Το συνημμένο είναι ... Πώς σχηματίζεται η ψυχολογική προσκόλληση; Η στοργή ή η αγάπη;

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την αίσθηση ότι ανήκουνζωή άλλου προσώπου. Όλοι πρέπει να νιώθουμε αγαπημένοι και αναγκαίοι. Όλοι θέλουν να φροντίσουν, έδειξαν ειλικρινή προσοχή. Η προσκόλληση είναι μία από τις μορφές εκδήλωσης της αγάπης. Όλοι γνωρίζουν ότι η αίσθηση της ευημερίας γεννιέται από μια ασυνείδητη ανάγκη να είναι κάποιος απαραίτητος.

Αυτό το άρθρο ασχολείται με την προέλευση τουπηγές προσκόλλησης. Ίσως αυτό το υλικό να βοηθήσει κάποιον να καταλάβει τη δύσκολη σχέση με τον σύζυγο, το παιδί, τους γονείς και να πάρει τη σωστή απόφαση.

Ορισμός της έννοιας

Συνημμένο είναι η ανάγκη για την αγάπη ενός άλλουδικαιώματα. Πόσο συχνά δεν αρχίζουμε να αναμένουμε τέτοιες εκδηλώσεις συναισθημάτων προς την κατεύθυνσή μας, αλλά ακόμα και να παραβιάζουμε, να θυμώνουμε όταν η προσοχή δεν επικεντρώνεται στο πρόσωπό μας. Αυτοί είναι οι φόβοι ενός ανασφαλούς ατόμου που δεν γνωρίζει την αξία του. Η προσκόλληση στον άνθρωπο, στην πραγματικότητα, αντικατοπτρίζει τη στάση μας απέναντι στον εαυτό μας και τη ζωή γενικά. Παρατηρείται ότι όσο περισσότερο το πρόσωπο αγαπά τον εαυτό του, τόσο λιγότερο αισθάνεται την ανάγκη για άλλους ανθρώπους. Δηλαδή, η ισχυρή προσκόλληση είναι πάντα συνώνυμο της προσωπικής δυστυχίας, της αβεβαιότητας σχετικά με τα δικά του πλεονεκτήματα και δυνατότητες.

Πώς δημιουργείται αυτό το συναίσθημα;

Η προέλευση οποιωνδήποτε εκδηλώσεων δυστυχίαςπάντα θα πρέπει να αναζητηθεί στην παιδική ηλικία. Εάν ένας ενήλικας πάσχει υπερβολικά χωρίς να είναι παρόν στη ζωή ενός συζύγου ή παιδιού, φοβάται να διαχωριστεί από τους γονείς, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ίσως όταν ήταν παιδί, οι γονείς του δεν έδιναν αρκετή προσοχή σε αυτόν. Και τώρα προσπαθεί να αντισταθμίσει αυτήν την έλλειψη αγάπης, προσπαθώντας να είναι απαραίτητος σε όσους μπορούν: το δεύτερο μισό, το δικό του παιδί. Αλλά μια τέτοια παράλειψη δεν μπορεί να διορθωθεί με την πάροδο του χρόνου: όλα πρέπει να γίνουν εγκαίρως, και αγάπη. Είναι πολύ σημαντικό να περάσετε σταδιακά όλα τα στάδια της αγάπης, ώστε να μην συγχέετε τη σχέση, να μην προσθέτετε περιττές διαμαρτυρίες και παρεξηγήσεις.

Η επίπονη συγκέντρωση σε κάποιον εμποδίζειη ανάπτυξη, ο σχηματισμός προοπτικών για το μέλλον, εμποδίζει την προσωπική ανάπτυξη. Η προσκόλληση σε ένα άτομο παραβιάζει μερικές φορές τα συμφέροντά του, κάνει κάποιον να αναζητά τρόπους για να διατηρήσει τις σχέσεις. Δεν χρειάζεται να υπερβείτε υπερβολικά, πρέπει να έχετε κάποιο προσωπικό χώρο: να ζήσετε μόνοι σας και να αφήσετε τον άλλον να χτίσει το πεπρωμένο κατά την κρίση σας.

Θεωρία της αγάπης του Bowlby

Βρετανός επιστήμονας αποκάλυψε 4 είδηπροδιάθεση για την ανάπτυξη της ανικανότητας ζωής χωρίς άλλο άτομο. Ο John Bowlby θεωρείται σε μεγάλο βαθμό τη σχέση της μητέρας με το παιδί, αλλά το μοντέλο αυτό είναι σκόπιμο να εξεταστεί υπό το πρίσμα της αλληλεπίδρασης των ενηλίκων μεταξύ τους. Το πρώτο είδος προσκόλλησης που ονομάζεται ασφαλές. Η ουσία του είναι ότι: στη σχέση, έχουν επιτευχθεί λογικά όρια μεταξύ του ενήλικα και των αναγκών του παιδιού. Ο γονέας δεν παραβιάζει την προσωπικότητα του παιδιού του, του επιτρέπει να αναπτυχθεί πλήρως, να αποκτήσει την απαραίτητη γνώση. Πρέπει να πω, αυτό το είδος της σύνδεσης είναι η πιο εποικοδομητικό απ 'όλα, επειδή δεν παρεμποδίζει την ανάπτυξη, δεν αναγκάζονται να υποφέρουν.

Μια σειρά συμπεριφοράς που προκαλεί άγχος-αποφυγή καταδεικνύειη εξάρτηση του παιδιού από τον γονέα, σχηματίζει βαθιά συναισθήματα σε περίπτωση διαχωρισμού από αυτόν, την αδυναμία ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα για να είναι μόνος. Συναισθηματική προσήλωση είναι πολύ ισχυρή. Επειδή ο γονέας δείχνει λίγη συγκίνηση, το παιδί φοβάται να εκφράσει δυνατά τα συναισθήματά του, δημιουργείται φόβος οικειότητας. Έχοντας μεγαλώσει, τέτοια παιδιά αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στην οικοδόμηση προσωπικών και φιλικών σχέσεων, καθώς αισθάνονται συνεχώς ότι δεν είναι ενδιαφέρουσες για τους άλλους, γεγονός που οδηγεί σε αμφιβολίες για τη σημασία τους.

Η κατάσταση διπλής αντίστασης εκδηλώνεταιμεγάλος φόβος για το άγνωστο. Ο ίδιος ο άνθρωπος βάζει εμπόδια στο δρόμο της αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης. Η αβεβαιότητα και η συστολή είναι τα αποτελέσματα της εκπαίδευσης στην παιδική ηλικία, όταν οι γονείς δεν αναγνωρίζουν τα προφανή πλεονεκτήματα του παιδιού, δεν τον επαίνεσε για το κουράγιο του, έτσι έγινε πολύ ντροπαλός.

Η θέση που μπορεί να ελέγξει η αποδιοργάνωση περιλαμβάνειαπό μόνο του όλες τις παραπάνω εκδηλώσεις και χαρακτηρίζεται από ασυνέπεια πράξεων, συχνά λάθη, μη αναγνώριση της αξίας του, φόβο, ιδεοψυχαίες καταστάσεις. Η θεωρία της προσκόλλησης του Bowlby καταδεικνύει την προέλευση ενός τέτοιου φαινομένου ως οδυνηρή ψυχολογική εξάρτηση από ένα άλλο άτομο. Οι σχέσεις αυτές καταστρέφουν πάντα τα συναισθήματα.

Η στοργή ή η αγάπη;

Πότε η αγάπη γίνεται εθισμός; Πού είναι η γραμμή που χωρίζει τις αληθινές σχέσεις από αυτές που κάνουν ένα άτομο να ενεργεί ως ζητιάνος; Καταλάβετε ότι αυτό το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Το πιο δύσκολο από όλα είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Τα συνημμένα, ό, τι κι αν είναι, προκαλούν μερικές φορές σοβαρές δοκιμασίες.

Ένας εραστής χρειάζεται συνεχώςσυνεργάτης τον διαβεβαίωσε για την απεριόριστη αγάπη του, έδειξε ατελείωτη ευαισθησία και πίστη. Αν αυτό δεν συμβεί, αρχίζουν αμφιβολίες, υποψίες, αβάσιμες κατηγορίες, ζήλια. Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή ένα άτομο είναι εξαιρετικά αβέβαιο για τον εαυτό του και κάπου στα βάθη της ψυχής του αμφιβάλλει ότι μπορεί να αγαπούσε καθόλου. Το αληθινό συναίσθημα είναι απαλλαγμένο από απαιτήσεις, αλαζονικές συνομιλίες και φόβο. Η αγάπη θέλει να δώσει τον εαυτό της, να εκδηλωθεί στην άπειρη φροντίδα ενός αγαπημένου και δεν απαιτεί τίποτα σε αντάλλαγμα.

Πώς να αναγνωρίσετε ανθυγιεινές σχέσεις;

Έντονη προσκόλληση είναι πάνταπεριορισμένη αυτο-αντίληψη. Φαίνεται στους ανθρώπους ότι δεν αγαπούνται, αλλά στην πραγματικότητα οι ίδιοι δεν δείχνουν ενδιαφέρον για τον εαυτό τους, δεν χρησιμοποιούν ευκαιρίες που θα μπορούσαν να τους ωφελήσουν, να τους φέρουν σε ένα νέο επίπεδο ανάπτυξης. Ένα άτομο που βιώνει μια κατάσταση οξείας προσκόλλησης δεν εκτιμά τον εαυτό του ως άτομο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται άλλο για να αντισταθμίσει το δικό του δράμα σε αυτήν την αγάπη.

Αποδεικνύεται ένας φαύλος κύκλος. Συχνά χρησιμοποιείται η φράση «δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα». Σε αυτή την περίπτωση, θέλετε πάντα να ρωτήσετε: "Πώς ζούσατε πριν συναντήσετε τον αγαπημένο σας; Έχετε βλάστηση, πεινασμένος και κρύος; " Ακόμη και αν χρωστάτε κάτι σε ένα συγκεκριμένο άτομο, πρέπει να μάθετε να ζείτε μόνοι σας, έτσι ώστε να μην αισθάνεστε τον εαυτό σας να οδηγείτε όλη σας τη ζωή.

Αρνητικές συνέπειες

Έχουμε ήδη καταλάβει πόσο περιττόΗ προσκόλληση μπορεί να επηρεάσει την προσωπική ανάπτυξη. Αρνητικά φαινόμενα όπως η αυτοπεποίθηση και η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι υποχρεωτικές συνέπειες. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η προσωπικότητα χάνεται στη ροή των δικών της φόβων, και σε κάποιο σημείο καθίσταται απλά αδύνατο να προχωρήσει. Και όλα αρχίζουν με την ανυπακοή για τον εαυτό σας. Εάν ένα άτομο είναι σε θέση να σκεφτεί την ευημερία του, να ασχοληθεί με την αυτο-εκπαίδευση, τότε η ζωή του αλλάζει προς το καλύτερο.

Πώς να ξεπεράσετε την αγάπη που δεν ανταποκρίνεται;

Μια τέτοια μοίρα, πιο συχνά, κατανοείται από αυτούς,ο οποίος δεν έχει μάθει να εκτιμά την προσωπικότητά του. Είναι σαν να έχουν δοκιμαστεί αυτοί οι άνθρωποι, ως αποτέλεσμα των οποίων πρέπει να βρουν την χαμένη τους ατομικότητα, να μάθουν να καταλαβαίνουν τι είναι σημαντικό για αυτούς.

Πολλοί ατυχείς εραστές ενδιαφέρονται για αυτό,πώς να απαλλαγείτε από την προσκόλληση, η οποία φέρνει μόνο τα βάσανα; Οι Σοβιετικοί εδώ δεν θα σας βοηθήσουν, πρέπει να περάσετε από έναν περιεκτικό πόνο, κυριολεκτικά να δαγκώσετε την καρδιά στο μισό. Όταν τα δάκρυα στεγνώσουν, οι άνθρωποι έρχονται στη συνειδητοποίηση ότι δεν αγαπούσαν πραγματικά, αλλά το νόμιζαν έτσι, γιατί η ζωή χωρίς αυτό το δράμα δεν είχε τίποτα να γεμίσει. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να βρείτε τον εαυτό σας μια νέα αίσθηση ύπαρξης.

Γιατί είναι σημαντικό να αγαπάς τον εαυτό σου;

Η επαρκής αντίληψη της αυτο-το κλειδί για την επιτυχία σε κάθε προσπάθεια. Η αυτο-αγάπη δίνει πολλά πλεονεκτήματα και, πάνω απ 'όλα, έναν ισχυρό εσωτερικό πυρήνα. Τότε, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει, ένα άτομο θα ξέρει ότι λύνουν οποιαδήποτε προβλήματα, δεν υπάρχει παγκόσμια καταστροφή που δεν θα μπορούσε να διορθωθεί. Η προσωπικότητα τότε γίνεται πραγματικά ελεύθερη όταν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν σε αυτήν.

Έτσι, μια οδυνηρή προσκόλληση σε άλλουςάνθρωποι - αυτό δεν είναι καθόλου δείκτης μιας ισχυρής αγάπης γι 'αυτούς, αλλά ως συνέπεια ενός σοβαρού αδιεξόδου, μιας παράλειψης στο σχηματισμό της δικής του προσωπικότητας. Για να ζήσεις ευτυχώς, πρέπει να είσαι ανεξάρτητος, να αποκτήσεις εσωτερική ελευθερία. Και μόνο τότε είναι δυνατό να ερωτευτεί κανείς πραγματικό.

</ p>>