Η μεθοδολογία του René Gilles: στόχοι και χαρακτηριστικά του

Μεταξύ των προβολικών μεθόδων έρευνας της προσωπικότηταςένας ιδιαίτερος χώρος ανήκει στην τεχνική του René Gilles, που αναπτύχθηκε το 1959, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ψυχολογική μελέτη παιδιών ηλικίας 4 έως 12 ετών.

Η μέθοδος του René Gilles περιλαμβάνει 25εικόνες στις οποίες στεγάζονται παιδιά και ενήλικες ή μόνο παιδιά, καθώς και 17 εργασίες δοκιμών. Όλα αυτά τα καθήκοντα αποσκοπούν στην αποκάλυψη των χαρακτηριστικών της συμπεριφοράς του παιδιού σε πραγματικές καταστάσεις ζωής για τον ίδιο, καθώς και σε καταστάσεις στις οποίες επηρεάζεται η στάση του απέναντι στους ανθρώπους γύρω του. Κάθε φωτογραφία συνοδεύεται από ένα σύντομο κείμενο, το οποίο περιγράφει μερικές από τις περιστάσεις, και ζητά επίσης από το παιδί μια ερώτηση.

Για παράδειγμα, σε μια εικόνα που προσφέρεται από την τεχνική του René Gilles, μπορεί να απεικονιστεί ένα τραπέζι με καρέκλες σε ένα κύκλο και το παιδί καλείται να καθίσει στο ίδιο αυτό το τραπέζι και την οικογένειά του

ή φίλους, συμμαθητές. Μια γραπτή εργασία περιγράφει μια συγκεκριμένη κατάσταση και προτείνει ορισμένες τυπικές μορφές συμπεριφοράς σε αυτήν, από τις οποίες το παιδί πρέπει να επιλέξει το καταλληλότερο γι 'αυτόν. Για παράδειγμα: "Ένας σύντροφος πήρε το πράγμα χωρίς άδεια". Τι θα κάνετε: κραυγή, φωνάζω, παραπονεθείτε, αρχίστε να τον χτυπάτε, προσπαθήστε να το πάρετε μακριά, υπογραμμίστε μία από τις απαντήσεις.

Η επεξεργασία της τεχνικής René Gill πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας μια ειδική κλίμακα αποτελούμενη από 13 βαθμούς. Μετά την εξέταση, ο ψυχολόγος προσδιορίζει τα δεδομένα ενδιαφέροντος του παιδιού και συνάγει συμπεράσματα.

Η τεχνική του René Gilles επιτρέπει στους ψυχολόγους να περιγράψουνσύστημα προσωπικών σχέσεων του θέματος, το οποίο αποτελείται από δύο ομάδες. Το πρώτο περιλαμβάνει δείκτες που χαρακτηρίζουν τη στάση του παιδιού στους ανθρώπους (μαμά, μπαμπά, γονείς, αδέλφια, παππούδες και γιαγιάδες, φίλους ή φίλες, καθηγητές ή εκπαιδευτικούς). Οι δείκτες της δεύτερης ομάδας χαρακτηρίζουν τα προσωπικά χαρακτηριστικά του παιδιού ως περιέργεια, την επάρκεια της συμπεριφοράς, την επιθυμία για ηγεσία στην ομάδα, την επιθυμία για μοναξιά και την επιθυμία να παραμείνουν σε μεγάλες ομάδες.

Είναι σημαντικό οι δοκιμές να διεξάγονται σε ατομική μορφή. Πριν ξεκινήσει, ο ψυχολόγος πρέπει να εξηγήσει στο παιδί ότι περιμένει απαντήσεις σε ερωτήσεις σχετικά με τις δοκιμές και τις εικόνες.

Το θέμα είναι υποχρεωμένο να επιλέξειένα μέρος μεταξύ των ανθρώπων που απεικονίζονται στην εικόνα. Ή τον εντοπίστηκε με έναν χαρακτήρα που κατέχει μια συγκεκριμένη θέση στην ομάδα. Στο κειμενικό τμήμα της μεθοδολογίας, το παιδί πρέπει να επιλέξει τη συμπεριφορά που είναι τυπική γι 'αυτόν από τις παραπάνω επιλογές.

Λόγω της απλότητας και των σχημάτων, τα οποίαη τεχνική René Gilles είναι διαφορετική, είναι η πιο εύκολη για το παιδί. Και δίνει επίσης την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας όχι μόνο ποιοτικά, αλλά και ποσοτικά.

Η μεθοδολογία του René Gilles σε σύγκριση με άλλεςοι προβολικές μέθοδοι έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα, επειδή αντιπροσωπεύουν μια μεταβατική εκδοχή μεταξύ των προβολικών δοκιμών και ενός ερωτηματολογίου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την εις βάθος μελέτη της προσωπικότητας. Επιπλέον, είναι εξαιρετική για έρευνα που απαιτεί στατιστική επεξεργασία και μέτρηση.

</ p>>