Γλυκερίνες - είναι αυτό; Ιδιότητες και εφαρμογές της ουσίας. Πώς να φτιάξετε γλυκερίνη;

Η γλυκερίνη είναι μια τριατομική αλκοόλη. Χρησιμοποιείται στην ιατρική, τη βιομηχανία τροφίμων, την κοσμετολογία και ακόμη και για την προετοιμασία των δυναμιτών. Ποιες είναι οι ιδιότητες της γλυκερίνης; Μπορώ να το πάρω στο σπίτι;

Τι είναι η γλυκερίνη;

Η γλυκερόλη είναι μια οργανική ουσία και είναι μια τριατομική αλκοόλη. Η χημική της μορφή μοιάζει με C₃H₈Ο₃ ή HOCH₂-CH (OH) -CH₂OH. Η έννοια της λέξης γλυκερίνη συνδέεται άμεσα με τις ιδιότητές της. Το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη "γλυκό" ή "γλυκό", λόγω της γλυκιάς γεύσης της ουσίας.

Η γλυκερίνη είναι καθαρό υγρό, μάλλονιξώδες και απολύτως άοσμο. Δεν είναι τοξικό και δεν είναι δηλητηριώδες, έτσι δεν θέτουν κανένα κίνδυνο σε άμεση επαφή με το δέρμα. Στο γλυκερόλη μέρος φυσικό περιβάλλον του ζωικού λίπους και βρίσκεται στα περισσότερα φυτικά έλαια. Ένα μικρό μέρος της είναι στο αίμα των ζώων.

Η γλυκερίνη ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1783, ότανο χημικός Carl Scheele ασχολήθηκε με την σαπωνοποίηση των λιπών με τη βοήθεια οξειδίου του μολύβδου. Κατά τη θέρμανση του οξειδίου με ελαιόλαδο, άρχισε να σχηματίζεται ένα σαπωνωμένο διάλυμα. Μετά την εξάτμισή του σχηματίστηκε ένα ιξώδες γλυκό σιρόπι.

Ιδιότητες

Η ουσία έχει αυξημένη υγροσκοπικότητα,δηλαδή, την ικανότητα να απορροφά την υγρασία και να την διατηρεί. Η θερμοκρασία ζέσεως είναι 290 βαθμούς Κελσίου. Κατά την βρασμό, η γλυκερίνη αποσυντίθεται μερικώς. Σε θερμοκρασία 362 μοίρες, μπορεί να αυτοαναφλέγεται. Υπό κανονικές συνθήκες, η ουσία δεν έχει πτητικές ιδιότητες, αλλά εξατμίζεται όταν θερμαίνεται. Η καύση συνοδεύεται από την απελευθέρωση νερού και διοξειδίου του άνθρακα.

Η γλυκερίνη είναι αδιάλυτη σε λίπη, υδρογονάνθρακες και υδρογονάνθρακεςαλλά τέλεια διαλυτές σε νερό και αλκοόλες. Όταν προστίθεται στο νερό, συμβαίνει συρρίκνωση ή μείωση του όγκου του διαλύματος και η θερμοκρασία αυξάνεται. Σε ένα τέτοιο μείγμα, το σημείο πήξης του νερού μειώνεται.

Όταν αλληλεπιδρά με ορυκτά και άνθρακαοξέα, οι γλυκερόλες σχηματίζουν εστέρες. Ουσιαστικά, πρόκειται για λίπη που εμπλέκονται στη μεταβολική διαδικασία και εκτελούν σημαντικές βιολογικές λειτουργίες στο σώμα των ζώων. Μερικά από αυτά είναι, για παράδειγμα, φωσφολιπίδια.

Ο εστέρας είναι επίσης τρινιτρογλυκερίνη. Η ουσία σχηματίζεται από ένα συνδυασμό της γλυκερόλης με νιτρώδες οξύ. Αυτό το ελαιώδες τοξικό και λίαν εκρηκτικό υγρό, επηρεάζονται από την παραμικρή χειραγώγηση.

Η γλυκερίνη και το υδροξείδιο του χαλκού σχηματίζουν ένα διάλυμασκούρο μπλε χρώμα με πλήρη διάλυση του ιζήματος, γεγονός που δείχνει τις ιδιότητες του αλκοόλ. Η γλυκερόλη είναι ικανή να διαλύει αρωματικές αλκοόλες, αλκάλια, σάκχαρα, άλατα και άλλες οργανικές και ανόργανες ενώσεις.

Μέθοδοι απόκτησης

Το πρώτο στην ιστορία της παραγωγής γλυκερίνης- αυτό είναι omylivanie. Εμφανίστηκε αμέσως μετά την ανακάλυψη της ουσίας από τον χημικό Scheel. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι ένα σαπουνόν διάλυμα με γλυκερίνη. Μετά από αυτό, πρέπει να διαχωριστούν το ένα από το άλλο, το οποίο γίνεται με τη βοήθεια χλωριούχου νατρίου. Στη συνέχεια, η γλυκερίνη πρέπει να παχυνθεί και να καθαριστεί με απόσταξη ή ενεργό άνθρακα.

Μια άλλη μέθοδος περιλαμβάνει την προσθήκη νερού στολάδι. Σε μια ορισμένη πίεση, θερμαίνονται και αναδεύονται για δέκα ώρες και στη συνέχεια ψύχονται. Μετά από ψύξη ουσία χωρίζεται σαφώς σε πολλές στρώσεις στο κάτω μέρος - γλυκερίνη με νερό στην άνω - οξύ.

Η ουσία λαμβάνεται επίσης με την υδρόλυση υδατανθράκων, για παράδειγμα, άμυλο, ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο. Αλλά τότε δεν σχηματίζεται καθαρό υγρό, αλλά ένα μίγμα με διάφορες γλυκόλες.

Όλοι αυτοί οι τρόποι βοηθούν να πάρουν, έτσιπου ονομάζεται γλυκερίνη τροφίμων. Είναι αβλαβές για τον άνθρωπο και προστίθεται για την παρασκευή ορισμένων προϊόντων. Αντίθετα, υπάρχει μια τεχνική γλυκερίνη. Η ουσία αυτή δεν λαμβάνεται από φυτικές και ζωικές πρώτες ύλες, αλλά από προπυλένιο - καύσιμο αέριο με έντονο ναρκωτικό αποτέλεσμα.

Εφαρμογή

Τόσο η διατροφική όσο και η τεχνική γλυκερίνη βρίσκονται ευρείεςεφαρμογή στη ζωή μας. Συχνά χρησιμοποιείται για την κατασκευή συνθετικών ρητινών. Η νιτρογλυκερίνη χρησιμοποιείται για την παραγωγή δυναμίτη και άλλων εκρηκτικών. Στην ιατρική, η ίδια ουσία είναι εξαιρετική για τα φάρμακα που διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία.

Στη βιομηχανία χρησιμοποιείται για μεταποίησηχαρτί, απορρυπαντικά. Στην παραγωγή ηλεκτρικής και ραδιοεξοπλισμού κατά την συγκόλληση, χρησιμεύει ως ροή. Η γλυκερίνη χρησιμοποιείται για την κατασκευή πλαστικών, βερνικιών κτιρίων και χρωμάτων.

Στη βιομηχανία τροφίμων, καταχωρείται ωςπρόσθετο Ε422. Αυτός είναι ένας γαλακτωματοποιητής, ο οποίος απαιτείται για την αύξηση του ιξώδους, καθώς και για τη δημιουργία διαφόρων μειγμάτων. Η ουσία είναι μέρος πολλών φαρμάκων, που χρησιμοποιούνται για φυσίγγια ηλεκτρονικών τσιγάρων, για την κατασκευή κεριών. Στη βιολογία, η γλυκερόλη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των ιστών, των οργάνων, των οργανισμών και των ανατομικών παρασκευασμάτων.

Γλυκερίνη στα καλλυντικά

Λόγω του ότι η γλυκερίνη διατηρεί την υγρασία, χρησιμοποιείται συχνά σε διάφορα καλλυντικά για την περιποίηση του δέρματος και τα μαλλιά. Είναι παρούσα σε σαπούνι, σε θρεπτικές και ενυδατικές κρέμες.

Η ουσία διεισδύει στην επιδερμίδα, διατηρώντας τηνκύτταρα νερού. Έτσι, δεν επιτρέπει στο δέρμα να γίνει πολύ ξηρό και άψυχο. Αλλά έχει επίσης μειονεκτήματα. Το γεγονός είναι ότι σε μια ατμόσφαιρα με πολύ ξηρό αέρα (λιγότερο από 65% υγρασία), η γλυκερίνη αρχίζει να απορροφά την υγρασία από το δέρμα, ξήρανση περαιτέρω.

Συνήθως, οι κοσμητολόγοι δεν συνιστούν τη χρήσητον χειμώνα του. Επιπλέον, οι αναλογίες είναι σημαντικές. Σε μικρές ποσότητες, η παρουσία στην κρέμα γλυκερίνης βελτιώνει μόνο τις ιδιότητες του δέρματος. Μαζί με άλλα προϊόντα χρησιμοποιείται σε σπιτικές συνταγές για μάσκες και λοσιόν. Για παράδειγμα, σε συνδυασμό με πορτοκάλι και νερό για τόνωση και καθαρισμό του δέρματος, για χρήση μαλλιών με αυγά, μέλι, καστορέλαιο και άλλα συστατικά.

Πώς να φτιάξετε γλυκερίνη;

Δεν είναι απαραίτητο να αγοράσετε γλυκερίνη. Μπορεί επίσης να προετοιμαστεί στο σπίτι. Αυτό απαιτεί ζωικό λίπος (1,9 kg), αλκάλιο (342 mg), νερό (995 mg) και άλας. Το λίπος μπορεί να ληφθεί από το κρέας οποιουδήποτε ζώου, καθαρίζοντάς το από όλες τις φλέβες και τα αγγεία. Και τότε ενεργούμε έτσι:

• λιώνουμε τα κομμάτια του λίπους σε μια μικρή φωτιά.
• αφήστε το να κρυώσει έως 35 μοίρες.
• σε ένα χωριστό κύπελλο προετοιμάζουμε αλκάλια, το ρίχνουμε μέσα στο νερό.
• η θερμοκρασία του αλκαλίου πρέπει επίσης να φθάσει τους 35 βαθμούς, στη συνέχεια, χύστε απαλά απαλά στο τηγάνι με το λίπος?
• ανακατεύετε γρήγορα τα συστατικά, προσθέτοντας αλάτι.
• συνεχίστε να "αλατίζετε" και ανακατεύετε έως ότου το μείγμα αρχίσει να χωρίζεται σε ένα διαυγές υγρό κάτω και ένα νεφελώδες διάλυμα στην κορυφή.
• παίρνουμε όλο το ανώτερο στρώμα - είναι σαπούνι, το κάτω στρώμα - γλυκερίνη?
• φιλτράρετε τη γλυκερίνη μέσω κόσκινου ή γάζας για να αφαιρέσετε μικρά σωματίδια σαπουνιού.

Συμμετέχετε στην παρασκευή της γλυκερίνηςθα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί. Όταν αραιώνεται με νερό, τα αλκάλια θερμαίνονται πάνω από 90 μοίρες. Οι εργασίες θα πρέπει να γίνονται σε γάντια, γυαλιά (από καπνούς) και να χτίζονται αλκάλια σε ειδικό δοχείο.

</ p>>