Θανάσιμη χρονιά 1682 στην ιστορία της Ρωσίας

Ένα χρόνο για την ιστορία δεν είναι τίποτα, αλλά έτσιαποδείχθηκε ότι ήταν το έτος 1682 στην ιστορία της Ρωσίας που αποδείχθηκε πλούσιο σε γεγονότα. Πολλά έχουν συμβεί τόσο θρηνή και χαρούμενη. Είναι δύσκολο να δοθεί μια σαφής εκτίμηση της περιόδου, αλλά το γεγονός ότι η ημερομηνία αυτή είναι σημαντική είναι αναμφισβήτητο.

Χειμώνας του 1682

Αρχίζοντας ήδη από τον Ιανουάριο, είναι δυνατό να ξεχωρίσετε ένα σημαντικό. Τον μήνα αυτό, η Μπόγιαρ Δούμα αποφάσισε ότι το κράτος χρειάζεται την καταστροφή της ενορχηστρωσίας. Έτσι, υπάρχει απόρριψη του συστήματος διανομής των θέσεων στην πολιτεία, ανάλογα με το πόσο σημαντικό είναι το άτομο. Επίσης, ως αποτέλεσμα, οι Μοσχοβίτες είδαν τη δημόσια καταστροφή ψηφιακών βιβλίων.

Άνοιξη του 1682

Το πιο σημαντικό πράγμα συμβαίνει την άνοιξη: Στα τέλη Απριλίου, υπήρξε μια βίαιη σφαγή εναντίον του παλαιού πιστού Αββακούμ και των οπαδών του. Ο Πρωτοπώπ ήταν καμένος ζωντανοί ζωντανοί, όπως και άλλοι ηγέτες των Παλών Πιστωτών, οι οποίοι πήγαν κατά των μεταρρυθμίσεων του Πατριάρχη Όλης της Ρωσίας Νίκων. Ο Άγιος Αβαβάμ κατάφερε να αφήσει μια βιογραφία μετά από τον εαυτό του, το οποίο είναι ένα πολιτιστικό μνημείο του δέκατου έβδομου αιώνα.

Λίγο αργότερα, ο Τσαρ Φεντόρ Αλεκεγιέεβιτς πεθαίνει καιθέτει ένα εύλογο ερώτημα: ποιος θα συνεχίσει την εποχή της δυναστείας των Ρομανόφ; Μπορεί η έβδομη απάντηση βρέθηκε: αποφασίστηκε να βάλει στο θρόνο του ανήλικου αδελφού του πατέρα του νεκρού βασιλιά - Peter I. Είναι αλήθεια ότι υπήρχαν άλλοι υποψήφιοι, ακόμα μεγαλύτεροι από τον Πέτρο. Πριγκίπισσα Σοφία και τον πρίγκιπα Ιβάν - παιδιών Αλεξέι Μιχάιλοβιτς από τον πρώτο γάμο του με την M. Miloslavskaya. Είναι προσβεβλημένος από αυτή την κατάσταση Σοφία ήταν σε θέση να αυξήσει μια εξέγερση ενάντια σωματοφύλακες του βασιλιά νεότερος αδελφός και έχει επιτύχει τα εξής: «πρώτη» του βασιλιά, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής της χώρας - Ιβάν, το «δεύτερο» - Πέτρος και η Σοφία όταν θα διορίζεται αντιβασιλέας. Και όλη η πραγματική εξουσία στη χώρα ήταν στα χέρια της. 1682 στην ιστορία της Ρωσίας - αυτό είναι το έτος κατά το οποίο η αναστροφή πραγματοποιείται στο θρόνο.

Ο Πέτρος ο Μέγας, που είναι ήδη ενήλικας,συχνά υπενθύμισε όλη τη φρίκη της εξέγερσης των Στρατών, που συνέβη τότε, στις εικοσιπενταύγουστο, το μοιραίο έτος του 1682. Στρατηγική εξέγερση, ο βασιλιάς Σοφία δεν συγχωρούσε, αν και εκείνη τη στιγμή ήταν μόλις δέκα χρονών.

Το καλοκαίρι του 1682

Στα μέσα Ιουλίου, δημιουργήθηκε μια νέα διαφωνίαΠαλαιότεροι πιστοί και υποστηρικτές της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης, τα παραπάνω γεγονότα είναι οι προϋποθέσεις για αυτό το συμβάν. Εκείνη την εποχή, προκειμένου να ρυθμιστούν οι σχέσεις στο κράτος μεταξύ των διαφωνούντων, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί μια αντιπαράθεση στο προσχεδιασμένο τμήμα του Κρεμλίνου και να λυθούν όλα τα καίρια ζητήματα. Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν τόσο ο νέος βασιλιάς όσο και η αδελφή τους. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο, οι παλαιότεροι πιστοί συμπεριφέρθηκαν με απαράδεκτο τρόπο. Τα ιστορικά έγγραφα δείχνουν ότι ήταν υπερήφανοι που η διαφορά θα ήταν σαφώς αποφασισμένη προς όφελός τους (στο σημείο αυτό τους διαβεβαίωσε ο πρίγκιπας IA Khovansky). Όταν έφυγαν από το Κρεμλίνο, διέσχιζαν τους δρόμους της Μόσχας και φώναζαν ότι θα τους έδιναν στήριξη από το στρατό, επειδή κέρδισαν μια δίκαιη συζήτηση. Επιπλέον, παρότρυναν όλους να παραβιάσουν τις μεταρρυθμίσεις και να βαφτιστούν ή να πραγματοποιήσουν την πομπή με τον παλαιό τρόπο.

Η πριγκίπισσα πονηρός ήθελε να χρησιμοποιήσει ένα κατάλληλοστιγμή και διέταξε τον Στρατσί να κάνει αντιπολιτευτικά μέτρα εναντίον των σχισματικών. Ο αρχηγός των παλαιών πιστών, Νικήτα Πουστόσβιτ, υπέφερε περισσότερο από ο καθένας για την ανυποψίαστη συμπεριφορά του και όλοι εκτελέστηκαν δημοσίως στο Εκτελεστικό Μέτωπο στην Κόκκινη Πλατεία για οικοδόμηση. Τα υπόλοιπα έφυγαν μακριά από την πρωτεύουσα: στα Ουράλια, στη Σιβηρία. Μετά από αυτό, για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ερωτήσεις για τη βλασφημία της μεταρρύθμισης της Nikon δεν είχαν τεθεί πλέον. 1682 στην ιστορία της Ρωσίας είναι η εποχή πολλών εκτελέσεων.

Αλλά υπήρχε ένα άλλο πρόβλημα. Στη Μόσχα ξεκίνησε μια φήμη ότι οι τοξότες μαζί με τον πρίγκιπα του Khovansky επρόκειτο να καταστρέψουν το ζευγάρι του Τσάρου και να οργανώσουν πραξικόπημα. Φοβούμενος ότι η εξέγερση του Streletsky θα ξεσπάσει, ολόκληρη η οικογένεια Ρομάνοφ έφυγε στα προάστια, χωρίς να ξεχνά να περιβάλλει τους με φρουρούς.

Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο Ιβάν γίνεται πολύ άρρωστος (άρρωστος). Ο μοναδικός ηγεμόνας του βασιλείου στέφεται από τον Πέτρο.

Φθινόπωρο του 1682

Είναι λογικό ότι πολύ καιρό μετά τις φήμες της συνωμοσίαςΟ Khovansky δεν ζούσε. Υπηρέτησε ως επικεφαλής της διαταγής των Strelets και φοβόταν πολύ. Η βασιλεία της Σοφίας Αλεκεσεβένα ήταν πολύ δεσποτική. Όντας ένας πολύ αποφασισμένος ηγέτης, διέταξε τη σύλληψη και εκτέλεση του πρίγκιπα, παρόλο που υποστήριξε κάποτε τις αξιώσεις του στο θρόνο.

Έτσι τελείωσε το μοιραίο έτος 1682 στην ιστορία της Ρωσίας,γεμάτη εκτελέσεις και συνωμοσίες. Αν και για πολλούς που θεωρούν τους εαυτούς τους Δυτικούς, φέτος είναι χαρούμενος, επειδή ο Πέτρος Ρομάνοφ έρχεται στην εξουσία, ο οποίος αργότερα αποκαλείται Μεγάλος στην αξία του.

</ p>>