Το canzone είναι λογοτεχνικό είδος

Στη μεσαιωνική λογοτεχνία υπάρχουνμια ποικιλία ειδών, κάθε μία από τις οποίες είναι διαφορετική σε μορφή, μετρική και σκοπό. Ένα από τα συγκεκριμένα είδη αυτής της εποχής είναι το κανόνα, το οποίο θα συζητηθεί σε αυτό το άρθρο.

Ποιο είναι το κανόνα στη λογοτεχνία;

Το canzone ή το canzonetta είναι ένας όρος από το περιβάλλονtroubadours. Ίσως, αυτό είναι το πιο καθολικό και ευρέως διαδεδομένο λογοτεχνικό είδος στο έργο τους, και στη συνέχεια χωρίζεται σε πολλά επιπλέον υποζύγια. Αρχικά, το canzone είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο στην αγάπη του γάμου. Ήταν στη μέση της ιππο-φεουδαρχικής λυρικής ποίησης της Προβηγκίας, από όπου μετακόμισε στην Ιταλία, όπου δόθηκε χαρακτηριστικά πιο κατάλληλα για την ιταλική διάλεκτο.

Ορισμός

Τι σημαίνει η λέξη canzon;Προέρχεται από το ουσιαστικό από την προβηγκική διάλεκτο - canso, που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως "τραγούδι". Σχεδόν παρόμοια, αυτή η λέξη ακούγεται τόσο στην ιταλική όσο και στην καταλανική γλώσσα, στην οποία χρησιμοποιείται επίσης ευρέως το κανόνο.

Provencal Canzona

Πιθανόν, αρχικά η κονσόνη είναι ένα χορωδικό τραγούδι,που από τον 12ο αιώνα είχε περάσει στη λογοτεχνική δημιουργικότητα των τροβαδούρων. Η προβηγκιακή κασόνη αποτελείται από πέντε ή επτά στροφές και τελείωσε με λίγες σύντομες στροφές - ανεμοστρόβιλοι (από την προβηγκική "στροφή"). Περιείχαν ένα αίτημα απευθυνόμενο στο πρόσωπο που είχε ξεκινήσει να μυστικοποιήσει, να μεταδώσει την επιστολή του canzone και μια ένδειξη του προσώπου στο οποίο απευθύνθηκε πραγματικά το canzona. Αλλά το όνομα του τελευταίου δεν κλήθηκε συνήθως να διατηρήσει την μυστικότητα, αλλά χρησιμοποιήθηκε ένα ψευδώνυμο.

Ο αποδέκτης αυτού του λυρικού τραγουδιού θα μπορούσε να είναιόμορφη κυρία, προστάτης του τροβαδούρου, ή ένας στενός φίλος ο οποίος είναι αφιερωμένο στο μυστήριο του έρωτα. Τα θέματα για την Canzone σερβίρεται συνήθως ως εξής: η αμοιβή του επαίνου της αγάπης, μια ιστορία για τα συναισθήματα, που ανθίζει με φόντο την ανανέωση της άνοιξης, κυρίες ψυχρότητα ή επαινέσω το θέμα της αγάπης, τη θλίψη του χωρισμού με την επερχόμενη κυρία.

Η δομή της κανόνας ήταν αρκετά ρυθμική,γιατί, όπως και όλη η ποίηση των τροβαδούρων, σχεδιάστηκε για ερμηνεία με όργανο μουσική. Στα υπόλοιπα, εκτός από το θέμα και τις μετρήσεις, αυτό το είδος είναι πολύ ετερογενές. Ο λόγος για κάθε τραγούδι ήταν καθαρά ατομικός. Εκτός από τον μονόλογο, υπάρχει επίσης ένας διάλογος με κανόνα, που χτίστηκε είτε σε μια συζήτηση μεταξύ του συγγραφέα του τραγουδιού και της Όμορφης Κυρίας, είτε μεταξύ δύο τροβαδούρων. Επίσης, υπάρχει μια ποιμαντική ποικιλία καζών, που ονομάζεται πάστρο.

Ιταλική canzone

Όπως ήδη αναφέρθηκε, στην Ιταλία είναι η κανόναΟ μετασχηματισμός της canzone Provençal, την οποία οι Ιταλοί άλλαξαν, σύμφωνα με τους κανόνες της γλώσσας τους. Μεταξύ των διάσημων δημιουργών που εργάζονται σε αυτό το είδος, μπορείτε να θυμηθείτε Dante, Gvinitelli, Petrarca, Cavalcanti. Η ιταλική κανόνα διακρίνεται από τον φιλοσοφικό και αφηρημένο χαρακτήρα της.

Νόμοι, που πρέπει να οικοδομηθούνέργα αυτού του είδους, για πρώτη φορά διατυπώθηκε από τον Δάντη, και αυτός θεωρείται ως ένα είδος tekstomuzykalny Canzone. Το θέμα αυτό είναι αφιερωμένο στο δεύτερο μέρος της πραγματoλoγίας "για την ευγλωττία του Λαού". Ως εκ τούτου, μιλά ουσιαστικά για τις ιδιαιτερότητες των οικοδομικών εργασιών - θα πρέπει να αποτελείται από μια εισαγωγή και το κύριο σώμα, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να χωριστεί σε μικρότερες. Dante λέει σχεδόν τίποτα για τις απαραίτητες ποιήματα, συμπεριλαμβανομένων στίχους και ρυθμό, έτσι ώστε στην ιταλική λογοτεχνία μπορεί κανείς να βρει μια ποικιλία από επιλογές Canzone, αλλά ήταν τα πιο κοινά τραγούδια με hendecasyllabic μέγεθος. Στροφή και στην ιταλική και Προβηγκίας έκδοση του διαδέχονται η μία την άλλη χωρίς τη χρήση του ρεφραίν και του χορού - αυτή η λειτουργία είναι χαρακτηριστική για τα μεγαλύτερα είδη τραγουδιού.

Στην Ιταλία υπήρχαν δύο παρατάγματα του είδους της κονσόλαςΕίναι μια σέξτνη, που εφευρέθηκε από τον τροβαδούρο Αρναούτ Ντάνιελ, και ένα ηχηρό που εμφανίστηκε στη Σικελία τον 13ο αιώνα και αναπτύχθηκε στα έργα του Δάντη και ιδιαίτερα του Πετράρχη.

Η περαιτέρω μοίρα της κανόνας

Το είδος της canzone σταδιακά εξαφανίζεται από τη χρήση,όταν οι παραδόσεις της ιπποσύνης αρχίζουν να φύγουν, και τα θέματα των έργων καθίστανται άσχετα. Η τελευταία αναβίωση του κανόνα γίνεται στο έργο των Πεταρχιστών του 16ου αιώνα και στη συνέχεια σταματάει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τον 20ό αιώνα, ενδιαφέρον για αυτό το λογοτεχνικό είδοςΕίναι επανεμφανίζεται σε σχέση με ένα ενδιαφέρον για το έργο των τροβαδούρων. Στη συνέχεια, την ποίηση τους έπαψε να είναι ορατό μέσα από το πρίσμα του ρομαντισμού, προσπαθώντας να εξερευνήσει το πνεύμα της ευγενής ποίησης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, με το Canzone στυλ άρχισαν να αντιμετωπίσουν Ρώσους ποιητές του Silver Age, για παράδειγμα, Bryusov και Vyacheslav Ivanov, αλλά το είδος δεν έπιασε οφείλεται στο γεγονός ότι πάρα πολύ δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα.

Το κανόνα στη μουσική

Εκτός από τον ορισμό της λέξης canzon στη βιβλιογραφία,υπάρχει και ένα τέτοιο είδος μουσικής - υπήρχε στην Ιταλία τον 16ο αιώνα ως πολυφωνικό κομμάτι που προοριζόταν για σύνολο οργάνων ή σολών. Αρχικά, ήταν μεταγραφές γαλλικών πολυφωνικών τραγουδιών και άρχισαν να εμφανίζονται τα αρχικά ιταλικά έργα.

</ p>>