Η ισπανική σημαία και άλλα σύμβολα του κράτους της χώρας

Τον δέκατο έκτο αιώνα, ήταν η Ισπανίαμια από τις πλουσιότερες και μεγαλύτερες πολιτείες στον πλανήτη. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ισπανική σημαία (οι εικόνες βρίσκονται παρακάτω) μπορεί να δει σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο. Το εθνικό σύμβολο της χώρας με τη σύγχρονη μορφή της εισήχθη για πρώτη φορά το 1785. Από τότε, στην Ισπανία, έχει γίνει μια παράδοση να αυξηθεί ένα πρότυπο με έμβλημα πάνω από όλα τα κτίρια και ιδρύματα κρατικής σημασίας.

Γενική περιγραφή

Από μόνη της, η ισπανική σημαία είναι αένα ορθογώνιο πλαίσιο που αποτελείται από τρεις οριζόντιες λωρίδες. Ανώτερο και κάτω - κόκκινο και μεσαίο - χρυσοκίτρινο. Το πλάτος των ακραίων ζωνών είναι το ένα τέταρτο του συνόλου. Όσο για την κεντρική λωρίδα, τότε αντιστοιχεί στο υπόλοιπο μισό ολόκληρου του πλάτους.

Το εθνικό έμβλημα της χώρας πρέπει να είναιΗ ισπανική σημαία (η παραπάνω φωτογραφία αποτελεί επιβεβαίωση). Βρίσκεται στη μεσαία ζώνη λίγο στα αριστερά του κέντρου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο οικόσημο μπορείτε να δείτε μια εικόνα που συμβολίζει διάφορες περιοχές του κράτους, καθώς και τα βασίλεια που ήταν μέρος του. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, αλλάζει από καιρό σε καιρό, αλλά ο συνδυασμός των χρωμάτων που χρησιμοποιείται στο πανί τώρα, κατά κανόνα, παρέμεινε αμετάβλητος.

Ο θρύλος της εμφάνισης

Μεταξύ των κατοίκων της χώρας υπάρχει ένας θρύλος πουΗ ισπανική σημαία εισήχθη κάποτε από το βασιλιά, το όνομα του οποίου ήταν η Αραγονία. Ο ηγεμόνας ήθελε να έχει το δικό του πανό και να αναθεωρήσει διάφορες επιλογές. Τελικά, εγκατέστησε ένα από τα σχέδια που του προτάθηκαν. Ήταν ένα πανί με την εικόνα ενός εραλδικού πεδίου, ζωγραφισμένο σε χρυσό χρώμα. Έχοντας βυθίσει δύο δάχτυλα σε ένα κύπελλο με το αίμα των ζώων, η Αραγονία έριξε δύο κόκκινες λωρίδες κατά μήκος των άκρων. Αυτό, κατά τη γνώμη των περισσότερων σύγχρονων ερευνητών, είναι ο συμβολισμός του ισπανικού εθνικού πανό.

Επίσημη Ιστορία

Όπως αναφέρθηκε ήδη, πριν από την Ισπανίαμια από τις πιο ισχυρές πολιτείες. Σχετικά με μια τέτοια έννοια όπως η ισπανική σημαία και το οικόσημο, εκείνη την εποχή δεν θα υπήρχε αμφιβολία, διότι κάθε ένα από τα πολλά βασίλεια που ήταν μέρος του είχε το δικό του συμβολισμό. Αρχικά, το μοντέρνο, κόκκινο-κίτρινο, χρωματικό σχέδιο επιλέχθηκε από τον βασιλιά Κάρλος Γ. Μπέρμπον, ο οποίος χρησιμοποίησε ένα τέτοιο πανό για τα πλοία του στόλου του. Το γεγονός είναι ότι η τότε σημερινή λευκή σημαία (με το οικόσημο Bourbon που εφαρμόστηκε) μπερδεύεται πολύ εύκολα με τα πρότυπα των στρατιωτικών πλοίων άλλων χωρών.

Το 1843, η Βασίλισσα Isabella του δεύτερου διαβατηρίουέλαβε την ιδιότητα του υπαλλήλου. Την εποχή της δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, που ξεκίνησε το 1931, εμφανίστηκε μια λωρίδα μοβ χρώματος στο σχέδιο του εθνικού συμβόλου. Έτσι, η ισπανική σημαία αποτελείται από τρεις γραμμές, οι οποίες έχουν το ίδιο μέγεθος. Ωστόσο, αυτό δεν κράτησε πολύ. Το 1936, μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου στη χώρα, η σημαία των συνηθισμένων χρωμάτων έγινε το σύμβολο του κράτους, μόνο με την εικόνα ενός αετού. Τέλος, με τη δημοκρατία (και κατά συνέπεια με το παλιό πανό) ολοκληρώθηκε το 1939, μετά τη στρατιωτική εξέγερση του στρατηγού Φράνκο. Το 1978 σηματοδότησε την υιοθέτηση του ισπανικού Συντάγματος. Από εκείνη τη στιγμή, η κόκκινη-κίτρινη σημαία με το έμβλημα έχει γίνει επίσημα το σύμβολο της χώρας.

Σύμβολο του οικόσημου

Ήταν ήδη σημειωμένο παραπάνω ότι στην κίτρινη ταινία,λίγο στα αριστερά του κέντρου, το οικόσημο της χώρας τίθεται στην ισπανική σημαία. Αντιπροσωπεύει μια συμμαχία των συμβόλων των κρατών που ήταν μέρος του Βασιλείου κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Συγκεκριμένα, ο Λεόν συσχετίζεται συνήθως με ένα λιοντάρι, το Ναβάρρα με αλυσίδες, την Αραγονία με τέσσερις κόκκινες λωρίδες σε ένα χρυσό φόντο. Το ρόδι συμβολίζει την Ανδαλουσία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν το έμβλημα του Εμιράτου της Γρανάδας - της τελευταίας ισπανικής κατοχής στην Ευρώπη, που διακηρύχθηκε από το Ισλάμ (κατά τη διάρκεια του Reconquista, οι χριστιανοί βασιλιάδες το κέρδισαν). Στην ασπίδα της ωοειδούς μορφής, μπορείτε να δείτε τρία κρίνια σε γαλάζιο χρώμα, φτιαγμένα σε χρυσό χρώμα και με καρφιά σκουληκιών. Είναι το σύμβολο του κλάδου Anjou των Bourbons (αναφέρεται στον ισπανικό βασιλιά). Το οικόσημο στέφεται με ένα στέμμα, το οποίο συμβολίζει το γεγονός ότι η Ισπανία είναι το βασίλειο του στέμματος. Στήλες πάνω του είναι η προσωποποίηση του Γιβραλτάρ (κατά τον Μεσαίωνα ονομάζονταν οι πυλώνες του Ηρακλή), που θεωρήθηκε νωρίτερα ως η άκρη του κόσμου.

Εθνικός Ύμνος

Ο εθνικός ισπανικός ύμνος δεν είναι λιγότερο απόεντυπωσιακό, τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε ηλικία. Θεωρείται ότι είναι από τα παλαιότερα σε ολόκληρο τον κόσμο. Το όνομα του συγγραφέα δεν έχει επιζήσει μέχρι σήμερα. Μαζί με αυτό, η πρώτη μνήμη του χρονολογείται από τα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, όταν ο κυβερνήτης Κάρολος Τρίτος βρισκόταν στην εξουσία. Το επίσημο τραγούδι εγκρίθηκε από αυτόν ως εθνικό σύμβολο και ονομάστηκε "Βασιλικός Μάρτιος". Από τότε, έχει εκτελεσθεί σε όλες τις ισπανικές τελετές. Η σύγχρονη διάταξη του ύμνου πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος του Juan Carlos II από τον παγκοσμίως γνωστό μουσικό Francisco Grau.

</ p>>