αυτόν προκαθορισμένο για το γεγονός ότι έλαβε μια ασυνήθιστα πολλές ανεξιότιμη τιμή. Υπήρχε μια αφόρητη θερμότητα. Ωστόσο, σταδιακά η μυρωδιά της αποσύνθεσης εξαφανίστηκε. Και άρχισε να διαδίδει ένα ασυνήθιστο άρωμα, τόσο από λουλούδια όσο και από φρέσκο ​​μέλι.

Υπηρεσία προς τους ανθρώπους

Ο μοναχός Αμβρόσιος του Οπτίν σε όλη του τη ζωήαφιερωμένο στην εξυπηρέτηση άλλων. Οι άνθρωποι αισθάνθηκαν την αγάπη και τη φροντίδα του, γι 'αυτό απάντησαν με βαθιά τιμή και σεβασμό. Το 1988, κατατάχθηκε μεταξύ των αγίων στο Τοπικό Συμβούλιο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Γέροντας Άντρος Ομπτίνα μίλησε με όλους απλά και καθαρά, με ακρίβεια και με καλό χιούμορ. Και ταυτόχρονα θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις στις ερωτήσεις στους πιο μορφωμένους και διάσημους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Θα μπορούσε επίσης να απαλύνει ταραγμένο αγράμματη αγρότισσα, ο οποίος κατήγγειλε ότι είχε σκοτώσει μια γαλοπούλα, και ότι η κυρία πίσω από αυτό μπορεί ακόμη και να την αποβάλει από την αυλή.

Ο μοναχός Αμβρόσιος της Οπτίνας: διδασκαλίες

Ο πατέρας Amrosy δίδαξε ότι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν σαν τροχός που αγγίζει την επιφάνεια της γης με ένα σημείο και όλα τα άλλα τείνουν να ανεβαίνουν. Συνέχισε να λέει τέτοιες αλήθειες:

1. Βασικά δεν μπορούμε να σηκωθούμε σαν μια τρύπα.
2. Όπου είναι απλό, υπάρχουν εκατό αγγέλους, και όπου είναι δύσκολο, δεν υπάρχει κανένας.
3. Ένα άτομο είναι κακό επειδή ξεχνά ότι υπάρχει ένας Θεός πάνω του.
4. Εάν κάποιος σκέφτεται ισχυρά για τον εαυτό του ότι έχει κάτι, θα χάσει.

Σύμφωνα με τον Άγιο Αμβρόσιο, είναι απαραίτητο να ζήσουμε πιο απλάόπως είναι καλύτερο. Δεν χρειάζεται να ράβεις το μυαλό σου, το κυριότερο είναι να προσευχηθείς στον Θεό, θα τακτοποιήσει τα πάντα, οπότε μην στενοχωρείς με το να σκέφτεσαι τι και πώς να κάνεις τα πάντα. Όλα πρέπει να πάνε όπως θα έπρεπε να συμβεί - αυτό σημαίνει ευκολότερη διαβίωση. Αν θέλετε να αισθανθείτε την αγάπη, δημιουργήστε έργα αγάπης, αν και στην αρχή δεν την αισθάνεστε. Μια μέρα, ο πατέρας Ambrose είχε πει ότι μιλούσε πολύ απλά. Σε αυτό απάντησε ότι είχε ζητήσει απλότητα από τον Θεό για είκοσι χρόνια. Ο μοναχός Αμβρόσιος της Οπτίνας έγινε ο τρίτος πρεσβύτερος μετά τον Αιδεσιμότατο Λέοντα και τον Μακάριο. Είναι ο μαθητής τους, ο οποίος έγινε ο πιο διάσημος και δοξασμένος μεταξύ όλων των πρεσβυτέρων της έρημης Οπτίνας.

Υπηρεσία

Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας έδωσε τον ορισμό τουάνθρωπος. Το αποκαλούσε αόρατο. Αυτό ισχύει για τον υψηλότερο βαθμό σε τέτοιους πνευματικούς ανθρώπους όπως ο γέροντας Αμβρόσιος. Μόνο ο λεγόμενος καμβάς της εξωτερικής του ζωής είναι ορατός στο εξωτερικό και κανείς μπορεί μόνο να μαντέψει για τον εσωτερικό κόσμο. Βασίζεται σε ένα αυτοπεποίθητο κατόρθωμα προσευχής και μια σταθερά αόρατη στο ανθρώπινο μάτι ενώπιον του Θεού.

Στις μέρες της μνήμης του αγίου, συχνά εκτελείται μια υπηρεσία.Είναι αφιερωμένο στον Άγιο Αμβρόσιο της Οπτίνης. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πηγαίνουν. Ο Ακάθιστος στον Μονακό Αμβρόσιο της Οπτίνας διαβάζεται πάντοτε. Ο θάνατος του ιερού γέροντος δεν διέκοψε τη σύνδεσή του με ανθρώπους που εξακολουθούν να λαμβάνουν θαυματουργή βοήθεια στη θεραπεία μέσω της προσευχής τους. Δοξολογία του Αγίου Αμβροσίου της Όπτινα αρχίζει με τις λέξεις: «σε σένα ικανοποιήσουμε, ο Αιδεσιμότατος Πατέρας Αμβρόσιος ...». Εκκλησία θυμάται το όνομα του Αγίου 10η Οκτώβρη - η ημέρα, όταν παρουσιάστηκε ενώπιον του Κυρίου, στις 27 Ιουνίου - η ημέρα απόκτησης των λειψάνων και 11 Οκτωβρίου στο Καθεδρικό Ναό των γερόντων Όπτινα. Η προσευχή του Αγίου Αμβροσίου της Όπτινα αρχίζει με τις λέξεις: «Ω μεγάλη άμυλο και ugodniche Θεό, τον Πατέρα μας, ηγουμένη Ambrose ...».

Οι πιστοί που επιδιώκουν να φιλήσουν τους αγίουςκειμήλια και προσευχηθείτε στον Άντρος του Μοναχού, με βαθιά πίστη ότι σίγουρα θα λάβουν θεραπεία. Ο γέροντας θα τον ικετεύσει από τον Κύριο. Γνωρίζοντας αυτό, οι άνθρωποι σπεύδουν πάντα στις έρημες του Optina για βοήθεια και προστασία.

Κανόνες προσευχής του Αιδεσιμότατου Πρεσβύτερου

Υπάρχει ένας κανόνας προσευχής για τον μοναχόΟ Αμπρόζ από την Οπτίνα. Από μια από τις επιστολές του προς το πνευματικό του παιδί. Γράφει ότι πρέπει πάντα να πιστεύετε και να ελπίζετε για το έλεος του Κυρίου, ο οποίος θα σας σώσει από οποιαδήποτε ανθρώπινη και εχθρική μηχανισμοί. Και τότε υποδεικνύει τους ψαλμούς του Δαβίδ, τους οποίους προσευχήθηκε κατά την ώρα της δίωξης από τους διώκτες του. Αυτή είναι η 3η, η 53η, η 58η, η 142η. Περαιτέρω, γράφει για το γεγονός ότι επιλέγει για τον εαυτό του τις λέξεις που είναι κατάλληλες για τη διάθεσή του και συχνά τις διαβάσει, συνεχώς αναφερόμενη στο Θεό με ταπεινότητα και πίστη. Και όταν θα υπάρξει απογοήτευση και θα γεμίσει την ψυχή με μια ανυπολόγιστη θλίψη, συνιστά την ανάγνωση του 101ου Ψαλμού.

Λειτουργία

Ο μοναχός πήρε στο κελί του τεράστιοαριθμός ατόμων. Οι άνθρωποι ήρθαν σε αυτόν από όλες τις περιοχές της Ρωσίας. Σηκώθηκε πολύ νωρίς - στις τέσσερις το πρωί. Μέχρι την ηλικία των πέντε είχε ήδη καλέσει τους κυπρίους. Και τότε ξεκίνησε ο κανόνας του πρωινού. Στη συνέχεια προσευχόταν μόνος του. Από τις εννέα ώρες ξεκίνησε η υποδοχή - πρώτα οι μοναχοί, και πίσω τους - οι λαϊκοί. Τελείωσε τη μέρα του στις 11 το βράδυ, όταν διαβάστηκε ο κανόνας της μακράς βραδιάς. Μέσα στα μεσάνυχτα ο Πρεσβύτερος, επιτέλους, παρέμεινε μόνος. Είχε μια τέτοια ρουτίνα για περίπου τριάντα χρόνια. Και έτσι κάθε μέρα έκανε το μεγάλο του κατόρθωμα. Πριν από το μοναχό Αμβρόσιο, οι πρεσβύτεροι δεν δέχθηκαν γυναίκες στις κυψελίδες τους. Συναντήθηκε μαζί τους, επειδή ήταν για αυτούς πνευματώδης άνθρωπος. Ως εκ τούτου, έγινε λίγο αργότερα μέντορας και ιδρυτής του γυναικείου μοναστηριού στο Shamordino.

Θαύματα

Ο γέροντας, χάρη στην έξυπνη προσευχή του, κατοικούσεδώρο από το Θεό - θαύμα και όραμα. Υπάρχουν πολλά περιστατικά που καταγράφονται από τα λόγια των ανθρώπων. Μόλις μια γυναίκα από το Voronezh χάθηκε στο δάσος, το οποίο βρισκόταν επτά versts από το μοναστήρι. Και ξαφνικά είδε έναν γέρο, του οποίου η μανία έδειχνε το δρόμο. Σύμφωνα με αυτήν, πήγε στο μοναστήρι του παλαιότερου Αμβροσίου. Όταν ήρθε πιο κοντά, ξαφνικά ο υπάλληλος την ρώτησε: Πού είναι η Avdotya εδώ από την πόλη Voronezh; Δεκαπέντε λεπτά αργότερα άφησε τον γέρο σε δάκρυα και λυγμούς. Και είπε ότι ο Αμβρόσιος είναι το ίδιο πρόσωπο που την οδήγησε στο σωστό μονοπάτι μέσα στο δάσος.

Υπήρχε μια άλλη καταπληκτική περίπτωση όπου ένατο εργαστήριο ήρθε στην έρημο Optina για την τάξη και τα χρήματα για το τέμπλο. Πριν φύγει, αποφάσισε να ζητήσει την ευλογία του γέρου. Αλλά είπε ότι είναι απαραίτητο να περιμένετε τρεις μέρες. Ο πλοίαρχος σκέφτηκε ότι θα "σφυρίξει" τα κέρδη του, αλλά άκουγε ακόμα τον παλιό μοναχό. Αργότερα έμαθε ότι επειδή δεν έδωσε την ευλογία για τόσα πολλά χρόνια, ο γέρος τον έσωσε κυριολεκτικά από το θάνατο. Άλλωστε, όλες αυτές τις τρεις μέρες οι μαθητευόμενοι τον κράτησαν κάτω από τη γέφυρα για να ληστέψουν και να σκοτώσουν. Μόνο όταν έφυγαν, ο εξομολογητής δέχτηκε τον κύριο και τον απελευθέρωσε.

Και όταν ο Αναθ. Αμπρόζος της Οπτίνης αναβίωσετο νεκρό άλογο του φτωχού αγρότη που τον έκλαψε. Ο άγιος από απόσταση μπορούσε, όπως και ο Νικόλαος του Θαυματουργού, να βοηθήσει τους ανθρώπους σε διάφορες καταστροφές. Πολλές υπέροχες ιστορίες που σχετίζονται με το όνομα του Αγίου Αμβρόσιου. Πραγματικά, δεν είναι καθόλου άγνωστο ότι ο Άγιος Μακάριος του πρότεινε να γίνει ένας μεγάλος άνθρωπος.

Συμπέρασμα

Όταν οι χρόνοι στη χώρα ήρθαν σκληροίσοκ, η έρημος Optina καταστράφηκε και έκλεισε. Το ξωκκλήσι στον τάφο του γέρου καταστρέφεται. Αλλά η πορεία προς τον τάφο του αγίου δεν υπερέβη. Το φθινόπωρο του 1987, η Optina Pustyn επέστρεψε εκ νέου στην Εκκλησία. Την επέτειο της αναγέννησης του μοναστηριού, παραβιάστηκε η εικόνα της Καζάν Μητέρας του Θεού. Η διαπίστωση των λειψάνων του Μοναχικού Αμβροσίου της Οπτίνας πραγματοποιήθηκε το 1998. Τώρα η αβέβαιη σωματική του ανάπαυση στο Ερμιτάζ της Οπτίνας, στο ναό του Βεδένσκι.

</ p>>