Οι Γερμανοί άρχισαν έναν πόλεμο με την ΕΣΣΔ όταν είχε ακόμα το Wehrmachtδεν ήταν στο οπλοστάσιο του μεσαίου-βαρύ δεξαμενή "Panther". Η παραγωγή αυτού του πολεμικού οχήματος αναπτύχθηκε στη Γερμανία μόνο προς το τέλος του 1941. Η δεξαμενή Panther παρήχθη σε μαζική σειρά, στα εργοστάσια Krupp το 1942-43. Συνολικά δημιουργήθηκαν περίπου 6 χιλιάδες μονάδες. Μόλις η παραγωγή του "Panther" έφθασε στο προγραμματισμένο επίπεδο, αυτές οι δεξαμενές άρχισαν να εμφανίζονται σε όλα τα ευρωπαϊκά μέτωπα. Το 1943, διακόσιες δεξαμενές Pantera συμμετείχαν στη μάχη του Kursk Bulge, χωρίς να υπολογίζουν τα οχήματα εκκένωσης και κυβερνήτη.
Το φθινόπωρο του 1941, οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν πόσο γι 'αυτούςη δεξαμενή T-34 του Σοβιετικού Στρατού είναι επικίνδυνη, ακούγονταν το συναγερμό και ανέστειλαν την απελευθέρωση της δεξαμενής, κατέβαιναν μαζικά από τον μεταφορέα. Μέσα σε τέσσερις μήνες, ο "Πάνθηρας" τελειοποιήθηκε και έτσι αναπτύχθηκε μια πρακτικά νέα δεξαμενή 35 τόνων με το ίδιο όνομα. Εκτοξεύτηκε στη σειρά. Η δεξαμενή "Panther" δημιουργήθηκε σε αντίθεση με τη δεξαμενή T-34. Γερμανοί σχεδιαστές σε κάτι μάλιστα αντιγράφησαν το σοβιετικό T-34, το χώρο του κινητήρα και την κύρια γραμμή μεταφοράς. Αλλά η ομοιότητα τελείωσε εκεί. Επιπλέον, οι γερμανικές δεξαμενές δούλεψαν για τη βενζίνη, και οι σοβιετικές δεξαμενές στο πετρέλαιο κίνησης.
Σε πλήρη εξοπλισμό μάχης, η δεξαμενή του Panther ζύγιζε45 τόνοι, ήταν πολύ βαρύ αυτοκίνητο, αλλά ήταν δυνατό να μειωθεί το βάρος του μόνο σε βάρος της πανοπλίας, αλλά δεν τολμούσαν. Όλες οι θωρακισμένες πλάκες του πύργου έχουν κλίση, για καλύτερη αντανάκλαση των κελυφών άμεσου χτυπήματος. Το μήκος της δεξαμενής ήταν 6860 mm, το πλάτος 3280 mm, το ύψος 2990 και η απόσταση από το έδαφος στο κύτος, δηλαδή η απόσταση είναι 565 mm. Το κανόνι ήταν σχεδόν δύο μέτρα μήκος. Τα πυρομαχικά του πυροβόλου όπλου αποτελούνταν από 81 κοχύλια που διαπερνούν την πανοπλία, επιτρέποντας μια αρκετά μακρά μάχη. Εκτός από το κανόνι, η δεξαμενή του Panther ήταν οπλισμένη με δύο πολυβόλα.
Η μονάδα παραγωγής ενέργειας της δεξαμενής ήταν 12κυλινδρικός βενζινοκινητήρας 700 ίππων, με τον οποίο ο «Πάνθηρας» βρισκόταν στον αυτοκινητόδρομο σε ταχύτητα περίπου εξήντα μιλίων ανά ώρα. Η προστασία του μηχανήματος αποτελούταν από μια μορφοποιημένη έλαση με επιφανειακή σκλήρυνση. Το σώμα της δεξαμενής αποτελείται από θωράκιση 40 mm και το πρόσθιο μέρος ήταν πάχους 60 mm. Ο πύργος στις πλευρές έφερε το τμήμα θωράκισης 45 mm, και το μέτωπο του πύργου και η μάσκα του όπλου - 110 mm. Το κινούμενο γρανάζι του Panther ήταν το βάρος και η ευελιξία του αυτοκινήτου ήταν σε αρκετά καλό επίπεδο. Εντούτοις, το πλήρωμα των 5 ατόμων έπρεπε να τοποθετηθεί με τη στεγανότητα στο τμήμα μάχης.
Στις αρχές του 1943, ο Wehrmacht αποφάσισενα εκσυγχρονίσει τον «Πάνθερ» λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του Ανατολικού Μετώπου. Υπήρχε μια δεξαμενή "Panther 2", η οποία αφορούσε κυρίως την προστασία του πύργου, για την οποία η θωράκιση ενισχύθηκε σημαντικά. Η μετωπική θωράκιση ήταν πάχους 125 mm και η μάσκα του κανόνιου έλαβε θωράκιση πάχους 150 mm. Ο "Panther 2" άρχισε να ζυγίζει 47 τόνους. Η αύξηση του βάρους αντισταθμίστηκε από μια νέα μονάδα παραγωγής ενέργειας, ένας κινητήρας Maybach με χωρητικότητα 900 hp εγκαταστάθηκε στη δεξαμενή. και ένα σύστημα μετάδοσης οκτώ ταχυτήτων με υδραυλικό σύστημα.
Αντικαταστήστε και το πιστόλι, εγκαταστάθηκε 88 mm KVK,πιο γρήγορο και έχει υψηλή δύναμη διάτρησης. Επίσης, το αυτοκίνητο ήταν εξοπλισμένο με συσκευές νυχτερινής όρασης και τηλεσκοπικό εύρος ζώνης. Η εταιρεία Rheinmetall πρότεινε να εγκαταστήσει ένα σύστημα αεράμυνας με αντιπυραυλικά όπλα στη δεξαμενή. Αλλά σε αυτό το στάδιο η ανάπτυξη της νέας δεξαμενής "Panther 2" σταμάτησε εξαιτίας της δύσκολης κατάστασης για τη γερμανική διοίκηση σε όλα τα μέτωπα. Αν και η γερμανική δεξαμενή "Panther" στην αρχική της μορφή συνέχισε να παράγει μέχρι το τέλος του πολέμου.</ p>>
