Φόροι στη Ρωσία: η έννοια, το νομικό καθεστώς. Ποιες ομάδες ήταν μέρος της φορολογίας;

Φορολογικά - φορολογικά ακίνητα(υποβολή) στο κράτος. Στη χώρα μας, η νομική ανισότητα κράτησε μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Μερικοί φόροι πληρώθηκαν, άλλοι εξαιρέθηκαν από αυτούς. Σχετικά με τις κατηγορίες ατόμων που συμπεριλήφθηκαν στις τάξεις πληρωμής φόρων, θα συζητηθούν σε αυτό το άρθρο.

Η έννοια του

Μια περιουσία είναι μια ομάδα ανθρώπων των οποίων τα μέληδιαφέρουν σε νομικό καθεστώς. Κατά κανόνα, κατοχυρώνεται από το νόμο. Τα ακίνητα βρίσκονται μόνο σε προ-καπιταλιστικά κράτη. Η διαφορά μεταξύ κατηγοριών και κλάσεων είναι ότι πρόκειται για νομικό καθεστώς που κληρονομείται. Ένα άτομο δεν μπορεί να μετακινηθεί από το ένα στο άλλο. Το κράτος ακολουθεί σαφώς αυτό μέσω νομικών κανόνων, καθώς αισθάνεται ασφαλές να διατηρήσει το νομικό καθεστώς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κληροδοτημένο σύστημα βρίσκεται μόνο στην αντιπροσωπευτική περιουσία της μοναρχίας των φεουδαρχικών κρατών και αποσυντίθεται όταν εμφανίζεται ο καπιταλισμός.

Μονάρχης (αυτοκράτορας, βασιλιάς, σουλτάνος, κλπ.) βρίσκεται στο κεφάλι του κράτους μόνο επειδή προέρχεται από μια ευγενή οικογένεια. Τίποτα δεν εξαρτάται από τις προσωπικές του ιδιότητες και δεξιότητες. Ως εκ τούτου, η μετάβαση από μια κατηγορία στην άλλη θεωρήθηκε πάντοτε εξαιρετικά αρνητική: σε αυτό, ο καθένας είδε την απειλή για το υπάρχον σύστημα. Η ελίτ προσπάθησε να διατηρήσει τη θέση της παντού και ανά πάσα στιγμή. Η μετάβαση από το σύστημα κλάσης σε τάξη συνοδευόταν πάντοτε από κοινωνικές εκρήξεις, εμφύλιους πολέμους, επαναστάσεις.

Τύποι τάξεων στη Ρωσία

Ακεραιότητα του ρωσικού κράτους και εξουσίαςη μοναρχική εξουσία εξαρτάται από τη διατήρηση του συστήματος της τάξης. Σε γενικές γραμμές, μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες: τις κατηγορίες πληρωμής φόρων και τις προνομιούχες. Οι πρώτοι ονομάζονταν επίσης "μαύροι", οι τελευταίοι - "λευκοί". Για παράδειγμα, ο "λευκός οικισμός" είναι ένα χωριό απαλλαγμένο από φόρους. "Μαυρομαγνημένοι αγρότες" - αγρότες που πλήρωσαν το φόρο κ.λπ.

Μετασχηματισμός του Μεγάλου Πέτρου

Η ίδια η έννοια των "φορολογικών εκτάσεων" εμφανίζεταιμόνο κάτω από τον Πέτρο τον Πρώτο. Πριν από αυτό, όλοι όσοι έπρεπε να πληρώνουν φόρους ονομάζονταν «επαχθές». Ο Πέτρος ο Πρώτος ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε το φορολογικό σύστημα στη Ρωσία, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα: εισήγαγε τον φόρο ψηφοφορίας. Πριν από αυτόν, κανείς δεν ξαναγράφηκε στον πληθυσμό. Οι ελίτ δεν είχαν καν ιδέα πόσοι άνθρωποι ήταν στο κράτος. Ο φόρος επιβλήθηκε στον οικισμό, στο χωριό, στο χωριό κλπ. Το σύστημα αυτό ήταν εξαιρετικά αναποτελεσματικό και άδικο. Ο Πέτρος εξισώνει όλα τα δικαιώματα στα δικά του κτήματα. Τώρα ο καθένας έπρεπε να πληρώσει το ίδιο αρχείο, το οποίο θα καθιερώσει το κράτος.

Πριν από τη μεταρρύθμιση, διενεργήθηκε έλεγχος -πληθυσμιακή απογραφή. Έγγραφα με λίστες έλαβαν το όνομα "revizskie fairy tale". Ο όρος "παραμύθια" ταιριάζει καλύτερα σε αυτό το έγγραφο, δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατόν να επαληθευτεί η ακρίβεια των πληροφοριών. Παρεμπιπτόντως, στην εποχή μας, μετά την απογραφή, υπάρχουν διάφοροι "Pokemon", "Telepuziki", "Jedi" και άλλες εθνικότητες που δεν υπάρχουν στις ταξινομήσεις.

Φόροι της Ρωσίας

Ολόκληρη η μάζα ανήκε στις τάξεις πληρωμής φόρων.οι κάτοικοι της υπαίθρου, οι αστυνομικοί, οι εργαζόμενοι στα καταστήματα Θα μπορούσαν να αποδοθούν σε εκείνους που χάθηκαν από τον έλεγχο και δεν συμπεριλήφθηκαν στις "ελεγκτικές ιστορίες", καθώς και σε φυγάδες. Επίσης εξομοιώνονται με τους φόρους:

• ευρήματα;
• άνθρωποι που δεν θυμούνται τη σχέση τους.
• παράνομα παιδιά, παρά το νομικό καθεστώς της μητέρας.

Κάθε ένα από τα κτήματα χωρίστηκε σε κατηγορίες και ομάδες. Για παράδειγμα, κάτω από τον Πέτρο τον Μέγα, οι έμποροι άρχισαν να χωρίζονται σε συντεχνίες. Η πρώτη ομάδα αποτελούσε "αξιοσημείωτους εμπόρους που έχουν μεγάλες εμπορικές συναλλαγές", καθώς και φαρμακοποιοί, γιατροί, γιατροί. Δεν μπορούσαν να χωριστούν σε ξεχωριστό κτήμα από τον έμπορο, αφού το νομικό καθεστώς καθορίστηκε με τη γέννηση και όχι με το επάγγελμα. Η δεύτερη συντεχνία των εμπόρων περιλάμβανε μικρούς τεχνίτες, μικρούς εμπόρους, καθώς και "όλους τους κακούς ανθρώπους που προσλήφθηκαν, σε μαύρα έργα και τα παρόμοια". Οι έμποροι δεν πληρώνουν τον ανώτατο φόρο. Το κράτος τους χρέωσε για την "είσοδο" στη συντεχνία. Αυτό το σύστημα θυμίζει τη σύγχρονη αδειοδότηση: πληρώνετε χρήματα - έχετε το δικαίωμα να ασκείτε ορισμένες δραστηριότητες.

Οι πηγές δεν καλέσουν ορισμένους εμπόρους για τίποτα"Μέσοι άνθρωποι". Υπήρχε ένα κενό στο νόμο: μερικοί από αυτούς δεν ασχολούνταν με το εμπόριο, το οποίο ερεθίζει το κράτος. Δεν θα μπορούσαν να επιβαρυνθούν με φόρο κεφαλαίου, ούτε θα μπορούσαν να μεταφερθούν σύμφωνα με τους νόμους ενός συστήματος φεουδαρχικής περιουσίας σε άλλη τάξη.

Αμοιβαία ευθύνη

Η κοινωνία επαγρυπνά εξασφάλισε ότι οι άνθρωποι δεν το κάνουνμπορεί να παραπλανήσει το κράτος κατά τη διάρκεια των ελεγκτικών ελέγχων. Ο φάκελος των αερόσακων δεν σήμαινε ότι κάθε κάτοικος ήταν υποχρεωμένος να φθάσει στη φορολογική αρχή και να πληρώσει για τον εαυτό του. Για να οικοδομήσουμε ένα τέτοιο σύστημα, χρειάζονται τεράστια κεφάλαια και πολύς χρόνος. Το κράτος διευκόλυνε: έβαλε τους ανθρώπους στους καταλόγους των «παραμυθιών αναθεώρησης», χρέωνε τον φόρο στις κατηγορίες πληρωμής φόρων, ανάλογα με το ποσό του φορολογουμένου πληθυσμού και χρέωνε ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό ονομάστηκε κυκλική ευθύνη. Εάν κάποιος αποφασίσει να εξαπατήσει το κράτος, άλλοι κάτοικοι το πλήρωσαν. Ένα τέτοιο σύστημα μοιάζει με μια σύγχρονη πληρωμή λογαριασμών κοινής ωφέλειας για οικιακούς μετρητές σε πολυκατοικίες: το συνολικό χρέος διαιρείται σε όλους τους κατοίκους.

Φόροι του 19ου αιώνα: μια ταξική κληρονομιά

Το ίδιο το κτηματομεσιτικό σύστημα καθίσταται παρωχημένο κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης.τον καπιταλισμό. Ένα λαμπρό παράδειγμα της κρίσης περιγράφηκε από τον A.P. Chekhov στο The Cherry Orchard. Οι πρώην αγρότες και έμποροι είχαν τεράστιες οικονομικές συνθήκες, αλλά περιορίζονταν στα δικαιώματά τους, ενώ οι ημι-φτωχοί ευγενείς είχαν νομικά προνόμια σε αυτούς. Στη Ρωσία, η κρίση είναι πιο έντονη από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Ωστόσο, μέχρι το 1918, ο Κώδικας Νομοθεσιών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος διατηρεί το κτηματομεσιτικό σύστημα, λειτουργεί στη χώρα.

15 Μαΐου 1883 ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος ο Τρίτοςακυρώνει το δελτίο αρχείου κεφαλαίου. Η Ρωσία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που απαλλάσσει τους πολίτες της από προσωπικούς φόρους. Ως εκ τούτου, ήταν απολύτως λάθος να πούμε ότι το "τσαρικό καθεστώς" συμπιέζει "όλους τους χυμούς" από τα ατυχή θέματα πριν από τις επαναστάσεις του 20ού αιώνα.

</ p>>