Συμβαλλόμενα μέρη της πολιτικής δικονομίας

Τα θέματα της πολιτικής διαδικασίας ορίζονται στο Κ.Κ.Κ. Πρώτα απ 'όλα, περιλαμβάνουν το δικαστήριο, το οποίο κατευθύνει τη διαδικασία, κατευθύνει τις ενέργειες των προσώπων που εμπλέκονται στην υπόθεση, ενεργεί ως εγγυητής της άσκησης των διαδικαστικών δικαιωμάτων, επιλύει τη διαφορά, λαμβάνει αποφάσεις. Τα θέματα περιλαμβάνουν επίσης τα πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση. Αυτοί είναι οι διάδικοι, ο εισαγγελέας, τρίτοι, οι ενδιαφερόμενοι πολίτες σε περιπτώσεις ειδικών διαδικασιών, καθώς και τα άτομα που συμμετέχουν στη διαδικασία για τη διατύπωση συμπερασμάτων κ.λπ.

Τα μέρη σε μια πολιτική διαδικασία είναι τα κύριατων διαδίκων, τη διαφορά σχετικά με το δικαίωμα (έννομο συμφέρον) μεταξύ του οποίου πρέπει να εξετάσει το δικαστήριο. Σύμφωνα με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, οι εν λόγω συμμετέχοντες περιλαμβάνουν τον αιτούντα - πρόσωπο που άσκησε έφεση ενώπιον του δικαστηρίου για την προστασία των δικαιωμάτων, για το συμφέρον του οποίου διεξάγεται η διαδικασία και ο εναγόμενος είναι παραβάτης των δικαιωμάτων, ο οποίος θεωρείται υπεύθυνος για κάποια πράξη (προκαλώντας βλάβη, αδυναμία πληρωμής του χρέους κλπ. .).

Προστασία των συμφερόντων των μερών στηνη πολιτική διαδικασία έχει δικαιώματα και ευθύνες που μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες. Το πρώτο περιλαμβάνει κοινά, δηλαδή αυτά που είναι διαθέσιμα σε άλλους συμμετέχοντες στη διαδικασία: συμμετέχουν στην έρευνα, παρουσιάζουν στοιχεία, γνωρίζουν την υπόθεση και κάνουν αποσπάσματα από αυτήν, συμμετέχουν στο δικαστήριο, ενημερώνουν για τους λόγους μη συμμετοχής, δηλώνουν αντιρρήσεις και αναφορές, λαμβάνουν αντίγραφα των ορισμών και αποφάσεις, να παράσχουν γραπτές και προφορικές εξηγήσεις, να τηρήσουν την καθιερωμένη διαδικασία, να ασκήσουν έφεση κατά των αποφάσεων του δικαστηρίου κλπ.

Εκτός από τα κοινά δικαιώματα και υποχρεώσεις, υπάρχουν επίσηςεκείνα που είναι προικισμένα μόνο με μέρη. Για παράδειγμα, είναι δυνατή η σύναψη συμφωνίας διακανονισμού. Επιπλέον, ο ενάγων έχει το δικαίωμα να αλλάξει το αντικείμενο της απαίτησης ή να την απορρίψει, να μειώσει ή να αυξήσει την απαίτηση. Ο εναγόμενος μπορεί να συμφωνήσει με τον ισχυρισμό σε κάποιο βαθμό ή πλήρως ή να δηλώσει τον μετρητή.

Οι διάδικοι σε αστικές διαδικασίες έχουν ίσα δικαιώματακαι ευθύνες. Αρκετοί ενάγοντες (κατηγορούμενοι) μπορούν να συμμετάσχουν στις διαδικασίες από κοινού. Στην περίπτωση αυτή, το αντικείμενο της διαφοράς θα πρέπει να είναι κοινό για όλους, και τα καθήκοντα και τα δικαιώματα όλων των εναγομένων και των εναγόντων θα πρέπει να έχουν μία βάση. Οποιοσδήποτε από τους ενάγοντες και κατηγορούμενους στη διαδικασία ενεργεί ανεξάρτητα

Τα μέρη σε μια πολιτική διαδικασία υποχρεωτικάη διαταγή πρέπει να διαθέτει νομική ικανότητα πολιτικής δικονομίας. Κάτω από αυτό κατανοούν την ικανότητα να συμμετέχουν στη διαδικασία, δηλ. έχουν δικαιώματα, φέρουν ευθύνες. Αυτή, σύμφωνα με το άρθρο. 36 GKP, όλοι οι πολίτες και οι οργανώσεις έχουν δικαίωμα στη δικαστική προστασία των νόμιμων συμφερόντων τους. Επίσης, το άτομο πρέπει να είναι ικανό.

Ο όρος αυτός αναφέρεται στην ικανότητανα εκτελεί τα διαδικαστικά καθήκοντα και να ασκεί τα δικαιώματα με δικές του ενέργειες. Έχει ενήλικους πολίτες και οργανώσεις. Υπάρχουν εξαιρέσεις από τον κανόνα όταν οι ανήλικοι από 14 ετών προστατεύουν ανεξάρτητα τα δικαιώματά τους στη διαδικασία. Το δικαστήριο σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει τη συμμετοχή νομικών εκπροσώπων.

Οι πολίτες με τη διαδικαστική τάξη μπορεί να είναιπου αναγνωρίζεται από το δικαστήριο ως ανίκανο. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε κάποιες ψυχικές διαταραχές, κατάχρηση αλκοόλ και σε άλλες περιπτώσεις. Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι ενεργούν προς το συμφέρον τους. Η ικανότητα τερματίζεται επίσης σε σχέση με το θάνατο ενός πολίτη.

Art. 41 Το GIC προβλέπει την έννοια - "αντικατάσταση ανεπαρκούς κατηγορουμένου". Εισάγεται στη νομοθεσία για την προστασία των δικαιωμάτων του αιτούντος σε περίπτωση λάθους του και για την εξοικονόμηση δαπανών. Μπορεί να διεξαχθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας έως τη στιγμή της δικαστικής απόφασης. Η αντικατάσταση πραγματοποιείται μόνο με τη συγκατάθεση του ενάγοντος. Η άποψη του εναγομένου στην παρούσα υπόθεση δεν λαμβάνεται υπόψη, δεδομένου ότι είναι ο ανταποκρινόμενος. Το δικαστήριο αποφασίζει για την αντικατάσταση, μετά το οποίο η διαδικασία ξεκινά πάλι.

</ p>>