Yusuf Karsh: βιογραφία του μεγάλου πορτραίτου του ΧΧ αιώνα, δημιουργικότητα και ενδιαφέροντα γεγονότα

Το μεγάλο πορτρέτο φωτογραφίας Yusuf Karsh το είπεη έννοια της φωτογραφίας, καθώς και το νόημα της ζωής, έγκειται σε μία λέξη, και η λέξη είναι το Φως. Θεωρήθηκε σαν σοφός και απλά έκανε τη δουλειά του. Φωτογράφισε τόσο μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Albert Einstein, ο Winston Churchill, ο Ernest Hemingway, ο Nelson Mandela. Τα συναρπαστικά πορτρέτα του "αναπνέουν" τους χαρακτήρες των αποτυπωμένων ατόμων.

Yusuf Karsh: Βιογραφία

Νοτιοανατολική Τουρκία, ένα μέρος που οι κάτοικοιπου ονομάζεται "Παράδεισος της Βίβλου". Στην αρχαία πόλη Mardin, όπου τα σπίτια μοιάζουν με ένα ανατολίτικο παραμύθι, όπου τα οπωροφόρα δέντρα μεγαλώνουν σε αφθονία, όπου άνθρωποι διαφορετικών θρησκειών ζούσαν ειρηνικά εδώ και αιώνες, το 1908, 23 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε ο Yusuf Karsh.

Αλλά σύντομα το ειδύλλιο τελείωσε. Το 1915, οι διωγμοί των Αρμενίων χριστιανών μετατράπηκαν σε ένα τρομερό φαινόμενο - γενοκτονία. Ο Γιούσουφ επέζησε από την εκτέλεση δύο θείων, τον θάνατο της αδερφής του από τυφούς και τον αποχαιρετισμό στον πατέρα του, ο οποίος αναγκάστηκε να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό. Οι αρχές κατέσχεσαν όλα τα περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού. Η οικογένεια έλαβε μόνο ένα γαϊδούρι και διέταξε να εγκαταλείψει για πάντα το γηγενή Mardin.

Νέο σπίτι Karshi βρέθηκαν στη Συρία, αλλά οι γονείςήθελε για έναν γιο μια καλύτερη ζωή. Αποφασίστηκε ότι το παιδί θα μεταναστεύει στις ΗΠΑ με κάθε τρόπο. Αλλά έγινε γνωστό ότι η ποσόστωση για τους Αρμένιους εξαντλήθηκε και το αγόρι απεστάλη στον Καναδά στον θείο του.

Πρώτα 4 εκατομμύρια δολάρια

Ο 16χρονος Γιούσουφ Καρς πήγε στην ξηρά στο Χάλιφαξπαραμονή του 1925. Ο Γιώργος Νάκασς χαιρέτησε τον ανιψιό του στη μητρική του γλώσσα. Αργότερα στο βιβλίο του απομνημονεύματα, θα γράψει ότι αυτά τα λόγια ήταν το μόνο πράγμα που ήταν εξοικειωμένο σε έναν ξένο κόσμο.

Από το λιμάνι έφυγαν σε ένα έλκηθρο που τραβούσε από άλογα. Στην κουρτίνα τους κρέμασαν καμπάνες, οι οποίες χτύπησαν δυνατά, και οι άνθρωποι περπατούσαν τόσο χαρούμενοι που η χαρά τους έπνιξε τον νεαρό.

Η χιονισμένη πόλη έγινε καταφύγιο από τα προβλήματαSherbrooke, όπου ζούσε ο George Nakash. Οι στρατιώτες με πολυβόλα δεν πήγαιναν εδώ, δεν υπήρχε φτώχεια, ασθένεια ή διωγμός. Παρά την ανατολική εμφάνιση, ακόμη και οι συμμαθητές πήραν τον τύπο με ζεστασιά και, για να μην υποφέρουν από την απομνημόνευση ξένου ονόματος, τον αποκάλεσαν Τζο. Ο Yusuf άρχισε να μαθαίνει μια νέα γλώσσα, να συνηθίζει σε ένα νέο κλίμα και να οικοδομήσει μια νέα ζωή.

Ευτυχώς, ό, τι έπρεπε να υπομείνειΟ Μάρντιν δεν ενθάρρυνε τον Γιούσουφ, απορροφά την ανοχή έναντι των άλλων με το γάλα της μητέρας του. Ο πατέρας πάντα είπε στον γιο του: "Αν είναι δύσκολο να συγκρατήσετε, ρίξτε μια πέτρα στον δράστη, αλλά το χάσετε".

Μετά από έξι μήνες διαβίωσης στον Καναδά, ο τύπος αρχίζει να εργάζεται στο στούντιο φωτογραφιών του θείου του. Ο Γιώργος έδωσε στον ανιψιό του την απλούστερη κάμερα και ο Yusuf άρχισε να πυροβολεί τα πάντα.

Ένας από τους συμμαθητές έστειλε κρυφά ένα στιγμιότυπο στοανταγωνισμό - κέρδισε ένα βραβείο. Το αγόρι που έδωσε Karsh $ 50 άξιζε. Ο Γιούσουφ έδωσε 10 δολάρια στον συμμαθητή του και έστειλε το υπόλοιπο ποσό στους γονείς του. Αργότερα, παραδέχεται ότι εκείνη την εποχή, τα 40 δολάρια φάνηκαν σε αυτόν $ 4 εκατομμύρια. Και περπατούσε μερικές εβδομάδες χαρούμενος, υπερήφανος για την πράξη του.

Βοστώνη. John Garot

Ο ανιψιός των ταλέντων δεν άφησε αδιάφορο τον θείο καιΟ Γιώργος αποφασίζει να στείλει τον Γιούσουφ στον περίφημο Γιάννη Γκάρο. Ο φωτογράφος της μόδας ήταν μέρος της αρμενικής διασποράς και αποδέχτηκε ευτυχώς τον νέο φοιτητή. Στην οδό Boylston, ένας τύπος μελέτησε τις διαδικασίες εκτύπωσης και τα χαρακτηριστικά της φωτογραφίας.

Παρακολούθησε τον Garot να ξεκινήσει διάλογο με εκείνους που γυρίστηκε. παρακολούθησαν μουσεία και μαθήματα τέχνης. Το αγαπημένο του μέρος ήταν η βιβλιοθήκη και το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης.

Όλοι οι ελίτ, νέοιο φωτογράφος έμαθε να επικοινωνεί με προσωπικότητες. Η εξάμηνη πρακτική διάρκεσε 2 χρόνια, μετά την οποία επέστρεψε στο Sherbrooke. Αρχικά ήταν βοηθός του θείου του, στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός του John Powys, ο οποίος αργότερα τον άφησε στο στούντιο του.

Ο Yusuf Karsh ξεκίνησε την ανεξάρτητη καριέρα του το 1933. Είχε τα πάντα εκτός από συνδέσεις, χρήματα, πελάτες και φήμη. Παρά το γεγονός ότι ήξερε πώς να μιλήσει με κανέναν, ανεξάρτητα από το καθεστώς του, και είχε ένα φωτογραφικό ταλέντο, λόγω της Μεγάλης Ύφεσης, έπρεπε να δανείζει μικρά ποσά περισσότερες από μία φορές για να στηρίξει τη δική του επιχείρηση.

Ένας οδηγός για το νέο μέλλον ήταν μια γνωριμία με το θέατρο της Οτάβας, όπου συναντήθηκε η μελλοντική του σύζυγος, ένας μετανάστης από τη Γαλλία - Solange Gautier.

Μια νέα αρχή

Μετά από 6 χρόνια το 1939 παντρεύτηκαν. Παρά το γεγονός ότι το κορίτσι ήταν μεγαλύτερο από τον Γιούσουφ από 6 χρόνια, ήταν ένα τέλειο ζευγάρι. Και οι δύο Καναδοί της πρώτης γενιάς ονειρεύτηκαν να γίνουν δεκτοί στην υψηλή κοινωνία, αλλά χωρίς να ξεχνάμε τις ρίζες και τις παραδόσεις τους.

Ο Solange είχε επομένως καλή επιχειρηματική αίσθησηέγινε διαχειριστής στο φωτογραφικό στούντιο του συζύγου. Ο Yusuf Karsh άρχισε να φωτογραφίζει παραγωγές, ηθοποιούς. οι φωτογραφίες του άρχισαν να δημοσιεύονται σε βρετανικά περιοδικά και σε επίσημες τοπικές εφημερίδες.

Η καριέρα άρχισε να εξελίσσεται γρήγορα, πήρε οικογενειακές φωτογραφίες, πορτραίτα, βέβαια, φωτογράφησε τον αγαπημένο του Solange.

Μια υπόθεση που αλλάζει τη ζωή: Μια ιστορία πούρων

Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα της συζύγου του Karsh, εκείνη την ημέρα επέστρεψε στο σπίτι του σε μια παράξενη κατάσταση. Ο Γιούσουφ τρεμοπαίζει παντού και μόλις κατάφερε να ανακαλύψει τι συνέβη. Και ήθελε μόνο να κάνει ένα καλό πορτρέτο.

Δεν είναι γνωστό αν ο Τσώρτσιλ ήταν δυσαρεστημένος, ήΞέχασα για την επερχόμενη κινηματογράφηση, αλλά για τη διαδικασία έδωσε μόνο 2 λεπτά και άρχισε να καπνίζει ένα πούρο. Ο τύπος προσπάθησε να του πει ότι δεν θα έκανε το πλαίσιο επίσημο και δεν θα προσέφερε αξιοπρέπεια, αλλά ο Ουίνστον δεν του άρεσε αυτό που του είπε ο Yusuf Karsh. Ο φωτογράφος αποφάσισε να κάνει ένα απεγνωσμένο βήμα, έβγαλε ένα πούρο, έβγαλε την κάμερά του και πήρε ένα τέτοιο σουτ, στο οποίο απεικονίζεται ένας πολιτικός.

Ωστόσο, ο Τσώρτσιλ άρεσε την αλαζονεία του και επέτρεψε να πάρουν μερικά ακόμα πλάνα, αλλά ήδη χαμογελώντας.

Αυτό το στιγμιότυπο έχει γίνει πολύ δημοφιλές. Παρά το γεγονός ότι γι 'αυτόν έλαβε $ 100, ήταν αυτή η φωτογραφία συνεδρία που του έφερε φήμη.

Πορτρέτο του μεγαλείου

Το 1943, ο Karsh ταξίδεψε στην Αγγλία, όπου έκανε περισσότερα από 40 πορτρέτα του στρατού. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο συνεργάστηκε με το περιοδικό Life, για το οποίο πυροβόλησε διασημότητες.

Χάρη στις συνδέσεις και τη φήμη Yusuf Karsh το 1948έτος ήταν σε θέση να μεταφέρει την οικογένεια από το Χαλέπι στον Καναδά. Διαβεβαίωσε τη μοίρα του, έπεσε εντελώς στην εργασία. Για 10 χρόνια σκληρής δουλειάς, έκανε τα καλύτερα πορτραίτα και το 1958 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των 10 μεγαλύτερων φωτογράφων του κόσμου.

Τα μεγαλύτερα πορτρέτα του Γιούσουφ Καρς

Το να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και να είναι σε θέση να το επιδείξει σε άλλους είναι αυτό που είχε το ταλέντο του.

Επιλέχθηκε από την ομάδα μπαλέτου ωςέπαιξε το ρόλο του Gigi. Όταν ο Yusuf φωτογράφησε τον Hepburn, σημείωσε τη λεπτή του ευαισθησία, την οποία μίλησε η Audrey για τη ζωή της κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Λίγα χρόνια αργότερα, το Κρεμλίνο επιτρέπει στον Karsh να κάνει ένα πορτρέτο του Brezhnev, αλλά με μια προϋπόθεση: η φωτογραφία πρέπει να είναι τόσο όμορφη όσο η δική της.

Επίσης, φωτογράφησε τον Ernest Hemingway. Σύμφωνα με τον Γιούσουφ, αναμενόταν να δει έναν από τους ήρωες του μυθιστορήματός του, αλλά αφού τον συνάντησε το 1957, παρατήρησε ένα είδος τρυφερότητας στον Έρνεστ. Δεν είχε φωτογράφισε ακόμα τέτοιους δειλινούς ανθρώπους - ο άνθρωπος ήταν σκληρά ξυλοδαρμένος από τη ζωή αλλά ανίκητος.

Αστέρι της Ελπίδας

Το 1959 υπέστη καρδιακή προσβολή. Φροντίδα για τον σύζυγό της, Solange δεν τολμούσε να μιλήσει για την ασθένειά της - οι γιατροί ανακάλυψαν τον καρκίνο. Πέθανε το 1961 και δεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει τις εργασίες για τη βιογραφία του Yusuf.

Από τον πόνο του να τον χάσει και πάλι σώσει τη δουλειά. Στην παιδική ηλικία ο φωτογράφος ονειρεύτηκε να γίνει γιατρός και η ασθένεια της συζύγου του τον έφερε πολύ κοντά στην ιατρική. Άρχισε να αποσύρει ασθενείς και γιατρούς. Σύντομα συναντήθηκε με τον ιατρικό συντάκτη Estrelita Nachbar, ο οποίος έγινε γυναίκα του, φίλη, βοηθός και δάσκαλος.

Το 1992, αποφασίζει να κλείσει ένα στούντιο στην Οτάβα και τοπαύει να ασχολείται με εμπορικές παραγγελίες. Μετά από 5 χρόνια, ο ίδιος και η σύζυγός του μετακόμισαν στη Βοστώνη και εγκαταστάθηκαν κοντά στο Μουσείο Καλών Τεχνών. Το 2000 ήρθε η έκδοση Who's Who, όπου παρουσιάστηκαν πορτραίτα από 100 σημαντικούς ανθρώπους του αιώνα. 51 φωτογραφίες γι 'αυτή την εγκυκλοπαίδεια έγιναν από τον Yusuf Karsh.

Το έργο του φωτογράφου μετά το θάνατο του συζύγου της (13 Ιουλίου 2002), η Estrellit μεταφέρθηκε στα νοσοκομεία της Βοστόνης.

Αυτά τα πορτρέτα έγιναν από έναν άνθρωπο που μπορούσε έτσινα ενεργήσουν σε ανθρώπους που ήθελαν να παρουσιάσουν το καλύτερο τους μέρος και να μοιραστούν μαζί τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εικόνες αυτές κρεμούσαν στα τμήματα εκείνων που είχαν ανάγκη στήριξης και όχι η καταπίεση των γυμνών τοίχων του νοσοκομείου.

</ p>>