Johnson Samuel: βιογραφία, χαρακτηριστικά δημιουργικότητας, ενδιαφέροντα γεγονότα

Samuel Johnson - κριτικός της Αγγλίας, βιογράφος,εισηγητής, ποιητής και λεξικογράφος. Θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες μορφές της ζωής και της λογοτεχνίας του 18ου αιώνα. Ένας άλλος λόγος για τη δημοτικότητα που απολαμβάνει σήμερα ο Samuel Johnson είναι τα αποσπάσματα του συγγραφέα.

Σύντομη βιογραφία

Ο Johnson Samuel γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1709την επαρχιακή πόλη Lichfield, στην κομητεία Staffordshire, στην οικογένεια του Michael Johnson, ο οποίος ασχολείτο με την πώληση βιβλίων και ειδών γραφείου και τη Σάρα. Ο πατέρας του (και αργότερα ο γιος του) ήταν επιρρεπής σε επιθέσεις μελαγχολίας, αλλά έγινε σεβαστός: από τη στιγμή που γεννήθηκε ο Σαμουήλ, υπηρετούσε ήδη ως σερίφης. Ο Johnson Samuel ήταν ένα ασθενικό παιδί και δεν έπρεπε να έχει επιβιώσει. Το 1711, στην ηλικία των δύο ετών, ήταν σχεδόν τυφλός, μερικώς κωφός, πάσχει από σκωφούλα και φυματίωση, μεταφέρθηκε στη Βασίλισσα Άννα για να θεραπεύσει τον ασθενή με την αφή του. Αλλά η θαυματουργή θεραπεία δεν συνέβη.

Το 1716, Johnson, ευαίσθητο, αμήχανο και όχιστα χρόνια του, εισήλθε στο Γυμνάσιο Lichfield. Ήταν υπό την καθοδήγηση ενός μορφωμένου αλλά σκληρού John Hunter, ο οποίος κτύπησε τους μαθητές του με τη σειρά, κατά τα λεγόμενά του, για να τους σώσει από το κολόβωμα. Αργότερα, ο Samuel επέμεινε ότι αν δεν είχε κτυπήσει, δεν θα είχε επιτύχει τίποτα. Ωστόσο, υπό την ηγεσία του Hunter, έμαθε λατινικά και ελληνικά και άρχισε να γράφει ποίηση. Το 1725, στην ηλικία των 16 ετών, ο επαρχιακός Johnson πέρασε έξι μήνες στον ξαδέρφιο του Cornelius Ford, έναν εκλεπτυσμένο και πλούσιο δάσκαλο στο Cambridge. Εκεί έμαθε αρχικά για την ύπαρξη του πνευματικού και λογοτεχνικού κόσμου της χώρας.

Αποδράστε

Το 1726 αποφοίτησε από το σχολείο και πήγε να εργαστείτο βιβλιοπωλείο του πατέρα του. Αυτό ήταν λάθος. Η ζωή του Σαμουήλ Τζόνσον κατά τα επόμενα δύο χρόνια ήταν δυστυχισμένη, αλλά ταυτόχρονα συνέχιζε να μελετάει με ανυπομονησία και απροσεξία αγγλική και κλασσική λογοτεχνία.

Το 1728, με μια μικρή κληρονομιά στα σαράνταλίρες που άφησε η μητέρα του μετά το θάνατο ενός συγγενή του, εισήλθε απροσδόκητα στο Pembroke College της Οξφόρδης. Εκεί, όμως, δεν μπορούσε να προσφέρει αρκετό φαγητό, όπως μάλιστα για πολλά χρόνια. Τα σημάδια της μελαγχολίας, που θα τον στοιχειώσουν για το υπόλοιπο της ζωής του, άρχισαν να εμφανίζονται εδώ. Ως αποτέλεσμα, έδωσε μικρή προσοχή στις σπουδές του και το 1789, εξαιρετικά καταθλιπτική και πολύ φτωχή για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του, έφυγε από την Οξφόρδη και χωρίς να λάβει δίπλωμα.

Τα πρώτα βιβλία

Μετάφραση από το λατινικό "Μεσσίας" του ΠάπαΟ Johnson, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, δημοσιεύθηκε το 1731, αλλά έπειτα φτωχός, χρεωμένος, καταθλιπτικός, εν μέρει τυφλός και κωφός, με ουλές σαρκώδους και ευλογιάς, ο Σαμουήλ φοβόταν για την ευθύνη του. Επιπλέον, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ο πατέρας του πέθανε, επίσης σε πτώχευση.

Το 1732, ο Johnson βρήκε μια δουλειά ως αχθοφόροςΑγοράς Γυμνάσιο Bosworth. Κατά την επίσκεψη στο Μπέρμιγχαμ συναντήθηκε με τον Henry Porter και τη σύζυγό του Elizabeth. Την επόμενη χρονιά, που βρισκόταν στο κρεβάτι κατά τη διάρκεια μιας μακράς επίσκεψης σε νέους φίλους, ο Σαμουήλ υπαγόρευσε μια συντομογραφία της γαλλικής μετάφρασης του βιβλίου "Ταξίδι στην Αβισυνία", γραμμένη στον 17ο αιώνα. Πορτογαλίδα Ιζουίτης. Έγινε το πρώτο βιβλίο που δημοσίευσε και ο Johnson έλαβε πέντε γουινέα γι 'αυτό.

Γάμος

Το 1735, στην ηλικία των είκοσι πέντε ετών,Ο Johnson παντρεύτηκε τη χήρα 46χρονη Elizabeth Porter. Για την προίκα του 700.000 λιβρών, ο Samuel ίδρυσε ιδιωτική ακαδημία κοντά στο Lichfield. Μεταξύ των μαθητών ήταν ο David Garrick, ο οποίος έγινε ο πιο διάσημος ηθοποιός της εποχής του και ένας στενός φίλος του Johnson. Μέχρι το 1737, η ακαδημία χρεοκόπησε και ο Samuel αποφάσισε να κάνει μια περιουσία στον λογοτεχνικό τομέα, αφού έφυγε για το Λονδίνο συνοδευόμενο από τον Garrick.

Δημιουργικότητα

Το 1738, ζώντας στο Λονδίνο σε συνθήκες ακραίαςτης φτώχειας, ο Johnson άρχισε να γράφει για το περιοδικό "Gentleman's Journal" από τον Edward Cave. Εκεί κυκλοφόρησε το "Λονδίνο" - μίμηση της σάτιρας του Juvenal για την πτώση της αρχαίας Ρώμης, για την οποία έλαβε δέκα γουινέα. Επιπλέον, συναντήθηκε με τον Richard Savage, έναν άλλο φτωχο ποιητή με αμφίβολη φήμη.

Μεταξύ 1740 και 1743, επεξεργάστηκε κοινοβουλευτικές συζητήσεις για το περιοδικό Gentleman's Journal. Χρόνια αργότερα, επαινέθηκε για την αμεροληψία του.

Το 1744, ο Richard Savage πέθανε στοΦυλακή του Μπρίστολ. Ο Τζόνσον έγραψε τη ζωή του Σωτήρα, αξιοσημείωτη για την ειλικρινή απεικόνιση των δυνατών και των αδυναμιών του φίλου του. Το έργο ήταν η πρώτη πεζογραφία του συγγραφέα που προσέλκυσε την προσοχή του αναγνωστικού κοινού.

Το 1745 "Διάφορες παρατηρήσεις σχετικά με την τραγωδία Macbeth" δημοσιεύθηκαν. Την επόμενη χρονιά υπέγραψε σύμβαση με μια ομάδα εκδοτών και έκανε μια σπουδαία δουλειά που συνέταξε ένα λεξικό αγγλικών, παρόμοιο με αυτό που δημοσιεύθηκε στη Γαλλία από σαράντα μέλη της Γαλλικής Ακαδημίας. Γύρισε με το "Σχέδιο του λεξικού" του στον Earl Chesterfield, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ μέτριος προστάτης. Η συνέπεια αυτού ήταν ο ακόλουθος ορισμός από τον Τζόνσον της λέξης «προστάτης»: «Αυτός είναι αυτός που βοηθά, βοηθά και προστατεύει. Συνήθως αυτό είναι ένας κακοποιός που υποστηρίζει αλαζονικά σε αντάλλαγμα για κολακεία. "

Το 1748, με έξι βοηθούς, ο Τζόνσον μετακόμισεσε ένα μεγάλο σπίτι στο Fleet Street και άρχισε να δουλεύει για τη σύνταξη ενός λεξικού. Το 1749 εμφανίστηκε το μελαγχολικό έργο του "Η άσκηση των ανθρώπινων επιθυμιών" και ο Garrick έβαλε την τραγωδία του Τζόνσον "Ειρήνη" στον Drury-Leine.

Μεταξύ 1750 και 1752 μέσα σε δύο εβδομάδες δημιούργησεπερισσότερα από διακόσια δοκίμια "Rambler". Το 1752, η σύζυγός του πέθανε. Δύο χρόνια αργότερα, ο Johnson επέστρεψε στην Οξφόρδη, όπου συναντήθηκε με τον Thomas Warton, τον μελλοντικό ποιητή. Το επόμενο έτος, με τη βοήθεια του Wharton, ο Samuel έλαβε τελικά το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στην Oxford. Την ίδια χρονιά, το μεγάλο αγγλικό λεξικό του τελικά ολοκληρώθηκε και δημοσιεύθηκε και παρόλο που ήταν ακόμα πολύ φτωχό, η λογοτεχνική του φήμη τελικά καθιερώθηκε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συναντήθηκε με τους νέους Joshua Reynolds, Bennett Langton και Tofam Boklerk.

Το 1756, ο Samuel Johnson έγραψε "Προτάσειςγια τη νέα έκδοση του Σαίξπηρ ", η οποία όμως δεν εμφανίστηκε παρά το 1765. Συνέχισε επίσης το έργο του ως δημοσιογράφος, συντάκτης και συγγραφέας προλογιών. Όταν συνελήφθη για χρέη, ο Samuel Richardson εισήγαγε το εγγύηση. Μεταξύ των ετών 1758 και 1760, έγραψε μια σειρά από δοκίμια για τους Lazy. Το 1759 πέθανε η μητέρα του Σάρα και, με μια ζοφερή διάθεση, έγραψε έναν ηθικό μύθο "Ράσελ" για να πληρώσει, είπε, για την κηδεία.

Συνταξιούχος

Το 1762, μετά την προσχώρηση του Γεωργίου στο θρόνοIII, Samuel Johnson, των οποίων τα βιβλία δεν έφεραν πολλά εισοδήματα, στην ευχαρίστησή του έλαβε σύνταξη ύψους 300 κιλών ετησίως. Ωστόσο, ο διορισμός του ξενώνα τον μπερδευόταν ακόμα περισσότερο, γιατί ήταν υποστηρικτής του κόμματος των Τόρι και, θυμόμαστε τις καταχρήσεις του Whig, ορίστηκε η λέξη «σύνταξη» στο λεξιλόγιό του ως «αμοιβή δημοσίου υπαλλήλου για προδοσία στη χώρα του». Για πρώτη φορά στη ζωή του, δεν αναγκάστηκε να σώσει τις ανάγκες και παρόλο που η εμφάνισή του παρέμεινε απροσδόκητα και αναπόφευκτα άστοχη, έγινε ένα από τα πιο διάσημα λογοτεχνικά λιοντάρια στην υψηλή κοινωνία. Όταν αρκετές νεαρές κυρίες, που τον συνάντησαν σε μια λογοτεχνική βραδιά, εξέφρασαν έκπληξη για την περίεργη εικόνα του, σαν να ήταν ένα είδος τέρας από τις έρημες της Αφρικής, ο Τζόνσον τους παρατήρησε ότι ήταν εξημερωμένος και θα μπορούσε να χαϊδεύσει.

Το 1763 συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον James Boswell. Παρά τη σκωτσέζικη του κάθοδο (ο Τζόνσον αποτρόπαιε τους Σκωτσέζους - εξ ου και ο περίφημος ορισμός του: «Η βρώμη είναι το σιτάρι που τρώνε τα άλογα στην Αγγλία και οι άνθρωποι στη Σκωτία»), πήγαν καλά μεταξύ τους. Το 1764 δημιουργήθηκε η λογοτεχνική λέσχη, στην οποία έγιναν μέλη του Reynolds, του Edmund Burke, του Garrick, του Boswell και του Johnson.

Ο Σαμουήλ το 1765 επεξεργάστηκε οΔημοσίευσε τα έργα του Σαίξπηρ με έναν υπέροχο και διορατικό πρόλογο και έλαβε τον τίτλο του επίτιμου γιατρού νόμων στο Trinity College στο Δουβλίνο. Συναντήθηκε επίσης με τους πλούσιους Henry και Esther Trails, με τους οποίους θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους τα επόμενα δεκαέξι χρόνια (μιλώντας πολύ, αλλά κάνουν λίγη δημιουργική δουλειά). Μόλις ο Johnson παρατήρησε: "Μόνο οι idlers γράφουν για τίποτα."

Το 1769 Ο Boswell, που έγινε δικηγόρος στο Εδιμβούργο, παντρεύτηκε και παρέμεινε στη Σκωτία μέχρι το 1772. Μεταξύ του 1770 και του 1775, ο Johnson κυκλοφόρησε μια σειρά βίαιων, αλλά χαρακτηριστικά κατηγορηματικών πολιτικών φυλλαδίων. Τον Αύγουστο του 1773, παρόλο που πάντα περιφρονόταν τη Σκωτία, ο Samuel ξεκίνησε ένα αξέχαστο ταξίδι με τον Boswell στους Hebrides. Τον Ιούλιο του 1774, ο Τζόνσον και τα μονοπάτια πήγαν στην Ουαλία. Την ίδια χρονιά, ο Oliver Goldsmith, ένας από τους λίγους συγχρόνους τους οποίους ειλικρινά θαύμαζε, πέθανε, και ο συγγραφέας αισθάνθηκε μια τεράστια απώλεια.

Samuel Johnson για τον πατριωτισμό

Στη συνέχεια έγραψε το φυλλάδιο "Ο Πατριώτης", όπουεπέκρινε αυτό που είδε ως ψεύτικο πατριωτισμό. Το απόγευμα της 7ης Απριλίου 1775, εξέφρασε τη διάσημη φράση ότι ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός κακοποιού. Σε αντίθεση με τη γενική πεποίθηση, αυτή η δήλωση δεν αναφέρεται γενικά στον πατριωτισμό, αλλά στην ψευδή χρήση του όρου από τον John Stewart, τον κόμη του Bute, καθώς και τους υποστηρικτές του και τους εχθρούς του που έπαιζαν στην μη αγγλική του προέλευση. Ο Τζόνσον αντιτάχθηκε στους αυτοαποκαλούμενους πατριώτες εν γένει, αλλά αποτίμησε τον «αληθινό» πατριωτισμό.

Εξαγορά

Το 1775 Δημοσίευσε το "Ταξίδι του στα δυτικά νησιά της Σκωτίας". Την ίδια χρονιά, ο Johnson έλαβε επίτιμο πτυχίο από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επίσης επισκέφθηκε τη Γαλλία με τα Trails (τα οποία βρήκε χειρότερα από τη Σκωτία). Ο Σαμουήλ αντέδρασε έντονα στην αμερικανική επανάσταση, περιγράφοντας τους επαναστατούμενους αποίκους ως "φυλή των καταδικασθέντων". Το 1776, ο Boswell ταξίδεψε στην Οξφόρδη, το Ashbourne και το Lichfield, όπου βρισκόταν ακάλυπτος στη βροχή στην πλατεία της αγοράς μπροστά από το κτίριο όπου βρισκόταν το βιβλιοπωλείο του πατέρα του, εξαγοράζοντας την «θυγατρική ευσέβεια» πριν από 50 χρόνια. Σήμερα φιλοξενεί το μουσείο Samuel Johnson.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής

Το 1778 συναντήθηκε με την 24χρονη Fanny.Burney, σύντομα έγινε επιτυχημένος συγγραφέας της "Evelina". Την επόμενη χρονιά ο David Garrick, ένας παλιός φοιτητής του Τζόνσον και ο στενός φίλος του, πέθανε και ο Σαμουήλ ξαφνιάστηκε. Το 1781, μετά τη δημοσίευση του βιβλίου "Οι ζωές των αγγλικών ποιητών", ο Henry Trail πέθανε. Ο Σαμουήλ συντηρούσε τη χήρα του και θα την παντρευτεί. Το 1783, ωστόσο, η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται και υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Την επόμενη χρονιά, έχοντας ανακάμψει λίγο, διέκοψε την κυρία Trail όταν ανακοίνωσε την πρόθεσή της να παντρευτεί τον Gabriel Piozzi.

Ο Δρ Samuel Johnson, που πάσχει από ουρική αρθρίτιδα,το άσθμα, η πτώση και οι όγκοι, διαπίστωσαν ότι ο φόβος του θανάτου άρχισε να τον κρατάει, αλλά τον γνώρισε με θάρρος, καθώς είχε συναντήσει όλες τις αντιξοότητες στη ζωή του. 13 Δεκεμβρίου, πέθανε σε ηλικία 75 ετών. Τον θάφτηκε στο Αββαείο του Γουέστμινστερ στις 20 Δεκεμβρίου.

</ p>>