Έργα του Rasputin Valentin Grigorievich: "Αποχαιρετισμός στη Matera", "Live and Remember", "Η τελευταία φορά", "Φωτιά"

Τα έργα του Rasputin είναι γνωστά και αγαπημένα από πολλούς. Ο Rasputin Valentin Grigoryevich είναι ένας Ρώσος συγγραφέας, ένας από τους πιο διάσημους αντιπροσώπους της "πεζογραφίας του χωριού" στη λογοτεχνία. Η οξύτητα και η δραματική φύση των ηθικών προβλημάτων, η επιθυμία να βρεθεί υποστήριξη στον κόσμο των αγροτικών λαϊκών ηθών αντικατοπτρίζονται στις ιστορίες και τις ιστορίες του που είναι αφιερωμένες στη σύγχρονη αγροτική ζωή του. Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε για τα κύρια έργα που δημιουργούνται από αυτόν τον ταλαντούχο συγγραφέα.

"Χρήματα για τη Μαρία"

Αυτή η ιστορία δημιουργήθηκε το 1967. Ήταν με Ρασπούτιν της (πάνω από τη φωτογραφία του δείχνει) ήρθε στη λογοτεχνία ως αρχικό συγγραφέα. Η ιστορία "Χρήματα για τη Μαρία" έφερε τον συγγραφέα σε μεγάλη δημοτικότητα. Σε αυτό το έργο, έχουμε ορίσει τα κύρια θέματα των μελλοντικών εργασιών του: ευημερία και τον τρόπο ζωής, έναν άνθρωπο μεταξύ των ανδρών. Valentin θεωρεί ότι αυτή η ηθική κατηγορίες όπως σκληρότητα και το έλεος, υλικό και πνευματικό, το καλό και το κακό.

Ο Rasputin θέτει το ερώτημα πόσο άλλαοι άνθρωποι αγγίζουν τη θλίψη του άλλου. Μπορεί κάποιος να αρνηθεί ένα άτομο στο πρόβλημα και να τον αφήσει να πεθάνει χωρίς υλική υποστήριξη; Πώς θα μπορούν αυτοί οι άνθρωποι μετά την άρνησή τους να ηρεμήσουν τη συνείδησή τους; Η Μαρία, ο κύριος χαρακτήρας του έργου, υποφέρει όχι μόνο από την αποκαλυφθείσα έλλειψη, αλλά, ίσως, περισσότερο από την αδιαφορία των ανθρώπων. Χθες ήταν καλοί γνωστοί.

Μια ιστορία μιας πεθαμένης γυναίκας

Η κύρια ηρωίδα της ιστορίας του Rasputin "The Lastη οποία δημιουργήθηκε το 1970, είναι η πεθαμένη γριά, η Άννα, που θυμάται τη ζωή της. Μια γυναίκα αισθάνεται ότι εμπλέκεται στον κύκλο της ύπαρξης. Η Άννα βιώνει το μυστήριο του θανάτου, θεωρώντας το ως το κύριο γεγονός στην ανθρώπινη ζωή.

Τέσσερα παιδιά αντιτίθενται σε αυτή την ηρωίδα. Ήρθαν να αποχαιρετήσουν τη μητέρα τους, να την πάρουν στο τελευταίο της ταξίδι. Τα παιδιά της Άννας αναγκάζονται να μείνουν δίπλα της για 3 ημέρες. Ήταν αυτή τη στιγμή που ο Θεός καθυστέρησε την αναχώρηση της ηλικιωμένης γυναίκας. Η απορρόφηση των παιδιών από τις καθημερινές ανησυχίες, η ματαιοδοξία τους και η ανησυχία τους έρχονται σε έντονη αντίθεση με το πνευματικό έργο που συμβαίνει στην πεθαμένη συνείδηση ​​της αγροτικής γυναίκας. Η σύνθεση της αφήγησης περιλαμβάνει μεγάλα στρώματα κειμένου, αντικατοπτρίζοντας τις εμπειρίες και τις σκέψεις των χαρακτήρων του έργου, πρωτίστως της Άννας.

Κύρια θέματα

Θέματα που επηρεάζουν τον συγγραφέα, περισσότεραπολύπλευρη και βαθιά από ό, τι μπορεί να φαίνεται από μια βιαστική ανάγνωση. Η αναλογία των παιδιών προς τους γονείς, η σχέση μεταξύ των διαφόρων μελών της οικογένειας, το γήρας, ο αλκοολισμός, τις έννοιες της τιμής και της συνείδησης - όλα αυτά τα κίνητρα στην ιστορία «Προθεσμία» είναι υφασμένα σε ένα συνεκτικό σύνολο. Το κύριο πράγμα που ενδιαφέρει τον συγγραφέα, - το πρόβλημα του νοήματος της ανθρώπινης ζωής.

Ο εσωτερικός κόσμος της ογδόνταχρονης Άνναςγεμάτη ανησυχίες και συναισθήματα για τα παιδιά. Όλοι τους έχουν ήδη διαχωριστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και ζουν ξεχωριστά ο ένας από τον άλλο. Ο κύριος χαρακτήρας επιθυμεί να τα δει για τελευταία φορά. Ωστόσο, τα παιδιά της, που έχουν ήδη μεγαλώσει, είναι πολυάσχολοι και επιχειρηματικοί εκπρόσωποι του σύγχρονου πολιτισμού. Κάθε ένας από αυτούς έχει μια οικογένεια. Όλοι σκέφτονται πολλά διαφορετικά πράγματα. Έχουν τη δύναμη και το χρόνο να κάνουν τα πάντα εκτός από τη μητέρα. Για κάποιο λόγο ουσιαστικά δεν το θυμούνται. Και η Άννα ζει μόνο να σκεφτόμαστε γι 'αυτούς.

Όταν μια γυναίκα αισθάνεται την προσέγγιση του θανάτου, αυτήΕίμαι έτοιμος να υποφέρω μερικές ακόμη ημέρες, μόνο για να δω την οικογένειά μου. Ωστόσο, τα παιδιά βρίσκουν χρόνο και προσοχή στην ηλικιωμένη γυναίκα μόνο για λόγους ευγένειας. Ο Βαλεντίν Ρασπούτιν δείχνει τη ζωή τους σαν να ζούσαν στο έδαφος για λόγους ευπρέπειας. Οι γιοι της Άννας βυθίζονται σε μεθυστική κατάσταση, ενώ οι κόρες απορροφούνται εντελώς από τις «σημαντικές» πράξεις τους. Είναι όλοι ανυπόμονοι και γελοιοί στην επιθυμία τους να αφιερώσουν λίγο χρόνο σε μια πεθαμένη μητέρα. Ο συγγραφέας μας δείχνει την ηθική τους πτώση, τον εγωισμό, τη σκληρότητα, τη σκληρότητα, που πήρε την κατοχή της ψυχής και της ζωής τους. Για το τι ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Η ύπαρξή τους είναι ζοφερή και άψυχη.

Με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι ο τελευταίος όρος -τις τελευταίες ημέρες της Άννας. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για τα παιδιά της να διορθώσουν κάτι, να κρατήσουν την μητέρα τους άξια. Δυστυχώς, δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ευκαιρία.

Μια ιστορία ενός απελευθερωτή και της συζύγου του

Το προϊόν που αναλύθηκε ανωτέρω είναιελετικό πρόλογο της τραγωδίας, που αποτυπώνεται στην ιστορία "Live and Remember", που δημιουργήθηκε το 1974. Εάν η ηλικιωμένη γυναίκα Άννα και τα παιδιά της συγκεντρωθούν κάτω από την οροφή του πατέρα τις τελευταίες ημέρες της ζωής της, ο Αντρέι Γκούσκοβ, που εγκατέλειψε τον στρατό, αποκόπτεται από τον κόσμο.

Σημειώστε ότι τα συμβάντα που περιγράφονται στοη ιστορία "Live and Remember", εμφανίζεται στο τέλος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Το σύμβολο της απελπιστικής μοναξιάς του Αντρέι Γκούσκοβ, η ηθική αγριότητα του είναι η τρύπα του λύκου που βρίσκεται στο νησί, στη μέση του ποταμού Angara. Ο ήρωας κρύβεται σε αυτό από ανθρώπους και αρχές.

Η τραγωδία του Ναστιόνα

Η σύζυγος αυτού του ήρωα είναι ο Ναστιόνα. Αυτή η γυναίκα επισκέπτεται κρυφά τον σύζυγό της. Κάθε φορά που συναντάμε μαζί του, πρέπει να κολυμπάει πέρα ​​από τον ποταμό. Ο Ναστιόνα δεν ξεπερνά κατά λάθος το φράγμα του νερού, διότι σε μύθους διαχωρίζει ο ένας από τον άλλο δύο κόσμους - ζωντανούς και νεκρούς. Ο Nastyona είναι μια πραγματικά τραγική ηρωίδα. Αυτή η γυναίκα Valentin Grigorevich Rasputin θέτει μια δύσκολη επιλογή μεταξύ αγάπης για τη σύζυγό του (Nastena και Andrew είναι παντρεμένοι στην εκκλησία) και την ανάγκη να ζουν μεταξύ των ανθρώπων στον κόσμο. Σε κανέναν δεν είναι η ηρωίδα ικανή να βρει κάποια υποστήριξη ή συμπάθεια.

Περιβάλλει τη ζωή του χωριού - δεν είναι πλέον ένα σύνολοχωρικός χώρος, αρμονικός και κλειστός μέσα στα όριά του. Το σύμβολο αυτού του κόσμου, παρεμπιπτόντως, είναι η καλύβα της Άννας από το έργο "Η τελευταία διάρκεια". Ο Nastyona αυτοκτονεί, παίρνοντας μαζί του στο ποτάμι το παιδί Αντρέι, τον οποίο ήθελε και τον οποίο συλλάβει με το σύζυγό της στο λούπινο του λύκου. Ο θάνατός τους γίνεται η εξαφάνιση της ενοχής του απερήθρου, αλλά δεν είναι σε θέση να επιστρέψει αυτόν τον ήρωα στην ανθρώπινη μορφή.

Η ιστορία της πλημμύρας του χωριού

Θέματα διαχωρισμού με ολόκληρες γενιές ανθρώπων,που έζησε και εργάστηκε στη γη τους, το θέμα του αποχαιρετισμού στον κόσμο των δίκαιων, με τον ήχο της μητέρας-προγόνου ήδη στο "Τελευταίο Προθεσμία". Στην ιστορία «Αποχαιρετισμός στη Μητέρα», που δημιουργήθηκε το 1976, μετατρέπονται σε μύθο του θανάτου του αγροτικού κόσμου. Το έργο αυτό περιγράφει την πλημμύρα του χωριού της Σιβηρίας που βρίσκεται στο νησί, ως αποτέλεσμα της δημιουργίας της «ανθρωπογενής θάλασσας». Το νησί Matera (από τη λέξη "ηπειρωτική χώρα"), σε αντίθεση με το νησί που απεικονίζεται στο "Live and Remember", είναι ένα σύμβολο της υπόσχεσης γης. Αυτό είναι το τελευταίο καταφύγιο για όσους ζουν σύμφωνα με τη συνείδηση, σε αρμονία με τη φύση και τον Θεό.

Οι κύριοι χαρακτήρες του "Αντίο στη μητέρα"

Στην κορυφή των παλιών γυναικών, που ζουν εδώ τις μέρες τους, αξίζειδίκαιη Δαρυά. Οι γυναίκες αυτές αρνούνται να εγκαταλείψουν το νησί, να μετακομίσουν σε ένα νέο χωριό, συμβολίζοντας έναν νέο κόσμο. Οι παλιές γυναίκες, τις οποίες περιέγραψε ο Βαλεντίν Γκριγκόριεϊτς Ραστούιν, παραμένουν εδώ μέχρι το τέλος, μέχρι το θάνατο της ώρας. Φροντίζουν τα ιερά τους - το παγανιστικό Δέντρο της Ζωής (βασιλική λειψανοθήκη) και το νεκροταφείο με σταυρούς. Μόνο ένας από τους εποίκους (με το όνομα του Παύλου) έρχεται να επισκεφθεί τη Δαρία. Είναι κίνητρο από μια αόριστη ελπίδα να ενταχθεί στην πραγματική έννοια του όντος. Αυτός ο ήρωας, σε αντίθεση με τον Ναστιόνα, επιπλέει στον κόσμο των ζωντανών από τον κόσμο των νεκρών, ο οποίος είναι ένας μηχανικός πολιτισμός. Ωστόσο, ο κόσμος των ζωντανών στην ιστορία "Αποχαιρετισμός με τη μητέρα" πεθαίνει. Στο νησί στον τελικό του έργου παραμένει μόνο ο Δάσκαλος του - ένας μυθικός χαρακτήρας. Η απελπισμένη κραυγή του, η οποία ακούγεται σε ένα νεκρό κενό, ολοκληρώνει την αφήγηση του Rasputin.

"Πυρκαγιά"

Το 1985, εννέα χρόνια μετά τη δημιουργία«Αντίο στη Ματέρα», ο Βαλεντίν Γκριγκόριεβιτς αποφάσισε να γράψει ξανά για το θάνατο του κοινοτικού κόσμου. Αυτή τη φορά, πεθαίνει όχι στο νερό, αλλά σε μια φωτιά. Η πυρκαγιά καλύπτει τις εμπορικές αποθήκες που βρίσκονται στο χωριό lespromkhozovsky. Η φωτιά αναβλύζει στη θέση ενός πλημμυρισμένου χωριού, το οποίο έχει συμβολική σημασία. Οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι για κοινή μάχη κατά της καταστροφής. Αντ 'αυτού, είναι ένας-ένας, ανταγωνίζονται μεταξύ τους, αρχίζουν να παίρνουν το αγαθό, ρίχνονται από τη φωτιά.

Η εικόνα του Ιβάν Πετρόβιτς

Ivan Petrovich - ο πρωταγωνιστής αυτού του έργουRasputin. Από την άποψη αυτού του χαρακτήρα, ο οποίος εργάζεται ως σοφέρ, ο συντάκτης περιγράφει όλα όσα συμβαίνουν στις αποθήκες. Ιβάν Πέτροβιτς - αυτό δεν είναι πλέον ένας ήρωας-δίκαιος, χαρακτηριστικός για το έργο του Rasputin. Είναι σε σύγκρουση με τον εαυτό του. Ο Ιβάν Πετρόβιτς ψάχνει και δεν μπορεί να βρει "με κανένα τρόπο" την απλότητα της έννοιας της ζωής. Επομένως, το όραμα του συγγραφέα για τον κόσμο που απεικονίζεται από αυτόν είναι δυσαρμονισμένο και περίπλοκο. Από αυτό ακολουθείται η αισθητική δυαδικότητα του στυλ του έργου. Στην «Πυρκαγιά» η εικόνα των αποθηκών καύσης, που συλλαμβάνεται από τον Rasputin σε όλες τις λεπτομέρειες, συνορεύει με διάφορες συμβολικές και αλληγορικές γενικεύσεις, καθώς και με δημοσιογραφικά σκίτσα της ζωής της δασικής επιχείρησης.

Συμπερασματικά

Έχουμε εξετάσει μόνο τα κύρια έργαRasputin. Για να μιλήσουμε για το έργο του συγγραφέα μπορεί να είναι μακρά, αλλά εξακολουθεί να μην δίνει το σύνολο πρωτοτυπία και καλλιτεχνική αξία των μυθιστορημάτων του και διηγήματα. Τα έργα του Rasputin σίγουρα αξίζει να τα διαβάσετε. Σε αυτούς, ο αναγνώστης παρουσιάζεται με έναν ολόκληρο κόσμο γεμάτο από ενδιαφέροντα ευρήματα. Εκτός από τα παραπάνω έργα για να ενημερωθείτε για τις sobrnikom ιστορίες Rasputin «Ο άνθρωπος από τον κόσμο», που δημοσιεύθηκε το 1965. Οι ιστορίες του Βαλεντίν Γκιόργκιεβιτς δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρουσες από τα μυθιστορήματά του.

</ p>>