Η ιστορία του πλοίου "Mikhail Somov"

Η ιστορία μπορεί να επαινεθεί όχι μόνο από προσωπικότητες, αλλάκαι αντικειμένων. Στην θαλάσσια επιχείρηση υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εκκρεμών πλοίων, των οποίων τα ονόματα είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο. Αλλά όχι πάντα τα πλοία έγιναν δημοφιλή λόγω στρατιωτικών μάχες. Υπήρχαν επίσης εκείνοι που έλαβαν φήμη για άλλους λόγους. Πρόκειται για το σκάφος "Mikhail Somov".

Ερευνητής-ερευνητής

Για να ξεκινήσετε μια ιστορία σχετικά με αυτό το παγοθραυστικό είναι μαζί τουτίτλο. Όπως και τα περισσότερα άλλα πλοία, αυτό πήρε το όνομά του από έναν διάσημο σοβιετικό ερευνητή. Ο Mikhail Mikhailovich Somov γεννήθηκε το 1908 στη Μόσχα. Έδωσε για πολλά χρόνια την αγαπημένη του δουλειά, έγινε γιατρός γεωγραφικών επιστημών και το 1952 του απονεμήθηκε το χρυσό αστέρι του ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο πατέρας του μελλοντικού ερευνητή ήταν ένας δημιουργός ψαριών καικαθηγητής σε ένα από τα πανεπιστήμια της χώρας. Ο ίδιος ο Μιχαήλ Μιχαηλόβιτς άρχισε να διδάσκει σε αυτό μετά την αποφοίτησή του από το ινστιτούτο. Σε ηλικία 30 ετών είχε την ευκαιρία να πάει σε μια αρκτική εκστρατεία.

Ο Mikhail Mikhailovich θα μπορούσε να επιβιώσει από το ΜεγάλοΒ 'Παγκόσμιο Πόλεμο και μάλιστα απονεμήθηκε ένα μετάλλιο «Για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Αρκτικής», «Για τη νίκη επί της Γερμανίας στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του 1941-1945.», Καθώς και το Τάγμα του Ερυθρού Αστέρα.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, συμμετείχε σε επιχειρήσεις πάγου στο στολίσκο της Λευκής Θάλασσας. Πολλές φορές βοήθησαν τα πλοία να περάσουν από την Αρκτική, και αργότερα υπερασπίστηκαν έναν μικρό οικισμό του Dixon από το γερμανικό καταδρομικό.

Μετά τον πόλεμο, ο Mikhail Somov κατάφερε να επιστρέψειεπιστημονική δραστηριότητα. Υπερασπίστηκε τη διατριβή του, με επικεφαλής τον πολικό σταθμό "North Pole 2". Το 1955 είχε την ευκαιρία να γίνει επικεφαλής της πρώτης σοβιετικής Ανταρκτικής αποστολής. Στη συνέχεια, πολλές φορές ήταν διοικητής ερευνητικών ταξιδιών.

Γενέθλια

Ο Mikhail Mikhailovich πέθανε το 1973. Το φθινόπωρο του επόμενου έτους η Κρατική Επιτροπή Υδρομετεωρολογίας και Υδρολογίας της ΕΣΣΔ διέταξε ένα έργο. Έγινε το πλοίο "Mikhail Somov". Κατέβαλαν το πλοίο στο νερό μόνο το Φεβρουάριο του 1975. Το καλοκαίρι του τρέχοντος έτους ανεβαίνει η σημαία της ΕΣΣΔ στο πλοίο. Την ημέρα αυτή, ο μελλοντικός διακόπτης πάγου γεννήθηκε επίσημα. Αμέσως μεταφέρθηκε στη διοίκηση του Ινστιτούτου Έρευνας της Αρκτικής και της Ανταρκτικής. Και το φθινόπωρο του 1975 πραγματοποιήθηκε η πρώτη πτήση.

Πρώτες δυσκολίες

Εκείνη την εποχή η πλοήγηση στο "πάγο" ήτανανήσυχος και επικίνδυνος. Παρά το γεγονός ότι η απόκλιση ήταν πάντα δυσάρεστη για την ομάδα, ήταν ένα αρκετά κοινό πράγμα. Ίσως ήταν επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι ο παγοθραυστικός Μιχαήλ Σόμοφ μπήκε σε μετατόπιση μόλις δύο χρόνια μετά το πρώτο του ταξίδι.

Αυτό συνέβη το 1977. Η αποστολή αυτής της πτήσης ήταν να προμηθεύσει και να αντικαταστήσει το προσωπικό του σταθμού Leningradskaya Leningradskaya. Αλλά μόνο στο δρόμο προς αυτή την αποστολή το πλοίο αντιμετώπισε πάγο με μια αλληλεγγύη 8-10 βαθμών. Σταμάτησε να κινείται και ελπίζει για το καλύτερο. Λίγο αργότερα, η πρώτη απόκλιση στον ορεινό όγκο Ballen ξεκίνησε στη ζωή του Μιχαήλ Σόμοφ.

Το πλήρωμα του πλοίου δεν έχασε τα κεφάλια του. Κατάφεραν μάλιστα να εκπληρώσουν το έργο. Σχεδόν δύο μήνες αργότερα, ο παγοθραυστικός κατάφερε να ξεφύγει από την παγίδα. Κατά τη διάρκεια 53 ημερών "αιχμαλωσίας" κολύμπησε πάνω από 250 μίλια.

Δυνατό γεγονός

Αλλά ένα γεγονός πραγματικά υψηλού προφίλ συνέβη μόνο στο1985 έτος. Στη συνέχεια ο παγοθραυστής Μιχαήλ Σόμοφ πήγε στη θάλασσα του Ross. Υπάρχει ένας κοντινός σταθμός, "ρωσικός", ο οποίος χρειάστηκε να αλλάξει τις προμήθειες και το προσωπικό.

Ακόμα και τότε ήταν γνωστό ότι αυτός ο ΕιρηνικόςΟ τομέας της Ανταρκτικής φημίζεται για τις επικίνδυνες "εκπλήξεις" του. Οι συστοιχίες πάγου ήταν πολύ βαρύ, έτσι το πλοίο πέρασε πολύ χρόνο και στο σταθμό έφτασε πολύ αργότερα. Έτσι συνέβη ότι ο χειμώνας της Ανταρκτικής άρχιζε ήδη στον προορισμό.

Ήρθε η ώρα άβολα. Αλλά ο "Mikhail Somov" δεν μπορούσε να αφήσει τους συμπατριώτες του. Το πλοίο έπρεπε να εκφορτώσει τα καύσιμα και τα προϊόντα, καθώς και να αλλάξει το προσωπικό.

Η αρχή των προβλημάτων

Στη συνέχεια τα γεγονότα ξεδιπλώθηκαν γρήγορα. Ήδη στις 15 Μαρτίου το πλοίο έπεσε σε παγίδα πάγου. Ένας ισχυρός άνεμος αυξήθηκε και η ομάδα μπλοκαρίστηκε από βαρύ πάγο. Η στενή κάλυψη της θάλασσας ήταν πάχους 3-4 μέτρων. Γίνεται σαφές ότι δεν θα ήταν δυνατό να βγούμε γρήγορα.

Η επιχείρηση διάσωσης ξεκίνησε. Τώρα ήταν απαραίτητο να υπολογίσουμε, με τη βοήθεια δορυφόρων και αεροδιαγνωστικών, τον χρόνο κατάρρευσης του παγοθραυστικού Mikhail Somov. Το πλοίο, πιθανότατα, θα μπορούσε να δραπετεύσει από την αιχμαλωσία μόνο μέχρι τα τέλη του 1985.

Εκτός από το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η ομάδα μπορούσεσημαντικά μειωμένη σε ποσότητα, υπήρχαν ακόμη προβλήματα και σε όλα τα συντρίμμια. Επιπλέον, μια τέτοια ιστορία έχει ήδη συμβεί στο "Chelyuskin". Ήταν σαφές ότι ήταν απαραίτητο να αναπτυχθεί ένα σχέδιο για τη δημιουργία του πάγου, όπου η ομάδα έπρεπε να κινηθεί για να περιμένει τη σωτηρία.

Μην ενεργείτε σε αδράνεια

Αργότερα έγινε γνωστό ότι δεν απέχει πολύ από τοαιχμάλωτος ήταν το πλοίο "Pavel Korchagin." Αλλά "όχι πολύ μακριά" ήταν μια μάλλον υποκειμενική έννοια. Σύμφωνα με τα πρότυπα της Ανταρκτικής, ήταν πραγματικά κοντά, αλλά στην πραγματικότητα, υπήρχαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μεταξύ των πλοίων.

Αυτή τη στιγμή, τα κανάλια ειδήσεων της χώρας μόνοΕίπαν ότι για την τύχη της ομάδας. Ήταν απαραίτητο να σώσουμε επειγόντως το πλοίο "Mikhail Somov". Η μετατόπιση ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να καταστρέψει τη ζωή δεκάδων ανθρώπων. Στη συνέχεια, οι ισχυρισμοί άρχισαν ότι το πλοίο εγκαταλείφθηκε στο έλεος της μοίρας και για να διασώσει κάποιον πολύ αργά.

Στην πραγματικότητα, αυτές ήταν μόνο φήμες. Τον Απρίλιο, 77 άτομα μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα στο πλοίο Pavel Korchagin. 53 πολικοί εξερευνητές εξακολουθούν να παραμένουν στο πλοίο. Μεταξύ αυτών ήταν ο καπετάνιος Βαλεντίν Ροντσένκο. Ήδη τον Μάιο, άρχισαν να εμφανίζονται ρωγμές στον πάγο γύρω από το πλοίο. Υπήρχε μια ελπίδα για σωτηρία. Αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Ο άνεμος έφερε το πλοίο στα νότια.

Βοήθεια

Ήδη στις αρχές του καλοκαιριού του 1985, η κυβέρνηση αποφασίζειστείλτε ένα παγοθραύστη "Βλαδιβοστόκ" στην αποστολή διάσωσης. Σε λίγες μέρες το πλοίο ήρθε στη διάσωση σε συναδέλφους. Σε μόλις 5 ημέρες, το πλοίο ήταν φορτωμένο με καύσιμα, εξοπλισμό και ελικόπτερα.

Αλλά πριν ο αρχηγός του "Βλαδιβοστόκ" ήταν εξαιρετικόςένα δύσκολο έργο. Ο Γκενάντι Ανόχιν έπρεπε να διαχειριστεί το πλοίο, ώστε ο ίδιος να μην έπρεπε να διασωθεί. Διαφορετικά, η ιστορία του παγοθραυστού Μιχαήλ Σόμοφ θα τελείωσε εκεί.

Το πρόβλημα ήταν ότι ο τύπος του σκάφουςΤο υποβρύχιο τμήμα "Βλαδιβοστόκ" είχε σχήμα αυγού. Αυτό έγινε για να εξασφαλιστεί ότι σε περίπτωση κινδύνου εκδίωξης πλοίου από τη δική τους παγίδες. Αλλά πριν Gennady Anokhin στόχος δεν ήταν μόνο να φτάσουμε στην «Μιχαήλ Somov», αλλά και να ξεπεράσει το γνωστό γεωγραφικό πλάτος: τα σαράντα και πενήντα, ο οποίος ήταν διάσημος για παροξυσμό και τον κίνδυνο τους.

Το "Βλαδιβοστόκ" έχει φτάσει επιτυχώς στη Νέα Ζηλανδία, όπου έλαβε ένα άλλο απόθεμα καυσίμων και πήγε στην Ανταρκτική.

Διάσημες προσωπικότητες

Η ιστορία του Μιχαήλ Σόμοφ παρείχε μια ευκαιρίαγια την κάλυψη αυτών των γενναίων ανδρών, όπως ο Artur Chilingarov και Victor Gusev. Πρώτη εκείνη την εποχή ήταν ο επικεφαλής της επιχείρησης διάσωσης και να «Βλαδιβοστόκ» είχε πάρει για να τον κρατούμενο. Ο δεύτερος είναι τώρα ένας γνωστός σχολιαστής του αθλητισμού. Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν, αλλά η καριέρα του ξεκίνησε μετά την υπόθεση με το διάσημο παγοθραυστικό.

Έτσι, όταν διορίστηκε ο Chilingarovεπικεφαλής της επιχείρησης διάσωσης, οι πολικοί εξερευνητές δεν ήταν ενθουσιασμένοι. Κάποιοι το αντιμετώπισαν ακόμη και με εχθρότητα. Αλλά ήταν ο Gusev ο οποίος αργότερα μίλησε για την υπεράσπιση του υπαλλήλου. Είπε ότι Chilingarov δεν ήταν μόνο ένας επιστήμονας και ταξιδιώτης, ήταν ειδικός στην επιχείρησή του, και το σημαντικότερο, ήταν αφιερωμένο σε αυτόν.

Ο σχολιαστής είπε μια ιστορία αργότερα, η οποίαεξακολουθεί να είναι εντυπωσιακή. Αποδεικνύεται ότι μετά το πλοίο "Βλαδιβοστόκ" από τη Νέα Ζηλανδία, το πλοίο ξεπέρασε τη θύελλα. Εκτός από το γεγονός ότι η ομάδα δεν ήταν εξοικειωμένη με τέτοια γεγονότα, το πλοίο δεν ήταν έτοιμο για την κακοκαιρία καθόλου. Ο παγοθραυστικός τίναξε από τη μια πλευρά στην άλλη. Για τρεις ημέρες οι πολικοί εξερευνητές υπέφεραν από τη θαλασσοκρατία. Οι μάγειρες δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Και μόνο ο Chilingarov κινήθηκε ήσυχα γύρω από το πλοίο, προετοιμάζοντας, αν κάποιος ρώτησε.

Η ατυχία για ατυχία

Ενώ το πλοίο "Mikhail Somov" επέζησε όσο καλύτερα μπορούσε,Το Βλαδιβοστόκ εξακολουθούσε να αγωνίζεται με την καταιγίδα. Αυτή τη στιγμή, τα βαρέλια καυσίμων που έλαβε η ομάδα στη Νέα Ζηλανδία, άρχισαν να ξεχειλίζουν. Ο Τσιλιγκάρωφ δήλωσε στους πολικούς εξερευνητές ότι αν χάσουν το 50% του καυσίμου, τότε θα μπορέσουν να κρατήσουν τους αιχμαλώτους, αλλά εάν το 51% το πλοίο θα πρέπει να επιστρέψει.

Ο Γκούσεφ θυμάται ότι όλοι μπορούν να σταθούνπόδια, έσπευσαν να δέσουν τα βαρέλια. Και το έκαναν μόνο σε ό, τι ήταν δυνατό. Ως αποτέλεσμα, αποδείχθηκε ότι έχασαν λιγότερο από το ήμισυ του καυσίμου και τα υπόλοιπα ήταν αρκετά για να φτάσουν στο "Mikhail Somov".

Θύματα για τη σωτηρία

Τα καύσιμα και τα τρόφιμα ήταν πραγματικά σπάνια. Η ομάδα έπρεπε να εξοικονομήσει όσο το δυνατόν περισσότερους πόρους, προκειμένου όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να σώσει συναδέλφους. Αποφασίστηκε να πλύνετε και να κάνετε μπάνιο μόνο δύο φορές το μήνα. Για μέρες στο τέλος το πλήρωμα συνέχισε να καθαρίζει τη βίδα και το πηδάλιο από τον πάγο. Ήταν απαραίτητο να είμαστε όσο το δυνατόν πιο προσεκτικοί, γιατί η ζωή δεν ήταν μόνο η δική του ζωή, αλλά και οι συνάδελφοί του.

Ένα μήνα μετά την αποστολή, το Βλαδιβοστόκ ήταν σε θέση ναφτάστε στο σκάφος "Pavel Korchagin". Τώρα η πορεία πραγματοποιήθηκε στο ντίζελ-ηλεκτρικό πλοίο "Mikhail Somov". Μια εβδομάδα αργότερα, το ελικόπτερο MI-8 πήγε στους κρατούμενους, φέρνοντας τους απαραίτητους πόρους στο διοικητικό συμβούλιο.

Κουράγιο και θάρρος

Το πλοίο παρέμεινε περίπου διακόσια χιλιόμετρα. Το "Βλαδιβοστόκ" πέφτει στην παγίδα πάγου. Ο Βίκτορ Γκουσέφ μέχρι σήμερα θυμάται πως το πλήρωμα του πλοίου πήγε στον πάγο. Ένα τεράστιο σχοινί ξεκίνησε από το πλοίο. Το πλήρωμα έκανε μια τρύπα, έβαλε άγκυρα μέσα του και άρχισε να σκάει το πλοίο. Αυτή η πρακτική έχει ήδη εφαρμοστεί στους πολικούς εξερευνητές, ίσως ακόμη και με επιτυχία. Αλλά η αποστολή διάσωσης δεν ήταν τυχερή αυτή τη φορά.

Τέτοια γεγονότα δεν θα μπορούσαν να μείνουν χωρίς προσοχή. Η φύση αποφάσισε να δώσει μια ευκαιρία στους ναυτικούς, και το επόμενο πρωί οι παγετώνες άφησαν μόνο το Βλαδιβοστόκ. Οι πολικοί εξερευνητές δεν είχαν χρόνο για χαρά. Ήταν επείγον να σώσει τους συναδέλφους.

Όλη η Σοβιετική Ένωση παρακολούθησε τα γεγονότα στην Ανταρκτική. Στις 26 Ιουλίου, στις 9 το πρωί, ο Chilingarov και η ομάδα έφτασαν στο αιχμαλωτισμένο "Mikhail Somov". Μέσα σε δύο ώρες, το πλοίο ξυλοκόπηκε και τραβήχτηκε κάτω από την καλωδίωση.

Ήταν απαραίτητο να βιαστείς. Ο χειμώνας της Ανταρκτικής θα μπορούσε να προκαλέσει έκπληξη και στα δύο πληρώματα. Το πλοίο "Mikhail Somov" έπρεπε να προέρχεται από βαρύ πάγο. Μετά από σχεδόν 3 εβδομάδες, τα παγοθραυστικά βγήκαν στον ανοιχτό ωκεανό και μετά από 6 ημέρες έφτασαν στο Ουέλλινγκτον, όπου τους υποδέχθηκαν σαν πραγματικοί ήρωες.

Νέες περιπέτειες

Έτσι συνέβη ότι ο "Μιχαήλ Σόμοφ" ήταν προορισμένοςτην τρίτη φορά για να μπει στην παραλλαγή του πάγου. Δεν συνέβη στην πλέον κατάλληλη στιγμή - το 1991. Το καλοκαίρι, το πλήρωμα πήγε να σώσει Molodezhnaya σταθμό. Εκεί έβγαλε πολικούς εξερευνητές στο πλοίο. Αλλά στο δρόμο για το σπίτι ήταν πάλι κρατούμενος πάγου. Στα μέσα Αυγούστου, οι πιλότοι πήγαν για να διασώσουν την ομάδα.

Το πλήρωμα έπρεπε να επιστρέψει ξανά στο σταθμό."Νεολαία". Και μόνο μερικές μέρες αργότερα το Il-76MD ήταν σε θέση να απελευθερώσει 190 πολικούς εξερευνητές. Το σκάφος συνέχισε να παγιδεύεται μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου. Κανείς δεν ήρθε να τον βοηθήσει, συνδεόταν με τη δύσκολη κατάσταση στη χώρα. Και αν ο "Μιχαήλ Σόμοφ" μπόρεσε να σωθεί, η Σοβιετική Ένωση παρέμεινε για πάντα "κάτω από τον κρύο πολιτικό πάγο".

Στις τάξεις

Το 2000, πραγματοποίησε την επισκευή του σκάφους και το έστειλεστη διάθεση του Βόρειου UGMS. Μέχρι σήμερα, ο «Mikhail Somov», μια φωτογραφία της οποίας παραμένει στη μνήμη πολλών, εξυπηρετεί το όφελος των πολικών εξερευνητών. Κατά το πρώτο έτος μετά την αναγέννησή του, πέρασε με επιτυχία δύο πτήσεις, παραδίδοντας φορτίο στους πολικούς σταθμούς.

Τον επόμενο χρόνο υπήρχαν ήδη επτά τέτοιες αποστολές. Εκτός από τις βοηθητικές πτήσεις, συνεχίστηκε η έρευνα. Το 2003, ο παγοθραυστικός ξεκίνησε ένα ταξίδι στο πρόγραμμα Pechora-Shtokman 2003 και πραγματοποίησε επίσης ένα ταξίδι στην Αρκτική για να εφοδιάσει τους ερευνητές με ό, τι χρειάζονται.

Επί 16 χρόνια εκτέλεσε δεκάδες πτήσειςΣυνδέονταν όχι μόνο με τη βοήθεια πολικών σταθμών, αλλά και με ερευνητικά καθήκοντα. Τώρα παραδίδει εξοπλισμό και προμήθειες σε σταθμούς και συνοριακούς σταθμούς και επίσης βοηθά στη διεξαγωγή της μελέτης του πάγου της Αρκτικής. Το σκάφος φέρει με υπερηφάνεια το όνομα του διάσημου επιστήμονα Mikhail Somov και συνεχίζει να συμβάλλει στην επιστήμη.

Βραβεία

Ο παγοθραυστικός, όπως ο διάσημος εξερευνητής του,επίσης έλαβε ένα βραβείο. Μετά τη σκληρή και τολμηρή αποστολή του 1985, ο "Μιχαήλ Σόμοφ" έλαβε το Τάγμα του Κόκκινου Διαφημιστικού Εργαλείου για την ηρωϊκή αντίστασή του στον παρασυρόμενο πάγο στην Ανταρκτική.

Την ίδια στιγμή απονεμήθηκε ο καπετάνιος του σκάφους Βαλεντίν Ροντσένκο: έγινε ο ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης. Μην ξεχάσετε τα άλλα μέλη του πληρώματός του.

</ p>>