Η αναλογία του δικαίου

Η αναλογία του δικαίου και η αναλογία του νόμου παρέχονταιμε σκοπό την προσωρινή εξάλειψη των νομικών κενών. Στην πρώτη περίπτωση, κατά την επίλυση μιας υπόθεσης, βασίζονται σε έναν κανόνα που έχει σχεδιαστεί για τη ρύθμιση αυτών των δημόσιων σχέσεων. Η αναλογία του δικαίου είναι η απόφαση μιας συγκεκριμένης υπόθεσης σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου, της βιομηχανίας ή του θεσμού αυτού του κλάδου.

Η χρήση μιας τέτοιας πράξης δείχνει ότιΣτη νομοθεσία δεν υπάρχει κανένας ειδικός κανόνας που θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην περίπτωση αυτή. Παρόλα αυτά, παρέχονται παρόμοιες διατάξεις, σύμφωνα με τις οποίες η υπόθεση μπορεί να επιλυθεί με νομικές μεθόδους. Παραδείγματος χάριν, η νομοθεσία ρυθμίζει τη διαδικασία για σφαίρες, λοταρίες και άλλα παιχνίδια με βάση τον κίνδυνο. Όμως, όλα τα θέματα αυτής της κατηγορίας δεν διέπονται από τους κανόνες αυτού του θεσμού. Από την άποψη αυτή, αν, για παράδειγμα, ένα στοιχείο χαμηλής ποιότητας (με ανεπάρκειες) μεταβιβάστηκε σε ένα άτομο ως βραβείο, η διαφορά που μπορεί να προκύψει θα επιλυθεί χρησιμοποιώντας τους κανόνες για την ανταλλαγή αγαθών που αγοράζονται στο λιανικό εμπόριο.

Η αναλογία του δικαίου και η αναλογία του δικαίου σε πολλές περιπτώσειςπροβλέπεται ρητά στο ίδιο το νόμο. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το άρθρο 778 του Αστικού Κώδικα με τους όρους και το κόστος της τεχνολογίας εργασία, πειραματικό σχεδιασμό, την έρευνα της φύσης, οι διατάξεις των άρθρων 738, 709 και 708 του Αστικού Κώδικα, δηλαδή τις διατάξεις βάσει των οποίων η ρύθμιση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της σχέσης σύμβασης.

Η αναλογία του νόμου μπορεί να εφαρμοστεί αναυτό επιτρέπεται ρητά από το νόμο. Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται σε διοικητικά θέματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι παραστάσεις που σχηματίζονται από αυτούς ή άλλους αξιωματούχους σχετικά με την ανομοιογένεια ή την ομοιότητα μπορεί να διαφέρουν. Κατά συνέπεια, τα συμπεράσματα μπορεί να είναι διαφορετικά. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος αυθαιρεσίας, που, με τη σειρά του, μπορεί να οδηγήσει σε ανομία. Το κανονικό αποτέλεσμα για την ενίσχυση του κράτους δικαίου είναι η παύση της υπόθεσης σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι οι πράξεις του εμπλεκόμενου προσώπου δεν παραβιάζουν τις απαιτήσεις.

Διαφορετικά, επίλυση συγκρούσεωνδιεξάγεται με αστικές, αστικές και διαδικαστικές προδιαγραφές. Το άρθρο 6 του Αστικού Κώδικα θεσπίζει τη ρήτρα ότι αν οι σχέσεις δεν ρυθμίζονται άμεσα από το αστικό δίκαιο ή τη συμφωνία και το επιχειρηματικό έθιμο που εφαρμόζεται σε αυτούς και αν δεν υπάρχουν αντιφάσεις στο περιεχόμενο αυτών των σχέσεων, χρησιμοποιούνται παρόμοια πρότυπα. Εάν η χρήση τέτοιων κανόνων δεν είναι δυνατή, τα καθήκοντα των μερών καθορίζονται σύμφωνα με τη γενική έννοια και τις αρχές του αστικού δικαίου. Έτσι, χρησιμοποιείται η αναλογία του νόμου.

Για τη σωστή χρήση αυτών των κανόνωνπρέπει να τηρούνται ορισμένοι όροι. Έτσι, η αναλογία του δικαίου μπορεί να εφαρμοστεί στις δημόσιες σχέσεις, τουλάχιστον στην πιο γενική μορφή που σχετίζεται με τη σφαίρα της νομικής ρύθμισης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εφαρμογή παρόμοιων (παρόμοιων) κανόνων θα θεωρηθεί σοβαρή παραβίαση εάν υπάρχει μια πράξη (κανόνας) που ρυθμίζει άμεσα τις σχέσεις. Με τη χρήση της αναλογίας, είναι απαραίτητο να αναλυθεί προσεκτικά η νομοθεσία, με αποτέλεσμα να επιλυθεί το ζήτημα της χρήσης τέτοιων κανόνων. Στην περίπτωση αυτή, η ομοιότητα θα πρέπει να προσδιορίζεται με γενικές μορφές και η διαφορά θα πρέπει να είναι λεπτομερής. Η χρήση της αναλογίας απαιτεί αιτιολογημένη εξήγηση των λόγων.

Σε μια ειδική παραλλαγή της ομοιότητας των κανόνωνεπικουρικότητας των διατάξεων. Είναι η εφαρμογή των κανόνων μιας βιομηχανίας ή ενός θεσμικού οργάνου σε σχέσεις που ρυθμίζονται από έναν άλλο κλάδο (ή ίδρυμα).

</ p>>