Η αλήθεια και βρίσκεται στο δράμα "Στο κάτω μέρος" Γκόρκι
Μ. Ο Γκόρκυ πάντα προσέλκυσε την ενότητα και τον αγώνα των αντίθετων (όχι χωρίς λόγο ήταν μαρξιστής): η κοινωνία και η προσωπικότητα, ο πλούτος και η φτώχεια, το καλό και το κακό, η αλήθεια και τα ψέματα. Στο δράμα «Στο κάτω μέρος», ο συγγραφέας μπόρεσε να δείξει με ιδιαίτερη σαφήνεια το απαράδεκτο βάρος της αλήθειας και τη σωτηρία ψεμάτων για έναν αδύναμο, σπασμένο άνδρα. Πολλά διφορούμενα ρωσικά έργα είδαν το φως όχι στο σπίτι αλλά στο εξωτερικό. Το δράμα "Στο κάτω μέρος" δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ο Γκόρκι το έγραψε στα τέλη του 1901 - στις αρχές του 1902. Τα αρχικά ονόματα: "Στο κάτω μέρος της ζωής", "Χωρίς τον ήλιο", "Nightingale", "Το κάτω μέρος".
Το θέαμα επιτρέπεται μόνο στη Μόσχαθεατρικό θέατρο, όπου η πρώτη παραγωγή εκτελέστηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1902 από τους σκηνοθέτες Stanislavsky και Nemirovich-Danchenko. Το 1904 έλαβε το βραβείο Griboedov.
Ο κόσμος των φτωχογειτονιών
Για πρώτη φορά στη σκηνή υπήρχαν άνθρωποι των "κατώτερων" κλεφτών, πόρνων, παικτών και παππούδων, τους οποίους ο συγγραφέας συγκέντρωσε σε ένα εφιαλτικό ντοκιμαντέρ.
Οι κάτοικοι του "κάτω"
Στο σπίτι των ντόπιων ζουν ένας νεαρός κλέφτης Τέφρας, πόρνηNastya, ερειπωμένο αρχοντικό του (Baron), που ζει για το βάρος, κλειδαράς άκαρι Nastya και πεθαίνει η σύζυγός του, ηθοποιός-αλκοολούχα, απατεώνες κάρτα σατέν, kartuznik Bubnov και άλλοι για να ταιριάζει με το ήδη το όνομά του. Περιέχει αυτό το κρησφύγετο των άπληστων και αηδιαστικό στην επιδεικτική ευσέβεια του Kostylev ειλικρινά πεπεισμένος ότι «η καλοσύνη της καρδιάς δεν μπορεί να εξομοιωθεί με τα χρήματα.» Έτσι δάκρυα μέχρι τους φτωχούς από τους επισκέπτες τρεις δέρματά τους, αυτό ήταν κάτι για να αγοράσουν λάδι στο λυχνάρι. Μπορούμε να πούμε ότι σε αυτό το δράμα Γκόρκι δημιούργησε ένα στυλ «νουάρ» - ωστόσο, πολλοί Ρώσοι δράμα αμαρτία υπερβολική απελπισία.
Στην αρχή, οι χαρακτήρες του παιχνιδιού ατελείωτα bickerσε καθημερινά θέματα - ο βαρώνας δεν θέλει εκδίκηση στην αίθουσα, τότε το Tick τσακίζει στις κατηγορίες για αδιαφορία για την άρρωστη σύζυγο, τότε ο έμπορος Kvashnya μιλάει για τη σκοπιμότητα του γάμου. Όταν ο περιπλανώμενος γέρος εμφανίζεται στο σπίτι, οι συνομιλίες των τακτικών του αποκτούν ξαφνικά μια φιλοσοφική στροφή. Αυτό είναι όπου πραγματικά η αλήθεια και το ψέμα στο δράμα "Στο κάτω μέρος" πραγματικά μπαίνουν στο παιχνίδι.
Το ίχνος του Χριστιανισμού στο έργο
Ο άγνωστος διαφέρει ευνοϊκά από το μόνιμοκατοίκους των "ελαιώνων Kostilev" από το γεγονός ότι διατηρεί μια στοιχειώδη ανθρωπότητα. Ορισμένοι επικριτές λένε ότι ο Λουκάς είναι αρνητικός χαρακτήρας και ακόμα και το όνομά του προέρχεται από το "κακό". Αλλά προφανώς, αυτό δεν συμβαίνει: στη στροφή του δέκατου ένατου και του εικοστού αιώνα. Ο Γκόρκυ ήταν ένας υποστηρικτής της θεωρίας της οικοδόμησης θεών, η οποία προσπάθησε να συμβιβάσει τον μαρξισμό με τον Χριστιανισμό, με βάση μια ορισμένη ομοιότητα των φιλοσοφιών.
Ο Λουκάς πιστεύει ότι η χαμένη ελπίδα είναι καταδικασμένητον θάνατο και λέει μια παραβολή για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει ονειρευτεί να πάει στη "δίκαιη γη" όλη του τη ζωή. Μαθαίνοντας ότι δεν υπάρχει, κρέμεται (με τον ίδιο τρόπο, ο ηθοποιός-αλκοολικός που έχει χάσει την πίστη στη θεραπεία τελειώνει τον εαυτό του, από ότι, στην πραγματικότητα, το παιχνίδι του Gorky τελειώνει).
Έτσι όλα τα πράγματα: είναι αλήθεια ή ψευδής; Σεβασμός ή οίκτο;
Δεν είναι γνωστό αν ο δημιουργός ταυτοποιείελπίδα με ψευδαίσθηση, μετατρέποντάς την έτσι σε ψέμα, αλλά ακριβώς σε αυτή την περίπτωση σε ένα είδος πολεμικής με τον Λούκα να εισέρχεται στο σατίνο. Διάβασε πολύ το αγόρι, τότε σκότωσε έναν άνδρα, προστατεύοντας την αδελφή του, σε μια φυλακή που είχε εθιστεί σε κάρτες και άρχισε να ζει με εξαπάτηση. Ο σατέν είναι ειρωνικό, έξυπνο, μορφωμένο. Η άποψή του σε κάτι συμπίπτει με τις απόψεις του Λουκά: και οι δύο πιστεύουν ότι το κέντρο του σύμπαντος είναι ένα πρόσωπο και η ελεύθερη του επιλογή. Αλλά αν ο Λουκάς κάλεσε "για να μετανιώσουμε έναν άνθρωπο εγκαίρως", τότε για το σατανικό κρίμα είναι απαράδεκτο: "Πρέπει να σεβόμαστε έναν άνθρωπο ... μην τον ταπεινώσετε με λύπη ...".
Όταν οι συγκατοίκοι κατηγορούν τον γέρο για το ψέμα,παίκτης-πνευματική του υπερασπίζεται με πάθος: «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται έξω από οίκτο για τον γείτονα ... παρήγορο ψέμα υπάρχει, το ψέμα συμφιλίωση.» Ο ίδιος, πάντως, λέει ο σαφής κακό, αλλά αναγνωρίζει το αναπόφευκτο της μερικά: «Ποιος είναι αδύναμη ψυχή ... και άλλα άτομα που ζουν χυμούς ... το ψέμα είναι απαραίτητο.»
Λογοτεχνική κριτική και σχεδίαση του συγγραφέα
Η αλήθεια και βρίσκεται στο δράμα "Στο κάτω μέρος"αντιπαραβάλλονται όχι μόνο με τις απόψεις των ηρώων. Η κύρια αντίφαση είναι, όπως συνήθως, ανάμεσα σε λέξη και πράξη, ιδέα και πραγματικότητα. Ο σατέν μπορεί να υποστηρίξει όσα και αν του αρέσει το γεγονός ότι κάποιος «ακούγεται υπερήφανα» - ο ίδιος, ωστόσο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κάρτα πιο έντονη που περιφρονεί την δουλειά: «Για να δουλέψουμε; Γιατί; Για να είμαι γεμάτος; ". Όχι, φυσικά, κάποιος πρέπει να είναι "πάνω από κορεσμό". Επομένως, η δουλειά είναι καταδικαστέα και δεν πρέπει να εξαπατήσει κανείς κάρτες.
Είναι πολύ καλό που τώρα είμαστε ελεύθεροισοσιαλιστική ιδεολογία, ο ομηρία της οποίας ήταν ο Μαξίμ Γκόρκι. "Στο κάτω μέρος" - το δράμα είναι ενδιαφέρον και βαθύ, είναι μάλλον απίθανο να θεωρείται μόνο ως κριτική της καπιταλιστικής κοινωνίας. Είναι πιθανό ο συγγραφέας να προσπαθήσει να σχεδιάσει ένα σύνορο όχι μόνο ανάμεσα στην αλήθεια και τα ψέματα, αλλά και από έναν άνθρωπο που ακούγεται υπερήφανα και από το ότι από το παλιό του μεγαλείο δεν παραμένει τίποτα.
Κοίτα στην άβυσσο
Ένας από τους χαρακτήρες του παιχνιδιού περιγράφει με σαφήνεια τους λόγους της διαμονής του "στο κάτω μέρος": "Καθώς αρχίζω να γεμίζω - όλο το ποτό, ένα δέρμα παραμένει ... Και όμως - είμαι τεμπέλης. Δεν μου αρέσει το πάθος για δουλειά. "
