Κ. Paustovsky, "Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι": μια σύνοψη και ανάλυση. Αναφορές στην ιστορία "Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι"

Ο Konstantin Georgievich Paustovsky έγραψε πολύρομαντικές ιστορίες, ιστορίες για τα ζώα, τη φύση, ανθρώπους που σε οποιαδήποτε στιγμή είναι έτοιμοι να έρθουν για να βοηθήσουν τους μικρότερους αδελφούς μας. Το πολύ κλασικό της ρωσικής λογοτεχνίας είχε ένα μοναδικό δώρο: ήταν σε θέση να μιλήσει με ενθουσιασμό και ενδιαφέρον για τα συνήθη φαινόμενα της φύσης. Τέτοιες απλές αλλά πολύχρωμες λέξεις γράφτηκαν από το «Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι» του Paustovsky - μια σύντομη ιστορία, μετά την ανάγνωση που, είστε πεπεισμένοι ότι η φύση είναι καλή σε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Ακόμη και στο φρικτό Νοέμβριο υπάρχουν περισσότερα για να θαυμάσετε.

Συντάκτης

Στη συνέχεια γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Γεωργιέιτςτο προηγούμενο έτος, στις 19 Μαΐου 1892, στην Ουκρανία. Σπούδασε στο Κίεβο και στη συνέχεια στο γυμναστήριο του Bryansk. Έγινε αρκετά ανεξάρτητος σε μικρή ηλικία, αφού τελείωσε το σχολείο, εργάστηκε ως δάσκαλος.

Τότε ο Πάστοφσκι μετακόμισε στη γιαγιά του. Εδώ έγραψε τα πρώτα του διηγήματα. Το 1912 ο νεαρός άνδρας πήγε στο Πανεπιστήμιο, αλλά αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές τους και να πάνε να εργαστούν, ως τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατάφερε να πάρει τον αγωγό, το motorman, στη συνέχεια ομαλή. Στη συνέχεια, εργάστηκε σε εργοστάσια στην Ekaterinoslav, Yuzovka, Ταγκανρόγκ, σε σύντομο χρονικό διάστημα ήταν ένας στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού στον Εμφύλιο Πόλεμο.

Το 1923 ο Κωνσταντίνος Γεωργίεβιτς ήρθε στη Μόσχα, όπου άρχισε να εργάζεται ως συντάκτης της Ρωσικής Τηλεγραφικής Υπηρεσίας και άρχισε να δημοσιεύει τα δοκίμια και τις ιστορίες του.

Από το 1930, ο συγγραφέας πέρασε πάνω από 10 χρόνια στο χωριό Solotcha στα δάση Meshchersky. Εμφανίσεις από αυτά τα μέρη που περιέγραψε στα έργα του. Ήταν εκείνα τα χρόνια που ο Paustovsky έγραψε "Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι" (1940).

Η αρχή της ιστορίας: η κακοκαιρία, το σπίτι και οι κάτοικοί του

Στις πρώτες γραμμές του έργου το μαθαίνουμετα γεγονότα που περιγράφηκαν έλαβαν χώρα στα τέλη Νοεμβρίου. Αυτή τη φορά του χρόνου, ειδικά στην ύπαιθρο, είναι η πιο θλιβερή. Μετά από όλα, για αρκετές ημέρες υπάρχουν κρύες βροχοπτώσεις, ένας ισχυρός άνεμος φυσάει.

Ο συγγραφέας λέει ότι ήδη στις 4 το απόγευμα ήταν απαραίτητο να ανάβουν οι λαμπτήρες κηροζίνης, αφού σε τόσο κακό καιρό το σπίτι έγινε σκοτεινό.

Στη συνέχεια διαβάζουμε την ιστορία "Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι"ανακαλύπτουμε ποιος άλλος έζησε σε αυτό το σπίτι του χωριού. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς τα ζώα. Εδώ έζησε μια γάτα, η οποία σε τόσο κακοκαιρία κοιμόταν από το πρωί μέχρι το βράδυ στην παλιά πολυθρόνα. Όταν οι σταγόνες κρύου βροχής κτυπιούνται στο ποτήρι, το ζώο σε ένα όνειρο τρέμει. Ακριβώς συμπεριφέρθηκε και ο σκύλος που ονομάζεται Funtik. Ένα μικρό κόκκινο dachshund φώναξε ακόμη και σε ένα όνειρο από το κρύο. Τότε ο συγγραφέας, για λογαριασμό του οποίου διεξάγεται η αφήγηση, σηκώθηκε από το κρεβάτι και τυλίγει το σκυλί σε ένα μάλλινο κουρέλι, ώστε να θερμανθεί. Χωρίς ξύπνημα, το σκυλί γλύτωσε ως ένα δείγμα ευγνωμοσύνης στο χέρι του ανθρώπου.

Ένας άλλος κάτοικος του σπιτιού είναι ο Ρούμπεν. Αν αναλύσουμε αυτό το σημείο, θα διασφαλίσουμε ότι η ιστορία που έγραψε ο Paustovsky - «Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι», βασίζεται σε γεγονότα που πραγματικά έλαβαν χώρα. Δεδομένου ότι ο Reuben είναι ένας πραγματικός φίλος του συγγραφέα και ο Konstantin Georgievich περιγράφει τις εντυπώσεις που έλαβε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην ύπαιθρο στην περιοχή Meshchersky.

Αλλά ακόμη και σε τόσο κακοκαιρία οι άνθρωποι δεν έχασαν την παρουσία τουςπνεύμα. Ο συγγραφέας λέει ότι τους άρεσε να πίνουν τσάι από ένα παλιό σμάβερ από χαλκό που έτρεχε σαν να τραγουδούσε τραγούδια. Όταν εισήχθη, έγινε πιο άνετα στο δωμάτιο. Μετά το τσάι, οι φίλοι κάθονταν πιο κοντά σε μια θερμή σόμπα, διαβάζουν βιβλία και περιοδικά. Αυτό συζητείται σε μια ιστορία που γράφτηκε από τον Paustovsky - "Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι". Το σύντομο περιεχόμενο της εργασίας θα περιγραφεί περαιτέρω παρακάτω.

Πρώτο χιόνι

Μόλις ο συγγραφέας ξύπνησε από το γεγονός ότιπλήρη σιωπή. Αρχικά του φάνηκε ότι ήταν κωφός. Αλλά όχι, αυτό αντικαταστάθηκε από τον καιρό του φθινοπώρου, ενώ ο χειμώνας ήταν ακόμα ασταθής. Ο άνεμος κατέστρεψε, η βροχή σταμάτησε. Όταν ο συγγραφέας κοίταξε έξω από το παράθυρο, είδε ότι το χιόνι έπεσε, από το οποίο ακόμη και στην αίθουσα έγινε ελαφρύτερο.

Ξύπνησε ο Ρουμπέν είπε ότι η γη είναι πολύ λευκό φόρεμα. Το πρωί, ο παππούς Mitry ήρθε να δει τους φίλους του. Και αυτός ήταν χαρούμενος για το πρώτο χιόνι.

Σε τέτοιους καιρούς είναι αδύνατο να μείνεις στο σπίτι και φίλοιπηγαίνετε για μια βόλτα στις δασικές λίμνες. Περπατούσαν για πολύ καιρό, είδαν αστακοί, κόκκινα μούρα από τέφρα βουνού. Στη λίμνη ο συγγραφέας ήθελε να ρίξει ένα βότσαλο σε ένα πακέτο ψαριών, αλλά έσπασε τον λεπτό πάγο που κάλυπτε τις άκρες της δεξαμενής. Μόνο τότε οι φίλοι διαπίστωσαν ότι η επιφάνεια του νερού καταψύχθηκε σε μέρη. Πριν από αυτό, ο διαφανής πάγος παρέμεινε αόρατος.

"Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι", Paustovsky: σχόλια

Μετά την ανάγνωση του βιβλίου είναι καλόεντύπωση. Επομένως, όσοι έχουν διαβάσει αυτή τη σύντομη ιστορία αφήνουν θετικές κριτικές. Οι άνθρωποι γράφουν για το τι θα μπορούσαν για λίγο να βυθιστούν στην ψυχική ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο δημιουργός. Οι αναγνώστες μοιάζουν με τις περιγραφές της φύσης, με την αγχωτική και προσεκτική στάση του συγγραφέα σ 'αυτήν. Όλοι δεν καταλαβαίνουν το όνομα του έργου, επειδή η δράση λαμβάνει χώρα στα τέλη Νοεμβρίου. Αλλά κατά πάσα πιθανότητα, ο συγγραφέας σήμαινε αποχαιρετισμό στο καλοκαίρι και το φθινόπωρο, με τη θερμότητα, η οποία δεν είναι πλέον εκεί, αλλά σίγουρα θα είναι εκεί.

Paustovsky, "Αντίο στο καλοκαίρι": ανάλυση

Μια λεπτομερή εξέταση αυτού του έργουβοηθά τον αναγνώστη να καταλάβει ότι υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στον κόσμο. Ακόμα κι αν βρίσκεστε τον Νοέμβριο στο χωριό, μπορείτε να χαλαρώσετε απόλυτα την ψυχή σας με ευχάριστη σιωπή, χωρίς το θόρυβο των μεγάλων πόλεων. Μπορείτε να διαβάσετε, να πιείτε τσάι και να μιλήσετε τα βράδια.

Ο συγγραφέας διδάσκει μια καλή στάση απέναντι στα ζώα. Θυμάσαι πώς ο Πάστοφσκι κάλυψε ένα μικρό σκυλί με μια ζεστή κουβέρτα;

"Αποχαιρετισμός με το καλοκαίρι" είναι μια ιστορία που επιτρέπεικαταλάβετε ότι μπορείτε να είστε ικανοποιημένοι με το να είσαι μικρός και να είσαι ευτυχισμένος. Μετά από όλα, η φυσική ομορφιά δεν μπορεί να εκτιμηθεί με όρους χρημάτων, αλλά πόσο δίνει στους ανθρώπους!

Πόσο ευχάριστο είναι να περπατάς μέσα από το χνουδωτό χιόνι, να αναπνέεις τον ψυχρό αέρα που γεμίζει το στήθος, να σπάσει ένα κομμάτι του πρώτου πάγου κοντά στην ακτή της λίμνης.

Η φύση δεν έχει κακό καιρό

Η ανάλυση της ιστορίας βοηθά να δούμε πώς ο συγγραφέας περιγράφει όμορφα τη φύση, ποια είναι τα κατάλληλα επιθέματα που χρησιμοποιεί.

Όταν μιλάει για τον καιρό του φθινοπώρου, γράφει,ότι ένας κιτρινωπός αφρός, παρόμοιος με μια κτυπημένη πρωτεΐνη, έσπευσε κατά μήκος του ποταμού. Όταν ο παππούς Μίτρις ήρθε στο τσάι για φίλους, είπε ότι η γη είχε πλυθεί. Ναι, κατά τη διάρκεια των φθινοπωρινών βροχών, ήταν μαύρο και βρώμικο. Το χιόνι το έκανε χιονάτο και όμορφο. Ο ίδιος ο Πάουτοφσκι λέει ότι η γη είναι ντυμένη και μοιάζει με ντροπαλή νύφη.

Στο τέλος της ιστορίας γράφει πολύ σωστές γραμμέςPaustovsky. Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι δεν φαίνεται να είναι λυπηρό. Ο συγγραφέας λέει ότι το χειμώνα στις σόμπες η φωτιά θα καεί και θα σπάσει, ότι δεν έχουν πετάξει όλα τα πουλιά, υπάρχουν, για παράδειγμα, βυζιά, και κάτω από τα χαλαρά χιονοστιβάδα λουλουδιών. Έτσι το χειμώνα φάνηκε στον συγγραφέα τόσο όμορφο όσο το καλοκαίρι. Και αυτό είναι αλήθεια, γιατί ακόμη και σε κακές καιρικές συνθήκες, η φύση είναι, με τον δικό της τρόπο, όμορφη και γοητευτική.

Εδώ είναι μια γραπτή ιστορία που ονομάζεται "Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι" από Paustovsky. Κριτικές για το έργο μπορεί να βεβαιωθεί ότι του αρέσουν πολλοί.

</ p>>