Η φιλοσοφία είναι μια λέξη που, μετάφραση απόΗ αρχαία ελληνική κυριολεκτικά σημαίνει "αγάπη της σοφίας". Αυτή η διδασκαλία προέκυψε πριν από χιλιάδες χρόνια και κέρδισε ιδιαίτερη δημοτικότητα στην Ελλάδα. Η ελληνική (και αργότερα η ρωμαϊκή) φιλοσοφία αναπτύχθηκε υπό την επίδραση τόσο της μυθολογίας όσο και της επιστήμης που αναδύθηκε εκείνη τη στιγμή.
Ωστόσο, όχι μόνο στον αρχαίο κόσμο έχει εξελιχθείένα τέτοιο σύστημα κοσμοθεωρίας. Η φιλοσοφία της ήταν επίσης μεταξύ των αρχαίων κατοίκων της Ινδίας και των Κινέζων. Ειδικότερα, ο Βουδισμός αρχικά προέκυψε ως διδασκαλία του πρίγκιπα Gautama και μόνο αργότερα απέκτησε τη μορφή της θρησκείας. Οι αντανακλάσεις του Λάο Τζου και του φασκόμηρου Κομφούκιου εξακολουθούν να επηρεάζουν το μυαλό των κατοίκων της Ουράνιας Αυτοκρατορίας.
Η ιστορία της φιλοσοφίας είναι μια πειθαρχία που μελετάφάσεις της ανάπτυξης αυτής της επιστήμης. Αποκαλύπτει τους δεσμούς μεταξύ των επιμέρους σχολών αυτής της διδασκαλίας. Η ιστορία της φιλοσοφίας ως ξεχωριστής πειθαρχίας προέκυψε κατά την περίοδο της αρχαιότητας και αντιπροσώπευε μια κριτική ανάλυση των απόψεων των προκατόχων των στοχαστών. Οι πρώτες τέτοιες περιγραφές είναι τα έργα του Αριστοτέλη. Άφησε ένα ευρύ πανόραμα των απόψεων και των αντανακλάσεων των συμπατριωτών του στους απογόνους. Μετά από αυτόν, ένας τέτοιος φιλόσοφος-σκεπτικός, όπως ο Sext Empiricus και ο Diogenes Laertius, συμμετείχαν σε παρόμοια δουλειά. Τα έργα αυτών των συγγραφέων είναι εξαιρετικά μνημεία της λογοτεχνίας της εποχής, αλλά δεν είναι ούτε συστηματικά ούτε χρονολογικά στην περιγραφή των γεγονότων.
Η ιστορία της φιλοσοφίας έλαβε νέα ώθησητην ανάπτυξη στον Μεσαίωνα και ιδιαίτερα στην επόμενη Αναγέννηση. Αρχικά ήταν ένα έργο με τα γραπτά των πρώτων απολογητών του χριστιανισμού, την ανακατασκευή των ιδεών τους. Ακολούθως, ξεκίνησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να αντλήσει τις απόψεις των αρχαίων σοφών, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η φιλοσοφία ήταν στενά συνδεδεμένη με τη διδασκαλία της εκκλησίας, ο Αριστοτέλης ήταν ακόμη ανυψωμένος στην τάξη του αγίου, παρά το γεγονός ότι ήταν παγανιστής. Ωστόσο, κατά την Αναγέννηση, η θρησκεία έχασε σταδιακά τη θέση της. Η φιλοσοφία εκείνη την εποχή αναπτύχθηκε σε στενή σχέση με την τέχνη. Η διαμόρφωση των απόψεων των ανθρωπιστών κυριαρχείται από την αισθητική προσέγγιση. Και η φιλοσοφία της επονομαζόμενης "νέας εποχής" (δέκατος έβδομος αιώνας) βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην επιστήμη. Αυτό, συγκεκριμένα, καθόρισε την προσέγγιση των ανθρωπιστών του Διαφωτισμού, οι δραστηριότητες των οποίων συχνά αποσκοπούσαν στην κριτική της θεολογίας και της θρησκείας.
Σταδιακά, εμφανίστηκαν ευρωπαϊκά πανεπιστήμιανέους κλάδους. Συγκεκριμένα, τα μαθήματα κατάρτισης για την ιστορία της φιλοσοφίας. Ωστόσο, ήταν επιφανειακές και δεν έδωσαν το σωστό επίπεδο γνώσης. Η πιο συστηματική ιστορία της φιλοσοφίας σε μια σύντομη παρουσίαση εμφανίστηκε από το στυλό του διάσημου στοχαστή Hegel. Οι ιδέες αυτού του επιστήμονα επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη ολόκληρης της πειθαρχίας. Ο Χέγκελ πίστευε ότι, συνολικά, η ιστορία της φιλοσοφίας είναι μια αντανάκλαση μιας συστηματικής και συνεπούς διαδικασίας στην οποία συμμετείχαν οι καλύτεροι στοχαστές του παρελθόντος και του παρόντος. Οι ιδέες του λήφθηκαν από μια νέα ομάδα ερευνητών. Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, η ιστορία της φιλοσοφίας τελικά διαμορφώθηκε σε μια ξεχωριστή, πλήρους πειθαρχίας. Συγκεκριμένα, αυτό είναι το επίτευγμα τέτοιων επιστημόνων όπως οι Fisher, Erdman, Zeller.
Η σύγχρονη ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας περιλαμβάνειόχι μόνο η συστηματοποίηση των αρχαίων έργων, αλλά και η αναζήτηση φιλοσόφων της Αναγέννησης και της εποχής μας. Αυτή η πειθαρχία εξασφαλίζει τη συσσώρευση και τη διατήρηση της γνώσης που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, μαθαίνει ινδική, κινεζική, αρχαία φιλοσοφία. Επιπλέον, παρέχει ένα είδος σύνδεσης των γενεών. Οι στοχαστές του παρελθόντος, καθώς και τα έργα τους, γίνονται αντικείμενο πνευματικής έρευνας για τους νεότερους φιλόσοφους.
</ p>>
