Φλεγμονή των λεμφαδένων
Η φλεγμονή των λεμφαδένων συχνά προκύπτει λόγω ιογενών, βακτηριακών και παρασιτικών λοιμώξεων. Οι λεμφαδένες βρίσκονται
σε όλο το σώμα και παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα.σύστημα του ανθρώπου. Η πιο συνηθισμένη φλεγμονή των λεμφογαγγλίων στο λαιμό, στη βουβωνική χώρα, στις μασχάλες, καθώς και στην περιοχή των κάτω γνάθων. Η φλεγμονή των λεμφογαγγλίων ονομάζεται λεμφαδενίτιδα.
Το ανθρώπινο λεμφικό σύστημα περιλαμβάνει μια ποικιλία διαφορετικών οργάνων, αγγείων και κόμβων. Τα συμπτώματα της ασθένειας εξαρτώνται από τα αίτια της φλεγμονώδους διαδικασίας και εκφράζονται στις ακόλουθες εκδηλώσεις:
- Σημάδια λοίμωξης της ανώτερης αναπνευστικής οδού, όπως πυρετός, πονόλαιμος, ρινική καταρροή κ.λπ.
- Αυξημένος νυχτερινός ιδρώτας.
- Πρησμένα άκρα ως αποτέλεσμα της ήττας των λεμφαδένων, που βρίσκονται βαθιά κάτω από το δέρμα.
Ορισμένες ασθένειες, όπως ο ιός HIV,Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η μονοπυρήνωση, ο ερυθηματώδης λύκος, προκαλούν φλεγμονή των λεμφαδένων σε όλο το σώμα. Οι κακοήθεις όγκοι μπορούν να διαγνωσθούν με σκλήρυνση και
μια ταχεία αύξηση των λεμφαδένων. Πολύ συχνά οι λεμφαδένες προεξέχουν έντονα σε μικρά παιδιά στη βάση του κρανίου και στο λαιμό. Αυτό δεν χρησιμεύει πάντα ως ένδειξη οποιασδήποτε απόκλισης, αλλά μόνο ως μεμονωμένο χαρακτηριστικό. Ανατρέξτε σε γιατρό εάν οι λεμφαδένες υπερβούν το μέγεθος των 2,5 cm.
Για ιατρική περίθαλψη, πρέπει να επικοινωνήσετεΑν οι κόμβοι δεν αναλαμβάνουν κανονικά μεγέθη για δύο εβδομάδες και συνεχίζουν να αυξάνονται. Με απώλεια βάρους, αυξημένη εφίδρωση, επίμονη υψηλή θερμοκρασία, δύσπνοια και κατάποση, απαιτείται ιατρική παρέμβαση. Σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις, η φλεγμονή των λεμφογαγγλίων προκαλείται από φαρμακευτική αγωγή, για παράδειγμα φαινυτοΐνη και
ανθελληνικά. Φλεγμονώδεις διεργασίες μπορεί να προκληθούν από παθολογίες όπως αποστήματα, φυματίωση, ιλαρά, αφροδίσια νοσήματα, τοξοπλάσμωση, ερυσίπελα. Επίσης, η αύξηση των κόμβων συμβαίνει με τον καρκίνο, για παράδειγμα, με λέμφωμα, λευχαιμία και άλλους καρκίνους. Ελλείψει θεραπείας, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές με τη μορφή αποστήματος ή βακτηριαιμίας.
Για τη διάγνωση χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι:
- ανεύρεση της θέσης των φλεγμονωδών λεμφαδένων στη διαδικασία ιατρικής εξέτασης ·
- μελέτη ανάρτησης.
- τη γενική ή κοινή ανάλυση ενός αίματος,
- αξονική τομογραφία ή ακτινοσκόπηση ·
- Βιοψία των λεμφαδένων.
Χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους, μπορείτε να μάθετε τους λόγους,προκαλώντας φλεγμονή των λεμφαδένων. Η θεραπεία μπορεί επίσης να διεξαχθεί σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Όταν η μολυσματική φύση της θεραπείας νόσου με αντιβιοτικά. Για την ανακούφιση του πόνου και της θερμοκρασίας χρησιμοποιείται η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη, ακεταμινοφαίνη. Σε περίπτωση φλεγμονωδών διεργασιών που προκαλούνται από διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως ερυθηματώδης λύκος και η αρθρίτιδα, αποδίδεται θεραπευτική αγωγή αυτών των νόσων. Εάν τα συμπτώματα οφείλονται σε καρκίνο, χημειοθεραπεία είναι, radiolechenie και χειρουργική επέμβαση. Όταν η φλεγμονή των λεμφαδένων μπορεί μερικές φορές να βοηθήσει ζεστές κομπρέσες στην περιοχή ενδιαφέροντος. Αφαιρέστε ο πόνος μπορεί να OTC αναλγητικά. Για να αποκαταστήσετε τη ζωτικότητα, χρειάζεστε έναν υγιή ύπνο και ξεκούραση.
Η έγκαιρη προσφυγή σε ιατρική περίθαλψη αποτελεί εγγύηση άμεσης και επιτυχημένης θεραπείας. Όταν η ασθένεια περάσει σε μια πυώδη
στην περιοχή του συνδετικού ιστού των λεμφαδένων. Ως αποτέλεσμα,
οι παραβιάσεις της λεμφικής ροής στην πληγείσα περιοχή είναι σταθερά διογκωμένες.
