Ποιο είναι το επίθετο στη βιβλιογραφία: ερωτήσεις και απαντήσεις

Επίθετο - στα ελληνικά, "επισυνάψτε", "προσθέστε". Μπορεί να είναι μια ενιαία λέξη, ένας συνδυασμός αυτών ή μια ολόκληρη έκφραση. Η απάντηση στο ερώτημα ποιο είναι το επίθετο στη λογοτεχνία είναι στην επιφάνεια. Αυτή η λέξη χρησιμοποιείται για να δώσει πολύχρωμο κορεσμό ή μια πρόσθετη σημασιολογική απόχρωση σε φράσεις και προτάσεις. Χρησιμοποιείται συχνά στην ποίηση, επειδή η ποιητική μορφή έκφρασης απαιτεί χάρη. Ωστόσο, οι συγγραφείς συχνά χρησιμοποιούν το επίθετο ως αξιόπιστο εργαλείο για να δίνουν τα έργα τους μια καλλιτεχνική έκκληση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται με τη μορφή επίθετου ή επίρρημα. Ο οργανικός συνδυασμός επιθέτων με τις περιβάλλουσες λέξεις μπορεί να μετατρέψει μια απλή αφήγηση σε ένα έργο λογοτεχνικής τέχνης.

Ποιο είναι το επίθετο στη λογοτεχνία; Οι απόψεις των μελετητών-φιλολόγων σχετικά με την ανάρτησή τους, τον τόπο στον γλωσσικό χώρο είναι διφορούμενες. Ορισμένοι πιστεύουν ότι οι ορνιθών επιθετικών είναι καθαρά αισθητικές και χρησιμοποιούνται για διακόσμηση. Άλλοι πιστεύουν ότι το νόημά τους είναι πολύ ευρύτερο. Η χρήση τους σας επιτρέπει να αλλάξετε ριζικά τον σημασιολογικό προσανατολισμό του κειμένου, για παράδειγμα, προσθέστε δράμα. Ξεχωριστές λέξεις-επιθέματα, παραδείγματα των οποίων είναι σε οποιοδήποτε λογοτεχνικό έργο, μπορούν να τοποθετηθούν λογικά ή να τοποθετηθούν χαοτικά. Υπάρχουν μεταξύ των συγγραφέων και υποστηρικτών της λεκτικής γυμναστικής. Τα επιθέματα χρησιμοποιούνται σε υπερβολικές ποσότητες. Σε αυτή την περίπτωση, η λογοτεχνική εισδοχή καθαυτή είναι βουλωμένη.

Ο Ρώσος συγγραφέας Βλαντιμίρ Σολουχίν έδωσε την απάντησή τουστο ερώτημα ποιο είναι το επίθετο στη λογοτεχνία. Το περιέγραψε, το αποκαλώντας "τα ρούχα της λέξης". Είναι καλύτερα να μην πω, είναι ρούχα, ή απλά κομψό, ή εορταστικό, διακοσμούν τους ανθρώπους, καθώς και λόγια. Και όσο θα είναι όμορφη, εξαρτάται από τους ράφτες και από τους δασκάλους της λογοτεχνικής τέχνης. Οι κακοί ντυμένοι άνθρωποι δεν προσελκύουν την προσοχή, περνούν χωρίς να γυρίζουν. Ένα άλλο πράγμα - ένα σακάκι, κεντημένο με χρυσά κλωστή, - μην αποκόπτεται από το μάτι, θέλω να αγγίξω το ζεστό βελούδο, αγγίζω το μυαλό. Το ίδιο και με τις λέξεις: διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε τις περίεργες, εικονιστικές εκφράσεις, προσπαθούμε να κατανοήσουμε το βάθος των σκέψεων του συγγραφέα. Και οδηγεί όλο και περισσότερο.

Τα επιθέματα μπορούν να είναι άμεσα και έμμεσα. «Λεπτό σημύδες» - ένα επίθετο εδώ δεν υπάρχει. Αν λέτε «αρχοντική σημύδα», είναι ήδη εκεί. Γιατί; Στην πρώτη περίπτωση, το επίθετο «slim» δεν αποτελεί έκπληξη, ως συνήθως. Δέντρο άμεση και λεπτή. Αλλά η φράση «αρχοντική σημύδα» φέρνει τον ορισμό της φύσης των ευγενών φυτών. Σας παρουσιάζουμε ως χαρακτηριστικό της την υπερηφάνεια του χαρακτήρα του. Ως εκ τούτου αρχοντική στάση του σώματος, εξ ου και η «αρχοντική σημύδας.» Ξύλο έγινε έμψυχο, και είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε, να επικοινωνήσει μαζί του. Και αυτή η μαγεία συμβαίνει επειδή εφαρμόστηκε το επίθετο. Παραδείγματα από τη βιβλιογραφία η οποία μπορεί να παραταθεί. Αν λένε «φλυαρία ρυάκι» δεν επίθετο, «κλάμα ρυάκι» - είναι διαθέσιμη. «Ροζ Αυγή» - χωρίς σημάδια της επίθετο, «η φλόγα λάμψη της αυγής» - είναι. «Χρυσή Γυναίκα» - μια γυναίκα με ένα υπέροχο χαρακτήρα, είναι και πάλι παρών.

Υπάρχει μια έκφραση "... και οδήγησε κάτω από τα λευκά χέρια .... «Είναι σαφές ότι ruchenki όχι δεν άσπρο, πιο πιθανό, ότι ήταν μια πρόχειρη πόδια νταής, η οποία οδήγησε όργανα επιβολής του νόμου, ωστόσο, αμετάβλητος αφήγηση εικόνες σχεδιάζει μια ομαλή εικόνα της σχεδόν ιερή δράση για να συνειδητοποιήσουν τον κύριο σκοπό της λέξης - .. κοσμούν, βελτιώσετε, δίνουν τη γοητεία της So. ότι ένα τέτοιο επίθετο είναι στη λογοτεχνία, είναι κατανοητό. Γένει ένα λογοτεχνικό αριστούργημα.

</ p>>