Δοκίμιο - τι είδους είδος είναι;
Στη σύγχρονη λογοτεχνία υπάρχει ένα τεράστιο ποσότα οποία μπορείτε μερικές φορές να συγχέονται. Ότι αυτό δεν συμβαίνει, θα πρέπει να τα διακρίνετε ξεκάθαρα. Ένα από τα συχνά δοκίμια. Τι είναι αυτό, πολλοί μαθαίνουν στο σχολείο.
Χαρακτηριστικά του είδους
Το δοκίμιο είναι μια λέξη δανεισμένη από τη γαλλική γλώσσα(essai), σε μετάφραση σημαίνει ένα δοκίμιο, μια προσπάθεια, μια δοκιμασία. Στη ρωσική λογοτεχνία αυτό είναι το όνομα για μια μικρή εργασία πεζών γραμμένη σε ελεύθερη μορφή. Αναλύοντας λεπτομερέστερα την έννοια του "δοκίμιου", τι είδους είδος είναι, μπορεί κανείς να το ονομάσει σύνθεση που εκφράζει την προσωπική στάση του συγγραφέα και τη γνώμη του για αυτό που περιγράφει. Την ίδια στιγμή, ο συγγραφέας δίνει την ευκαιρία να βιώσει τις εμπειρίες, τα συναισθήματα και τις σκέψεις του. Ωστόσο, δεν είναι απαραιτήτως τα λόγια του συντάκτη να αντιμετωπίζουν πλήρως και εξαντλητικά το επιλεγμένο θέμα. Η συγγραφή ενός δοκίμιου μπορεί να αντανακλάται με τη μορφή μιας ιστορίας, ομολογίας, δοκίμιου, γραφής, άρθρου, ομιλίας, ημερολογίου. Τα όρια αυτού του είδους είναι μάλλον υπό όρους και θολά.
Λίγο ιστορία
Ιδιαίτερα δημοφιλές ήταν το δοκίμιο του XVIII-XIXαιώνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε ένα από τα κύρια είδη της γαλλικής και αγγλικής δημοσιογραφίας. Η μεγαλύτερη ανάπτυξη των δοκιμίων συνέβαλε Rolland, J .. Όργουελ, HG Wells, H. Heine, Β Shaw, Τ Mann, Α Morua. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι απολάμβανε ιδιαίτερη προσοχή στην Ευρώπη. Στη ρωσική κλασική λογοτεχνία, ένα δοκίμιο ήταν πολύ δημοφιλές. Αυτό που είναι, μπορεί να γίνει πιο κατανοητό από τα λίγα έργα. Έτσι, για παράδειγμα, γύρισα σε αυτό το είδος του Πούσκιν στη δημιουργία του «Ταξίδι από τη Μόσχα στην Αγία Πετρούπολη,» Ντοστογιέφσκι στο «Ημερολόγιο ενός συγγραφέα». Στον εικοστό αιώνα, να γράψουν μια έκθεση που απευθύνεται Μπέλι, Β Ιβάνοφ, Β Rozanov, και λίγο αργότερα ο Σολζενίτσιν, K.Paustovsky, Ilya Ehrenburg, Olesha, Μ Tsvetaeva, F. Iskander.
Ειδικά χαρακτηριστικά
Λαμβάνοντας υπόψη την ερώτηση: "Δοκίμια - τι είδους είδος είναι και πώς διαφέρει από τους άλλους;" Κάποιος δεν μπορεί παρά να αναφέρει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Αυτό είναι ένα δοκίμιο που εκπλήσσει με μια εντελώς νέα ματιά στο θέμα. Το έργο χαρακτηρίζεται από εικόνες, που το εμπλουτίζουν, το καθιστά πιο γραφικό και ζωντανό. Σε αυτό, ενδιαφέροντα στοιχεία είναι χρωματισμένα και υπογραμμισμένα, και η σκέψη του συγγραφέα μερικές φορές παίρνει τέτοιες παράδοξες ανατροπές που απλά εκπλήσσει τον αναγνώστη. Ένας ιδιαίτερος λυρισμός φέρει ένα δοκίμιο για τη "Ζωή". Μετά από όλα, ο καθένας έχει τη δική του ιδέα για αυτό, το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό από το συγγραφέα. Ωστόσο, το κείμενο κυριαρχεί με εμπιστοσύνη, που δημιουργεί στον αναγνώστη αδιανόητες, εντελώς φρέσκες και ασυνήθιστες συσχετίσεις.
