Ο δρόμος προς την αλήθεια βρίσκεται μέσα από ένα λάθος

Errare humanum est!Ο λατινικός αφορισμός, που προφέρεται από τον σπουδαίο ρήτορα Μάρκο Σενέκα ο Γέροντας, είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο και σημαίνει ότι το λάθος είναι ο δρόμος προς την αλήθεια. Γιατί ο αφορισμός αυτός παραμένει συναφής για αιώνες; Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτήν την ερώτηση.

Σφάλμα - ιδιότητα της κανονικότητας

Ο άνθρωπος είναι επιρρεπής σε λάθη.Όλοι το ακούσαμε κάποτε. Ο λατινικός αφορισμός που είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο - Errare humanum est - έχει αναλογική στη ρωσική γλώσσα: "Κανείς που δεν κάνει τίποτα κάνει λάθη". Στην προσωπική εμπειρία, σε επιστημονικές ανακαλύψεις, μπορεί να γίνει λάθος σε ολόκληρη την κοινότητα. Το ζήτημα είναι ο βαθμός ευθύνης γι 'αυτό.

Πράγματι, προκειμένου να εφαρμοστείΠροοδευτική ανάπτυξη, ένα λάθος είναι απλά απαραίτητο. Ποια είναι η φύση της; Αυτός είναι ο τομέας της άγνοιας, ο σκοπός του πειράματος με τα όρια της γνώσης. Αν κάποιος γνωρίζει την επιλογή της επίλυσης προβλημάτων, δεν θα είναι δύσκολο γι 'αυτόν να επιλέξει τον καλύτερο τρόπο ανάπτυξης των γεγονότων. Η κλίμακα δεν είναι σημαντική, αφορά τόσο το άτομο όσο και ολόκληρη την κοινωνία ως σύνολο.

Η φύση του σφάλματος

Στην ανάπτυξή του, ένα άτομο συνεχώς ξεπερνάειόρια. Επομένως, είναι τόσο δύσκολο για ένα άτομο να αποκτήσει γνώσεις. Δεν έχει σημασία, είναι πρακτικό (πώς να κάνει κάτι) ή τη διαδικασία πνευματικής ανάπτυξης. Στη διαδικασία επιλογής, ένα πρόσωπο διαπράττει μια πράξη. Πάντα επιλέγει. Αλλά δεν είναι πάντα σωστό. Και η τιμή του σφάλματος είναι διαφορετική. Ως εκ τούτου ένα άλλο ρητό: "Ένας άνθρωπος τιμωρείται όπως κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει αυτό."

Η φύση του σφάλματος κρύβεται στον μηχανισμό της γνώσης:Errare humanum est! Σφάλμα - άγνοια της καλύτερης επιλογής. Αλλά χάρη σ 'αυτήν ανοίγονται νέες προοπτικές και ευκαιρίες. Η εμπειρία της γνώσης συνδέεται πάντα με τον κίνδυνο λάθος επιλογής, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Πείραμα - αυτό είναι μια δοκιμή της αλήθειας της λύσης, οι τυχόν υποθέσεις επιβεβαιώνονται πειραματικά.

Η ιστορία γνωρίζει πολλά γεγονότα, όταν μια επαναλαμβανόμενη αποτυχία σε πειράματα οδήγησε στην ανακάλυψη του μεγέθους του κόσμου.

Ιστορικά λάθη

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το σφάλμα ήταν η αιτία των ανακαλύψεων παγκόσμιας κλίμακας. Για παράδειγμα, το σφάλμα στην τροχιά του θαλάσσιου ταξιδιού του Κολόμβου έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε την Αμερική.

Η λανθασμένη αρχή της σοσιαλιστικής ισότητας, που καθορίστηκε στη βάση του σοβιετικού κράτους, έδειξε ένα παράδειγμα της δύναμης του ιδεολογικού θεμελίου της κοινωνίας.

Όχι πάντα το σφάλμα οδηγεί στην αλήθεια.Συχνά αποκαλύπτει την ατέλεια στη γνώση, τους περιορισμούς των δυνατοτήτων μας και αποτελεί κίνητρο για την εξεύρεση της καλύτερης επιλογής. Με αυτή την έννοια, μπορεί κανείς να μιλήσει για τη δημιουργική δύναμη του σφάλματος.

Errare humanum est!Η μετάφραση αυτής της λατινικής έκφρασης σημαίνει κυριολεκτικά: "Το σφάλμα είναι εγγενές στην ανθρώπινη φύση". Πράγματι, ολόκληρη η πορεία της ανάπτυξης ενός ορθολογικού ατόμου είναι μια κίνηση προς τη φύση του ατόμου, προς τη γνώση του εαυτού μας, τη διαδικασία αυτο-βελτίωσης. Και η αρχική αρχή της ατέλειας της φύσης της είναι η αναγνώριση ενός a priori λάθους στην επιλογή της παραλλαγής της εξέλιξης των γεγονότων.

Ένα ανάλογο της έκφρασης

Στη ρωσική λεκτική δημιουργικότητα υπάρχουν πολλές παρόμοιες σε νόημα, ευρύχωρες στις δηλώσεις περιεχομένου:

• «Μην λάθος αυτός που δεν κάνει τίποτα.»
• «Μαθαίνουν από λάθη».
• "Το λάθος είναι η σωστή απόφαση κάτω από άλλες συνθήκες."

Τα λόγια των μεγάλων μορφών του κόσμου είναι πλούσια σε περιεχόμενο και έχουν κάθε δικαίωμα να μιλούν για το λάθος, επειδή η συμβολή τους στην ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινότητας είναι ανυπολόγιστη:

• "Η ελευθερία δεν είναι τίποτα εάν το δικαίωμα σε λάθος αποκλείεται" (Μ. Γκάντι).
• "Η πλειοψηφία είναι πάντα λάθος, η αλήθεια είναι στη μειονότητα" (Ibsen).
• "Ένας έξυπνος άνθρωπος όχι μόνο κάνει λάθη, αλλά δίνει την ευκαιρία σε άλλους" (Churchill).

Όλες οι δηλώσεις έχουν ένα νόημα: η αναγνώριση του σφάλματος αποτελεί προϋπόθεση της ανθρώπινης ελευθερίας, ο καθένας έχει το δικαίωμα να ενεργεί με αυτό τον τρόπο.

Όπως δήλωσε ο Τσέστερφιλντ: "Ο φόβος της πιθανότητας σφάλματος δεν πρέπει να μας εμποδίσει να αναζητήσουμε την αλήθεια".

</ p>>