Υποκειμενιστική σχολή στην κοινωνιολογία: η μέθοδος του Λαβρόφ

Από την άποψη της υποκειμενικής προσέγγισης, στοη κοινωνιολογία, το άτομο είναι το μόνο πραγματικό μέτρο της ιστορικής εξέλιξης, της προόδου της κοινωνίας και είναι επίσης ο συνδετικός κρίκος ολόκληρης της κοινωνικής διαδικασίας. Αυτές οι ιδέες προτάθηκαν για πρώτη φορά από τον PL Lavrov, ο οποίος ανέπτυξε το δόγμα της κοινωνίας στο σύνολό της, την κατεύθυνση της ανάπτυξής της και τους νόμους της λειτουργίας. Η μέθοδος του Λαβρόφ συνίσταται στην εξέταση όλων των παραπάνω φαινομένων από την άποψη της προσωπικότητας. Το θέμα είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη γνώση του κόσμου. Ο τελευταίος παρουσιάζεται στον άνθρωπο ως αποτέλεσμα των μεθόδων της γνώσης του, τις οποίες ασκεί το ίδιο το υποκείμενο.

Βασικές διατάξεις

Η υποκειμενιστική προσέγγιση αναπτύχθηκε κυρίως από τους Lavrov, PL και Mikhailovskii, Ν. Κ. Αυτή η θεωρία περιλαμβάνει διάφορα στοιχεία:

• υποκειμενική μέθοδος στην κοινωνιολογία, το σκεπτικό της, τον ορισμό στη βάση της το θέμα της επιστήμης,
• προσδιορισμός των καθοριστικών παραγόντων της ανάπτυξης της κοινωνίας ·
• μια ξεχωριστή άποψη των αιτιών και των κριτηρίων της κοινωνικής προόδου.
• την προσωπικότητα, τον ρόλο της στην ιστορία.

Υποστήριξη της υποκειμενικής μεθόδου

Οι αντικειμενικές μέθοδοι της γνώσης είναι εγγενείς στο φυσικόεπιστήμες, ενώ η κοινωνιολογία πρέπει να χρησιμοποιεί μια υποκειμενική προσέγγιση. Από αυτή την άποψη, η μέθοδος του Lavrov καθορίστηκε στο προσκήνιο από την προσωπικότητα, όχι από την ομάδα ή την τάξη. Αυτή είναι αυτή που ενεργεί στην κοινωνία υπό την επίδραση υποκειμενικών καθοριστών, όχι εξωτερικών παραγόντων. Έτσι, ένα άτομο δεν μπορεί να γίνει γνωστό από κάποιον άλλο εκτός από το θέμα μέσω της αρχής της ενσυναίσθησης. Αυτό σημαίνει ότι ο παρατηρητής μπορεί να τεθεί στη θέση των παρατηρημένων, να ταυτιστεί με τον εαυτό του και έτσι να καταλάβει και να γνωρίσει.

Ανάπτυξη της κοινωνίας και κριτήρια κοινωνικής προόδου

Η υποκειμενική μέθοδος στην κοινωνιολογία του Λαβρόφ καιΟ Mikhailovsky θέτει την προσωπικότητα στο επίκεντρο της κοινωνίας. Κατά συνέπεια, ο τελευταίος εξελίσσεται όταν αναπτύσσεται η προσωπικότητα σε αυτό στα ηθικά, ψυχικά και φυσικά επίπεδα. Οι στόχοι της κοινωνίας μπορούν να επιτευχθούν μόνο χάρη σε ένα άτομο που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απορροφηθεί από την κοινωνία. Έτσι, η μέθοδος του Λαβρόφ στην κοινωνιολογία θέτει στο προσκήνιο τη μελέτη των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, την αναζήτηση των αιτιών μιας τέτοιας αλληλεπίδρασης ως μοναδικής μεθόδου μελέτης της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Η προσωπικότητα ως η κινητήρια δύναμη της ιστορίας

Πώς η προσωπικότητα γίνεται ο κινητήραςτην κοινωνική πρόοδο και τον κυβερνήτη της ιστορίας ολόκληρης της ανθρωπότητας; Κρίσιμη σκέψη - αυτή η απάντηση δίνει μια υποκειμενική μέθοδο του Λαβρόφ. Η προσωπικότητα, ικανή για κριτική σκέψη, είναι οι κινητήριες δυνάμεις του πολιτισμού. Είναι μια μειοψηφία στην κοινωνία, ενώ άλλοι πρέπει να τους παρέχουν προϋποθέσεις για ύπαρξη. Η κριτική σκέψη της μειονότητας καθορίζει την ηθική κατεύθυνση της κοινωνίας. Αυτά τα άτομα δεν πρέπει να πνιγούν και να κατασταλούν, αλλιώς η κοινωνία απλώς θα χαθεί. Έτσι, οι κύριοι στόχοι της ανάπτυξης της κοινωνίας πρέπει να είναι μια αυτοτελής προσωπικότητα, η ανάπτυξη της ατομικότητας και η κριτική σκέψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κοινωνική πρόοδος χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, οι οποίες συμβάλλουν στην ανάπτυξη του ατόμου σε όλες τις εκδηλώσεις του.

</ p>>