ΝΑ Νεκράσοφ "Ευλογημένος είναι ο ευγενής άνθρωπος της ποίησης". Ανάλυση του ποιήματος
Αντικατοπτρίζοντας το ρόλο του συγγραφέα στηνκοινωνία, Νικολάι Νεκράσοφ, το 1852, δημιούργησε λαμπρή ποίημά του «Μακάριοι είναι η ήπια ποιητής», αφιερώνοντας το στην επέτειο του θανάτου του Γκόγκολ, του οποίου το όνομα δεν αναφέρεται ρητά σε αυτό το έργο, όπως ήταν τότε σε δυσμένεια. Nekrasov, όμως, ήταν πεπεισμένος ότι η Ρωσία έχει χάσει άλλη μια φορά ένα άλλο μεγάλο ρωσικό klasska, συμβολή στην βιβλιογραφία που δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί απογόνους του.
ΝΑ Νεκράσοφ "Ευλογημένος είναι ο ευγενής άνθρωπος της ποίησης". Ανάλυση
Ο συγγραφέας πολύ ξεκάθαρα παρατηρεί ότι ο ποιητής δεν είναιεπάγγελμα και δεν είναι καν κλήση. Εάν ένα άτομο είναι δεδομένη η πραγματική ποιητική δώρο από τον Θεό, δεν utait και δεν μπορεί πλέον να σιωπούμε. Αλλά οι πραγματικοί ποιητές μπορούν να είναι μόνο οι λίγοι που δεν εργάζονται για το καλό της έπαινο και τη δόξα. Άλλοι, ωστόσο, να εργαστεί αποκλειστικά προς όφελος των συγχρόνων τους κατά τη διάρκεια ζωής της ανέγερσης μνημείων και, περιέργως, τους υποστήριζε σθεναρά, δεδομένου ότι σε καμία περίπτωση δεν ενοχλούνται και δεν μιλάμε για επείγοντα ζητήματα. Αυτές οι ποιητές λουσμένο στο λάμψη του τη δική του δόξα, και μάλιστα, σε κάποιο βαθμό, τη δυνατότητα να ελέγξει το πλήθος, την αναγκάζει να σκεφτούμε και να ανησυχείτε για το τι θα πρέπει να δοθεί εντολή από πάνω.
Αληθινά ευλογημένος είναι ο ευγενής ποιητής. Ανάλυση ποίημα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του ενός από αυτά τα επιπόλαια ποιητές απ 'όλα δημιουργίες του πολύ σύντομα θα ξεχαστεί από τους συγχρόνους του, και να θυμόμαστε να μην τους απογόνους του κενού και χωρίς ενδιαφέρον, επειδή δεν θα αισθάνονται καμία αντανάκλαση και αγωνίζονται για τις ίδιες ανθρώπινες αξίες και Prioriti για οποίες βασίζεται η κοινωνία.
Αλλά ο τύπος των ποιητών, που δεν είναι τόσο ευπρόσδεκτος και ισχυρόςπνεύμα, ποτέ σιωπηλός, και ως εκ τούτου, είναι πολύ ενοχλητικό για τις δυνάμεις που είναι. Είναι η συνείδηση των ανθρώπων που σαρώνει πάντα την υφιστάμενη αδικία, την εξαπάτηση και την υποκρισία, όλα τα είδη των κοινωνικών εγκλημάτων και να πει ευθέως για τα επείγοντα προβλήματα που επέκρινε με σκληρή και κατηγορητικός μορφή.
Πρόκειται για αυτό κυριολεκτικά κραυγές στο έργο του "Ευλογημένος ήπια-ποιητής ποιητής" Nekrasov.
Οι αληθινοί ποιητές δεν θα ευχαριστήσουν κανέναν και από τουςο σαρκασμός θα είναι αδύνατον να κρυφτεί. Όσοι βλέπουν την αντανάκλασή τους σε αυτά τα έργα, θα τους καταδικάσουν και θα τους επιπλήξουν. Είναι μια τέτοια αντίδραση και θα δείξει ότι ο συγγραφέας ήταν σε θέση να αγγίξει την ανθρώπινη ψυχή για τους άρρωστους και να αποκαλύψει τα αληθινά αίτια της νόσου. Και η εκδήλωση τέτοιων αρνητικών συναισθημάτων, πραγματικών και ζωντανών, θα είναι καλύτερη από τις κολακευτικές επαίνους των πρώτων ποιητών.
Ακατάλληλη ποιητική αλήθεια
Συνήθως τα έργα των ποιητών-αντάρτες είναι γεμάτασαρκασμό, παρεμπιπτόντως, όπως και το ποίημα "Ευλογημένος είναι ο ευγενής άνθρωπος του ποιητή". Αποκόπτουν, αν και πικρή, αλλά την αλήθεια, στρέφοντας την προσοχή τους σε όλες τις ανθρώπινες κακίες της κοινωνίας. Ωστόσο, αντί να εργάζονται στον εαυτό τους, οι άνθρωποι αναλύονται και εμπλέκονται σε περαιτέρω αυτο-βελτίωση, οι άνθρωποι αρχίζουν να είναι θυμωμένοι. Για αυτούς, η παρενόχληση και το μίσος του συγγραφέα γίνονται σχεδόν το νόημα ολόκληρης της ζωής τους. Εξάλλου, κατά τη γνώμη τους, ο συγγραφέας περνάει όλα τα όρια του τι επιτρέπεται, σπάζοντας την ειρήνη τους.
Ποίημα "Ευλογημένος είναι ο ευγενής ποιητής". Νεκράσοφ
Ο ποιητής Νεκράσοφ γράφει ότι η μοίρα ενός ευγενικού ποιητήείναι εύκολο, ο καθένας το αναγνωρίζει και το αποδέχεται, αλλά τίθεται το ερώτημα: "Είναι ευχαριστημένος από τη μοίρα του, απολαμβάνει έναν τέτοιο έπαινο για ανθρώπους που του αξίζει μόνο με την υποταγή και την εξυπηρετικότητα του;" Αλλά αμέσως προσθέτει ότι μετά το θάνατό του, τα έργα του θα εξαφανιστούν και θα ακολουθήσει μια αλλαγή, η οποία με τον ίδιο τρόπο θα αρχίσει να δημιουργεί μια νέα σκόνη.
Βαθιά ανάλυση του έργου "Ευλογημένος δεν είναι κακόποιητής «οδηγεί στο γεγονός ότι, σε αντίθεση με τον πρώτο τύπο, ο δεύτερος τύπος των ποιητών που αγωνίζονται για την αλήθεια του, όλη του τη ζωή, η οποία είναι γεμάτη από τραγωδίες, δεν θα αναγνωρίσει, απομακρύνει και έντονα μισούσε, αλλά ακόμη και μια τέτοια αντίδραση, δεν θα κρατήσει την ειρήνη τους . Και θα κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την κοινωνία να επουλωθεί, και ολόκληρη η ανθρώπινη κόσμο γεμάτο αρμονία, τη δικαιοσύνη και την καλοσύνη.
Θάνατος ως ανταμοιβή
Μετά την αναχώρησή τους από τη ζωή αυτής της θαρραλέας αλήθειας που θα θυμόμαστε για πάντα και με κάθε περνώντας δεκαετία και αι δόξα που θα είναι μόνο πολλαπλασιάζονται και να λάμψει ακόμα φωτεινότερο στο λογοτεχνικό ορίζοντα.
Με βάση τα αθάνατα έργα του όπως μη αναγνωρισμένες ιδιοφυίες, που δεν λυπήθηκε τον εαυτό του, μέσα από την ποίηση του έκανε τον κόσμο ένα καθαρότερο, και να αναπτυχθεί μια νέα γενιά ταλέντων.
Πολύ όμορφα και ακριβή λόγια για τέτοιους ποιητέςτελειώνει το ποίημά του "Ευλογημένος είναι ο ευγενής ποιητής" Νεκράσοφ. Λένε ότι από τη στιγμή που ο ποιητής ανταρτών πεθαίνει, η κοινωνία αρχίζει αμέσως να κατανοεί πόσο έκανε αυτό το άτομο και πόσο πολύ αγάπησε, μίσος.
</ p>>
