Υδατοδιαλυτές βιταμίνες: ένα γενικό χαρακτηριστικό.

Οι βιταμίνες είναι μια ομάδα χαμηλού μοριακού βάρουςβιο-ενώσεις διαφορετικής χημικής φύσης, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ύπαρξη ζωντανού οργανισμού σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις σε σύγκριση με βασικά προϊόντα διατροφής. Η πηγή βιταμινών στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τα φυτά. Οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες στο ανθρώπινο σώμα και στα ζώα έρχονται με τροφή.

Πλήρης έλλειψη βιταμινών στη διατροφή του ανθρώπουή παραβίαση των διεργασιών της αφομοίωσης οδηγεί στην ανάπτυξη της ανεπάρκειας βιταμίνης, έλλειψη βιταμινών στα τρόφιμα προκαλεί υποβιταμίνωση, υπερβολικές ποσότητες - υπερβιταμίνωσης. Αυτό επηρεάζει αρνητικά την πλειονότητα των μεταβολικών αντιδράσεων, οδηγεί σε αναστολή των διεργασιών ανάπτυξης και της ανάπτυξης, μειωμένη ανοσολογική αντίσταση.

Λιπαρές και υδατοδιαλυτές βιταμίνες είναιρυθμιστές του μεταβολισμού. Από τις πολλές βιταμίνες του σώματος, συντίθενται τα ένζυμα - βιοκαταλύτες, μέσω των οποίων διεξάγονται οι μεταβολικές αντιδράσεις. Η υπογλυκαιμία και η αβιταμίνωση μπορούν να προκληθούν από την παρουσία αντιβιταμινών στα τρόφιμα - δομικά ανάλογα βιταμινών: μετατοπίζουν τις βιταμίνες από ορισμένες μεταβολικές αντιδράσεις και δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν τις λειτουργίες τους. Επιπλέον, οι αντινιταμίνες μπορούν να είναι ενώσεις που απενεργοποιούν τις βιταμίνες, τις χωρίζουν σε απλές ουσίες ή σχηματίζουν χημικά αδρανή συμπλέγματα με βιταμίνες.

Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις βιταμινών. Τα κυριότερα είναι φυσικά και χημικά. Σύμφωνα με τη φυσική ταξινόμηση, οι βιταμίνες, διαλυτές στα λίπη, ονομάζονται λιποδιαλυτές αυτές που διαλύονται στο νερό - υδατοδιαλυτές. Αυτή η ταξινόμηση είναι γενικά αποδεκτή. Η χημική ταξινόμηση των βιταμινών βασίζεται στη φύση της δομής των μορίων: βιταμίνες της ετεροκυκλικής σειράς, αλικυκλικές σειρές, αλειφατικές σειρές, αρωματικές σειρές.

Οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες διαλύονται καλάνερό, ενώ πρακτικά δεν διαλύεται σε λίπη και οργανικούς διαλύτες. Είναι θερμοευαίσθητα (αποσυντίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες), δεν μπορούν να εναποτεθούν στο σώμα.

Οι βιταμίνες είναι υδατοδιαλυτές. Η θειαμίνη (βιταμίνη Β1) κατασκευάζεται από παράγωγα πυριμιδίνης και θειαζολίου. Οι πλουσιότεροι είναι μαγιά, λάχανο, σπανάκι, καρότα, μπιζέλια, φασόλια, νεφρά, αυγά, ορός γάλακτος. Αυτή η βιταμίνη μπορεί επίσης να συντεθεί και την εντερική μικροχλωρίδα. Συμμετέχει στη ρύθμιση του μεταβολισμού των υδατανθράκων. Με την ανεπάρκεια της, η λειτουργία της καρδιάς και του νευρικού συστήματος διακόπτεται και οι μυϊκές κράμπες είναι δυνατές.

Η ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2) διαδραματίζει βασικό ρόλο στις μεταβολικές διεργασίες του σώματος καθώς είναι ένα συνένζυμο πολλών ενζύμων που συμμετέχουν στις διαδικασίες αναπνοής ιστών.

Η πυριδοξίνη (βιταμίνη Β6) είναι ένα παράγωγο πυριδίνης,είναι ένα μέρος των ενζύμων αμιτρανσφεράση και αποκαρβοξυλάση. Οι αμινοτρανσφεράσες μεταφέρουν αμινομάδες από το ένα οξύ στο άλλο. Οι αποκαρβοξυλάσες καταλύουν την υδρόλυση της καρβοξυλομάδας. Η έλλειψη βιταμίνης διεγείρει την ανάπτυξη δερματολογικών παθήσεων.

Η νικοτιναμίδη (βιταμίνη Β5) είναι ένα αμίδιο νικοτινικού οξέος, ένα αναπόσπαστο τμήμα των κωδικοϋδραζίνων που διασπούν το υδρογόνο από οργανικές ουσίες. Με ανεπάρκεια της βιταμίνης, αναπτύσσεται δερματίτιδα.

Η κυανοκοβαλαμίνη (βιταμίνη Β12) έχει μια ουράπολύπλοκη χημική δομή. Το κεντρικό άτομο είναι το κοβάλτιο. Συμμετέχει στην αιματοποίηση. Με ανεπάρκεια κυανοκοβαλαμίνης στο σώμα, αναπτύσσεται διατροφική αναιμία.

Υδατοδιαλυτές βιταμίνες - ασκορβικό οξύ. Αυτή η βιταμίνη χρησιμοποιείται ευρέως για τη θεραπεία του σκορβούτου. Μια σημαντική ποσότητα βιταμίνης περιέχεται στα εσπεριδοειδή, το τριαντάφυλλο σκύλου, τη μαύρη σταφίδα, το χρένο, τα μήλα, το χοιρινό κρέας, τις ντομάτες κ.λπ.

Οι βιταμίνες της ομάδας D σχετίζονται με λιποδιαλυτές. Μέχρι σήμερα, έχει συντεθεί η υδατοδιαλυτή βιταμίνη D. Είναι γνωστό ότι η χολοκαλσιφερόλη (βιταμίνη D3) μπορεί να συντεθεί στο σώμα μας ως αποτέλεσμα του ηλιακού φωτός. Το σώμα μας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην D-υποσιταμίνωση, ειδικά την περίοδο του φθινοπώρου-χειμώνα. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στα βρέφη. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα ενός υδατοδιαλυτού κλάσματος της βιταμίνης D3; Ένα υδατικό διάλυμα βιταμίνης D3 απορροφάται καλύτερα στον πεπτικό σωλήνα σε σύγκριση με τα διαλύματα ελαίου. Ένα υδατικό διάλυμα χοληκαλσιφερόλης είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην παιδιατρική.

</ p>>