Λευκές χήνες: μια περιγραφή της φυλής, του οικοτόπου και της φωτογραφίας

Μάλλον ο καθένας μας έχει λευκές χήνεςπου σχετίζεται με τη διάσημη ιστορία των παιδιών ενός μικρού αγοριού Niels, ο οποίος πέταξε πολύ μακριά από την πλάτη του Martin για να βρει το gnome και να του ζητήσει συγνώμη. Στο παραμύθι τα πουλιά ήταν ευγενή και ελεύθερα αγάπη. Και τι είναι πραγματικά λευκές χήνες; Ας μιλήσουμε για αυτό λεπτομερώς.

Λευκές χήνες φυλές

Πρέπει να πω ότι όλες οι φυλές χήνας έχουν τη δική τουςταξινόμηση. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτό το θέμα, διότι ενδιαφέρουμε μόνο για τα λευκά πουλιά. Συμβατικά, οι χήνες χωρίζονται σε άγρια ​​είδη και φυλές αναπαραγωγής. Έτσι τα άγρια ​​λευκά πουλιά έγιναν το πρωτότυπο των μυθικών πτηνών.

Και από τις φυλές για καλλιέργεια από το φως φτερά ιταλικά, Ural, Emdensky, Kholmogory (τα άτομα μπορούν να είναι τριών χρωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των λευκών) μπορεί να καυχηθεί.

Άγρια Χήνες: Οικοτόπος

Οι άγριες λευκές χήνες είναι πολύ όμορφα πουλιά,που ανήκουν στην οικογένεια πάπιας. Φωλιάζουν στο βόρειο τμήμα της Γροιλανδίας, στον Καναδά, στα ανατολικά της Σιβηρίας. Μπορούν επίσης να δουν στο νησί Wrangel, στην Yakutia και στο Chukotka. Με την ευκαιρία, το νησί Wrangel είναι το αγαπημένο τους μέρος. Και ο λόγος για αυτό είναι το γεγονός ότι το χιόνι πέφτει εδώ πολύ νωρίτερα από ό, τι σε άλλα βόρεια εδάφη, επομένως τα χειμωνιάτικα μεταναστεύουν στα νότια. Συνήθως επιλέγουν τη γη των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου βρίσκονται κοντά στις παραθαλάσσιες λιμνοθάλασσες.

Εμφάνιση λευκών χήνων

Η λευκή χήνα είναι ένα μάλλον μικρό πουλί. Το μήκος του σώματος κυμαίνεται από 60 έως 75 εκατοστά και το βάρος δεν υπερβαίνει τα τρία κιλά. Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι το άνοιγμα των φτερών αυτών των πλασμάτων είναι δύο φορές μεγαλύτερο από το ίδιο. Παρόλο που οι χήνες έχουν χιονισμένο φτέρωμα, υπάρχουν μαύρες ραβδώσεις στις άκρες των φτερών. Επιπλέον, υπάρχει ένα μαύρο σημείο κοντά στο ράμφος. Τα πόδια των πτηνών, κατά κανόνα, είναι ροζ χρώματος, αν και είναι σύντομα, αλλά αρκετά ισχυρά. Μια λευκή χήνα συνήθως έχει έναν μάλλον κοντό λαιμό και μια στρογγυλεμένη ουρά. Τα αρσενικά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά.

Οι λευκές χήνες είναι μεταναστευτικά πουλιά, είναι όμορφα.πετούν, αλλά ταυτόχρονα, όταν φτάσουν στην εφηβεία, προσπαθούν να οδηγήσουν έναν πιο καθιστό τρόπο ζωής. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι πιο χαρακτηριστικό των θηλυκών, επιλέγοντας ανεξάρτητα τη θέση τους για τη φωλιά. Συμβαίνει ότι δεν υπάρχει αρκετός χώρος για όλα τα άτομα, τότε αυτά τα φιλικά πλάσματα αρχίζουν να επιδεικνύουν επιθετικότητα, γιατί προστατεύουν ενστικτωδώς την επικράτειά τους και τους απογόνους τους. Αυτά τα πουλιά είναι συνυφασμένα με την αποκοπή μεταξύ τους φτερά. Κατά κανόνα, αυτό συμβαίνει όταν η εχθρότητα εμφανίζεται σε ανεπιθύμητους επισκέπτες. Ωστόσο, τέτοιες συγκρούσεις μπορεί να εμφανιστούν μέσα στο πακέτο. Εκφράζοντας την επιθετικότητα, οι χήνες προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ορισμένη ιεραρχία.

Αναπαραγωγή άγριων λευκών χήνων

Λευκές χήνες (οι φωτογραφίες δίνονται στο άρθρο) -εκπληκτικά αφιερωμένα πλάσματα. Επιλέγουν το σύντροφό τους για τη ζωή. Τα πτηνά προσπαθούν να κρατήσουν το κοπάδι, γιατί να επιβιώσουν στο φυσικό περιβάλλον είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις που οι χήνες δημιούργησαν αποικίες αποτελούμενες από αρκετές χιλιάδες φωλιές.

Το θηλυκό συνήθως τοποθετεί τέσσερα έως έξι αυγά.μπεζ ή λευκό. Και στη συνέχεια τα επωάζει για 21 ημέρες. Σύντομα εμφανίζονται goslings. Τα αρσενικά, φυσικά, δεν συμμετέχουν στη διαδικασία εκκόλαψης, αλλά ταυτόχρονα είναι πάντα κάπου κοντά, επειδή σε οποιαδήποτε στιγμή τα παιδιά μπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο, τότε οι πατέρες θα έρθουν στη διάσωση.

Μερικές φορές οι χήνες μπορούν να βάλουν τα αυγά τους μέσαξένες φωλιές. Ωστόσο, αυτό το γεγονός δεν σημαίνει ότι είναι κακές μητέρες. Όλα είναι πολύ πιο εύκολα. Απλώς δεν μπορούσαν να βρουν τον ελεύθερο χώρο και, συνεπώς, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τις γειτονικές φωλιές. Ωστόσο, οι καλές γείτονες δεν μπορούν να ρίξουν τους απογόνους ενός άλλου, και ως εκ τούτου εκτοξεύουν τόσο τους δικούς τους όσο και τους άλλους.

Σε ένα κοπάδι με οικογενειακά θηλυκά μπορεί να είναικαι μοναχικές χήνες που δεν έχουν συνεργάτη σε αυτό το στάδιο. Για τα άτομα αυτά αρχίζει η πάλη των ανδρών. Στο τέλος, επιλέγει ένα ζευγάρι. Οι χήνες δεν αφήνουν ποτέ τις φωλιές τους κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης. Ο κυριότερος και πιο επικίνδυνος εχθρός των πουλιών είναι οι αλεπούδες, που μπορούν ανά πάσα στιγμή να φτάσουν στα παιδιά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα θηλυκά κρατούν τα μάτια τους στους απογόνους. Ναι, και οι γλάροι μπορούν να είναι επικίνδυνες, επειδή αγαπούν να τρώνε κάτι νόστιμο.

Τα πτηνά φθάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε τρία χρόνια. Αυτή τη στιγμή, μπορούν ήδη να δημιουργήσουν οικογένειες, αλλά ποτέ δεν αφήνουν το πακέτο. Κατ 'αρχήν, οι χήνες μπορούν να ζήσουν για είκοσι χρόνια. Κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου παραμένουν ενεργητικοί και δραστήριοι.

Τι τρώνε οι χήνες;

Η βάση της διατροφής των λευκών χήνων είναι αρκτικήβότανα. Πιο συχνά τα πουλιά επιλέγουν ρίζες, με ευχαρίστηση τρώνε βλαστούς φυτών. Φύλλα ιτιάς, λειχήνες, βρύα, δημητριακά και σιτηρά - όλα αυτά μπορεί να είναι στη διατροφή των χήνων, αν μπορούν να βρουν τέτοιες λιχουδιές.

Ιταλική χήνες

Οι ιταλικές χήνες (λευκές) έγιναν γνωστές όχιπολύ καιρό πριν Η φυλή εκτράφηκε στην Ιταλία στις αρχές του περασμένου αιώνα. Στην αρχή τα πουλιά εκτρέφονταν μόνο στο περιβάλλον των προγόνων τους. Ωστόσο, η φυλή έγινε σύντομα τόσο δημοφιλής ώστε έγινε ευρέως διαδεδομένη στις γειτονικές περιοχές. Και το 1975, λευκές ιταλικές χήνες ήρθαν στην ΕΣΣΔ. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και η φυλή έχει γίνει σε όλες τις γωνιές της Γης, επειδή θεωρείται ιδιαίτερα πολύτιμη.

Αν και εκτράφηκαν οι ιταλικές χήνες (λευκές)ζεστή χώρα, είναι καλά ανεκτές και πιο σοβαρό κλίμα. Με την αναπαραγωγή τους δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τα πουλιά αυτής της φυλής διακρίνονται από ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο ένστικτο για την εκκόλαψη αυγών.

Περιγραφή της φυλής

Οι ιταλικές χήνες είναι πραγματικά λευκέςχρώμα Έχουν ένα μικρό αλλά αρκετά παχύ λαιμό, μεσαία μάτια, ένα μικρό σώμα. Όπως και άλλες χήνες, τα πτηνά αυτής της φυλής έχουν λαμπερό πορτοκαλί χρώμα στα πόδια, πολύ ισχυρά, αλλά μικρά. Τα φτερά είναι πολύ ανεπτυγμένα και η ουρά είναι ελαφρά ανυψωμένη. Την ίδια στιγμή τα πουλιά φαίνονται πολύ χαριτωμένα. Όταν μια λευκή χήνα κολυμπάει, το κάνει πολύ περήφανα, σαν ένα κύκνο.

Οι ενήλικες φτάνουν τα έξι έως επτά κιλά,τα θηλυκά είναι ελαφρώς μικρότερα. Τα πουλιά αυτής της φυλής εκτρέφονται όχι μόνο λόγω του τρυφερού κρέατος αλλά και λόγω της υψηλής παραγωγικότητάς τους στην ωοτοκία. Σε έναν κύκλο, μια χήνα μπορεί να παράγει μέχρι σαράντα πέντε αυγά. Όλοι έχουν ένα μέσο μέγεθος. Μόνο εβδομήντα τοις εκατό μπορεί να πάρει απόγονο. Η φροντίδα για νεοσσούς δεν είναι δύσκολη. Αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα και κατά δύο μήνες το βάρος τους φτάνει τα τέσσερα κιλά.

Χαρακτηριστικό της ιταλικής φυλής

Οι ιταλικές χήνες δεν έχουν μόνο διαφορετική εμφάνισηεκπροσώπους άλλων φυλών. Το κύριο χαρακτηριστικό των πουλιών είναι το νόστιμο κρέας και το ήπαρ. Οι γκουρμέ, για κάποιο λόγο, εκτιμούν το πατέλο του ήπατος της χήνας (το ήπαρ αποτελεί μόνο το 7% του σωματικού βάρους). Ωστόσο, το κρέας πουλερικών έχει, εν πάση περιπτώσει, εξαιρετικά χαρακτηριστικά γεύσης.

Επιπλέον, μπορείτε επίσης να πάρετε φτερό και κάτω από όμορφα πουλιά. Μέσα σε ένα χρόνο, ένα άτομο μπορεί να δώσει διακόσια γραμμάρια φτερά και εκατό γραμμάρια χνούδι.

Φροντίδα

Οι ιταλικές χήνες είναι εντελώς ανεπιτήδευτεςεπιβεβαιώθηκε από πολλές θετικές αναθεωρήσεις. Τα πτηνά μπορούν να διατηρηθούν ακόμη και χωρίς δεξαμενή, αν και η παρουσία τους απλοποιεί πολύ τη φροντίδα. Είναι απαραίτητο να έχετε ένα ευρύχωρο στυλό, και όποτε είναι δυνατόν να αφήσετε τα πουλιά να περπατήσουν στο γκαζόν. Οι νεαροί μεγαλώνουν πολύ γρήγορα και χωρίς κανένα πρόβλημα. Τα μικρά φύλλα πρέπει να προστατεύονται από τα ρεύματα και τις σημαντικές σταγόνες θερμοκρασίας.

Τι είναι οι καλές ιταλικές χήνες; Ο λευκός κύκνος θα ζηλέψει την αντοχή τους. Χήνες, παράξενα, ανεκτικά ήρεμα χαμηλές θερμοκρασίες και μπορούν ακόμη και να περπατήσουν στο κρύο χιόνι.

Για τους νέους ανθρώπους στη διατροφή σίγουρα χρειάζονταιπεριλαμβάνουν μια μεγάλη ποσότητα πράσινων ζωοτροφών. Και για να πάρετε ένα καλό συκώτι συνιστάται να δώσει τα μπιζέλια και το καλαμπόκι. Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι, όταν φυλάσσονται διαφορετικά είδη πουλιών σε ένα αγρόκτημα, οι ιταλικές χήνες κρατιούνται πάντα ξεχωριστές, προτιμώντας μια κοινότητα εκπροσώπων της δικής τους φυλής.

Τα αρσενικά μπορεί μερικές φορές να επιδείξουν επιθετικότητα, ειδικάΑυτό είναι αισθητό κατά την εποχή ζευγαρώματος. Για την ανάπτυξη καλών απογόνων χρησιμοποιούνται συνήθως φυτώρια. Σε μεγάλες εκμεταλλεύσεις, οι λευκές χήνες συχνά διασχίζονται με άλλες φυλές. Για παράδειγμα, ένα μείγμα ιταλικών ειδών με άτομα του Ρήνου δίνει νεαρούς απογόνους με εξαιρετικά χαρακτηριστικά.

Φυλή Ural

Οι ουρανοί λευκές χήνες (Shadrinsky) κατεβαίνουν από τα γκρίζα πουλιά που κάποτε έβαζαν στη Σιβηρία και στα Ουράλια. Η φυλή είναι απολύτως εγκλιματισμένη για σκληρές συνθήκες.

Τα πουλιά αυτής της φυλής έχουν μικρό κεφάλι,κοντό λαιμό, το μήκος του οποίου οφείλεται σε λιγότερους σπονδύλους. Το σώμα των πτηνών Ural είναι μεσαίου μήκους και τα πόδια είναι σύντομα. Πόδια και ράμφος, κατά κανόνα, πορτοκαλί. Αλλά το φτέρωμα μπορεί να είναι διαφορετικό. Υπάρχει μια γκρι, λευκή χήνα και ακόμη και το σκάκι.

Οι ηγέτες φτάνουν τα έξι κιλά, τα θηλυκά έχουνπιο μέτριο βάρος - μέχρι πέντε κιλά. Ένα στρώμα είναι σε θέση να δώσει από 25 έως 30 αυγά. Το πλεονέκτημα της φυλής είναι ένα καλό ένστικτο επώασης στις γυναίκες. Η νεαρή ανάπτυξη αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, σε ηλικία πέντε μηνών τα goslings φτάνουν σε βάρος πέντε κιλών. Τα πουλιά είναι ιδανικά για να τρώνε πράσινο χόρτο και απορρίμματα δημητριακών.

Χήνες Ασθένειες

Οι χήνες, όπως και άλλα πτηνά, υπόκεινται σε διαφορετικάασθένειες. Το πιο επικίνδυνο γι 'αυτούς είναι η διάρροια. Είναι ιδιαίτερα τρομακτικό για τα νεαρά goslings, επειδή δεν έχουν ακόμα μια σταθερή ανοσία, το σώμα είναι ακόμα αδύναμο για να αντιμετωπίσει την ασθένεια. Οι ενήλικες δεν είναι τόσο ευαίσθητοι σε τέτοια πράγματα.

Οι αιτίες της διάρροιας σε goslings είναι πολλές:

1. Η υποθερμία οδηγεί σε δυσπεψία, επειδή ο οργανισμός δεν είναι έτοιμος για νέες συνθήκες.

2. Δηλητηρίαση μπορεί να συμβεί αντα goslings έφαγαν χονδροειδές ή μπαγιάτικο φαγητό. Τα νεαρά άτομα εξακολουθούν να έχουν πολύ τρυφερό στομάχι, το φαγητό αντικατοπτρίζεται στη γενική ευημερία τους. Τα μωρά πρέπει να τρέφονται με τροφή μόνο λεπτά.

3. Οι πιο επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα. Αυτό μπορεί να είναι παστεριόλωση, κολιβακτηρίωση, σαλμονέλωση, εντερίτιδα.

4. Η παρουσία παρασίτων (ελμινθίαση).

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει κακή διάρροια, η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί, μια αιματηρή ακαθαρσία, αδυναμία, λήθαργος, απώλεια όρεξης μπορεί να εμφανιστεί.

Διάρροια των πτηνών

Λευκή διάρροια σε χήνες - πνευρώσεις (βακίλλιαδιάρροια). Πρόκειται για οξεία λοιμώδη νόσο που επηρεάζει τα παρεγχυματικά όργανα και τα έντερα. Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι το παλλό ραβδί ή η σαλμονέλλα gallinarum. Μπορούν να παραμείνουν στο έδαφος για ένα χρόνο και έως και 25 ημέρες για τα αυγά. Επομένως, είναι αρκετά εύκολο να τα πιάσετε με πουλιά.

Τα μικρότερα είναι πολύ ευαίσθητα στην ασθένεια.ατόμων (στις πρώτες μέρες της ζωής). Σε ηλικία τριών μηνών, ο κίνδυνος τραυματισμού είναι πολύ μικρότερος. Η πηγή της λοίμωξης είναι κόπρανα ασθενών ατόμων. Οι χήνες μεταφέρουν μολυσμένα αυγά για δύο χρόνια. Η εμφάνιση της νόσου συμβάλλει στην υποθερμία, στην ακατάλληλη σίτιση και σε άλλους προκλητικούς παράγοντες.

Υπάρχουν οξείες και χρόνιες καταστάσεις. Στα οξεία goslings είναι υπνηλία και αδρανείς, απλά στέκονται σε ομάδες, τραβώντας το λαιμό μέσα. Σε αυτή την περίπτωση, τα μωρά αναπνέουν έντονα με ένα ανοιχτό ράμφος και τα μάτια κλειστά. Σύντομα εμφανίζεται λευκή διάρροια. Η ασθένεια καταστρέφει πολλά φυτά. Σε εκείνες τις εκμεταλλεύσεις όπου εμφανίστηκε μια εκδήλωση μόλυνσης, όλοι οι νέοι καταστρέφονται. Και οι ενήλικες εξετάζονται κάθε δώδεκα ημέρες έως ότου λάβουν αρνητικά αποτελέσματα.

Μπορούν να παρατηρηθούν περισσότερες νεαρές χήνεςυμηνοληψία που εμφανίζεται 25 ημέρες μετά το μπάνιο σε δυσλειτουργικές λίμνες. Τα παιδιά καταπιούν μολυσμένα μαλάκια, ως αποτέλεσμα των οποίων αρχίζει να αναπτύσσεται η ασθένεια. Εμφανίζεται στην εμφάνιση διάρροιας, αδυνάτισμα ατόμων, λήθαργο.

Ποια είναι η θεραπεία των χήνων;

Για τη θεραπεία ασθενειών σε πτηνάαντιβιοτικά: χλωροτετρακυκλίνη, οξυτετρακυκλίνη, πενικιλλίνη. Εάν η αιτία της κακής υγείας είναι παράσιτα, τότε χρησιμοποιήστε ανθελμινθικά φάρμακα. Προκειμένου να προστατευθούν τα πουλιά από την εμφάνιση παστερίωσης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον εμβολιασμό. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί μόνο μετά την κύρια θεραπεία.

Για να αποφύγετε πολύ τα προβλήματα του εντέρουΘα πρέπει υπεύθυνα να πλησιάσει τη σίτιση των βοσκοτόπων Στη διατροφή τους πρέπει να υπάρχουν βραστές πατάτες, θρυμματισμένες ζωοτροφές δημητριακών, φρέσκα βότανα, πίτουρο σιταριού, κέικ, αποβουτυρωμένο γάλα. Τον πρώτο μήνα ζωής, τα νεαρά ζώα τρώνε μέχρι επτά φορές την ημέρα, μέχρι να πάρουν λίγο ισχυρότερη και το έργο του στομάχου και των εντέρων προσαρμόζεται. Η σωστή διατροφή πρέπει βεβαίως να είναι στα πουλιά που έχουν μολυνθεί από παράσιτα. Εκτός από τη θεραπεία με ανθελμινθικά φάρμακα, η δίαιτά τους πρέπει να αναθεωρηθεί.

</ p>>