Αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων. Αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων "Igla". Το σύστημα πυραυλικής αεροπορικής άμυνας "Osa"
Η ανάγκη δημιουργίας εξειδικευμένωνοι αντιαεροπορικοί πυραύλοι ωρίμαζαν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά λεπτομερώς το ζήτημα των επιστημόνων και οπλοποιών από διάφορες χώρες άρχισε να προσεγγίζει μόνο τη δεκαετία του '50. Το γεγονός είναι ότι μέχρι τότε δεν υπήρχε κανένας τρόπος για τον έλεγχο των πυραύλων παρεμπόδισης.
Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις αυξανόμενες εντάσεις στοτις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1953 στη χώρα μας άρχισε να αναπτύσσει εντατικά το πρώτο σύστημα αντιπυραυλικής πυραύλου. Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι δεν υπήρχε πραγματική μαχητική εμπειρία στη χρήση τέτοιων συστημάτων καθόλου. Εξόργισε την κατάσταση του Βιετνάμ, όπου οι στρατιώτες του λαϊκού στρατού, υπό την καθοδήγηση σοβιετικών εκπαιδευτών, συγκέντρωσαν πολλά στοιχεία, πολλά από τα οποία προκαθορίζουν την ανάπτυξη ολόκληρης της τεχνολογίας πυραύλων της Ένωσης και της Ρωσίας για πολλά χρόνια.
Πώς όλα άρχισαν
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή στην ΕΣΣΔπέρασε δοκιμές πεδίου του αντιπυραυλικού συστήματος C-25, το οποίο είχε σκοπό να δημιουργήσει μια αξιόπιστη ασπίδα σε όλες τις πόλεις της χώρας. Οι εργασίες για το νέο συγκρότημα ξεκίνησαν για τον απλό λόγο ότι το C-25 αποδείχθηκε εξαιρετικά ακριβό και όχι κινητό, το οποίο δεν ήταν καθόλου κατάλληλο για την προστασία στρατιωτικών σχηματισμών από μια επίθεση πυραύλων ενός δυνητικού εχθρού.
Ήταν πολύ λογικό να θέσουμε μια τέτοια κατεύθυνση.έργα, στα οποία ένα νέο σύστημα αντιπυραυλικής πυραύλου θα ήταν κινητό. Για αυτό, θα μπορούσε κάποιος να θυσιάσει ελαφρώς την αποτελεσματικότητα και το διαμέτρημα. Η εκτέλεση του έργου ανατέθηκε στην ομάδα εργασίας του KB-1.
Σχεδιασμός για το νεοσύστατοπολύπλοκο ειδικό πυραύλων, μέσα στην επιχείρηση σχηματίστηκε ξεχωριστό OKB-2, η διαχείριση του οποίου ανατέθηκε σε έναν ταλαντούχο σχεδιαστή Π. Δ. Grushin. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά το σχεδιασμό του πυραυλικού συστήματος αεροπορικής άμυνας, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ευρέως τις εξελίξεις και δεν πήγαν στη σειρά C-25.
Ο πρώτος αντιαεροπορικός πυραύλος
Νέος πύραυλος, ο οποίος έλαβε αμέσως νέοΟ δείκτης B-750 (προϊόν 1D) δημιουργήθηκε σύμφωνα με το κλασσικό σχέδιο: ξεκίνησε με τη βοήθεια μιας τυποποιημένης μηχανής σε σκόνη και ένας κινητήρας που τον έβαζε με το υγρό οδήγησε τον στόχο. Ωστόσο, λόγω των πολυάριθμων προβλημάτων που σχετίζονται με την πολυπλοκότητα των εγκαταστάσεων παραγωγής υγρών σταθμών σε αντιπυραυλικά βλήματα, όλα τα επόμενα συστήματα (συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων) χρησιμοποιούν αποκλειστικά εγκαταστάσεις στερεών καυσίμων.
Οι δοκιμές πτήσης άρχισαν το 1955, αλλάέληξε μόνο ένα χρόνο αργότερα. Δεδομένου ότι μόλις εκείνα τα χρόνια σημειώθηκε απότομη αύξηση της δραστηριότητας των αεροσκαφών πληροφοριών των ΗΠΑ κοντά στα σύνορά μας, αποφασίστηκε να επιταχυνθούν όλες οι εργασίες στο συγκρότημα αρκετές φορές. Τον Αύγουστο του 1957, το αντιπυροσχολικό σύστημα πυραύλων στάλθηκε για επιτόπιες δοκιμές, όπου έδειξε τον εαυτό του από την καλύτερη πλευρά. Ήδη τον Δεκέμβριο, υιοθετήθηκε το S-75.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του συγκροτήματος
Εκτοξευτής πυραύλων και τα χειριστήρια τουπου τοποθετείται στο πλαίσιο των αυτοκινήτων ZIS-151 ή ZIL-157. Η απόφαση για την επιλογή του πλαισίου έγινε με βάση την αξιοπιστία αυτής της τεχνικής, την ανεπιτήδευσή της και τη δυνατότητα συντηρήσεώς της.
Η εμπειρία μάχης της αίτησης λήφθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια τηςΒιετνάμ, όταν οι στρατιώτες, εκπαιδευμένοι από σοβιετικούς εκπαιδευτές, κατέστρεψαν 14 αμερικανικά αεροπλάνα στις πρώτες μέρες της χρήσης του συγκροτήματος, δαπανώντας μόνο 18 πυραύλους. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, οι Βιετναμέζοι μπόρεσαν να χτυπήσουν περίπου 200 εχθρικά αεροσκάφη. Ένας από τους πιλότους που συλλήφθηκαν ήταν ο διαβόητος John McCain.
Στη χώρα μας, αυτό το συγκρότημα "παλαιών ανθρώπων" χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του '90, αλλά σε πολλές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα.
SAM "Osa"
Παρά την ενεργό άσκηση εκείνη την εποχήανάπτυξη του συγκροτήματος S-75 · στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα του περασμένου αιώνα, υπήρχαν ήδη αρκετά μοντέλα θεωρητικά κινητών συστημάτων αντιπυραυλικών πυραύλων στην ΕΣΣΔ. "Θεωρητικά" - λόγω του γεγονότος ότι τα χαρακτηριστικά τους μόνο με μεγάλη δυσκολία θα μπορούσαν να θεωρηθούν επαρκή για περισσότερο ή λιγότερο αυτόνομη θεμελίωση και ταχεία ανάπτυξη.
Και επειδή σχεδόν τα ίδια χρόνια που ξεκίνησεη δημιουργία του C-75, παράλληλα, ήταν εντατική εργασία για να δημιουργηθεί ένα εννοιολογικά νέο και συμπαγές συγκρότημα ικανό να παρέχει αξιόπιστη κάλυψη αέρα για τις κανονικές στρατιωτικές μονάδες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εκτελούν αποστολές μάχης στο έδαφος του εχθρού.
Το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας ήταν η "Σφήκα". Σύστημα αεράμυνας Αυτό αποδείχθηκε τόσο επιτυχές που σε πολλές χώρες του κόσμου χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Ιστορία της ανάπτυξης
Η απόφαση για την ανάγκη ανάπτυξης ενός νέου οπλικού συστήματος αυτής της κατηγορίας έγινε στις 9 Φεβρουαρίου 1959 με τη μορφή ειδικού διατάγματος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ.
Το 1960, το συγκρότημα έλαβε επίσημα ονόματα.ΝΟΜΟΣ "Osa" και "Osa-M". Υπολογιζόταν να εξοπλίζουν έναν ενιαίο πύραυλο, που σχεδιάστηκε για να χτυπήσει σχετικά χαμηλού επιπέδου στόχους, η ταχύτητα των οποίων ήταν περίπου 500 m / s.
Η βασική απαίτηση για το νέο συγκρότημα ήταν ο ίδιοςπιθανή μεγαλύτερη αυτονομία. Αυτό καθόριζε τη θέση όλων των τμημάτων του στο ίδιο πλαίσιο, με πολλούς μηχανικούς και σχεδιαστές να συμφωνούν ότι έπρεπε να εντοπίζονται, με την ικανότητα να ξεπερνούν τα εμπόδια στο νερό και τους υγροτόπους.
Οι δυσκολίες δεν μας τρομάζουν ...
Οι σχεδιαστές έτρεξαν αμέσως στη μάζα.προβλήματα. Το χειρότερο από όλα ήταν εκείνοι οι μηχανικοί που ήταν υπεύθυνοι για την ανάπτυξη του ίδιου του πυραύλου: η μέγιστη μάζα του βλήματος ήταν μικρή (λόγω των εξαιρετικά αυστηρών απαιτήσεων για το μέγεθος του συγκροτήματος) και ήταν απαραίτητο να το «σπρώξει» πολύ. Τι αξίζει μόνο το σύστημα ελέγχου και πορεία κινητήρων στερεών καυσίμων!
Τα υλικά κίνητρα
Με την αυτοπροωθούμενη εγκατάσταση, όλα ήταν όμορφαδεν είναι εύκολο. Λίγο μετά την έναρξη της ανάπτυξης, αποδείχθηκε ότι η μάζα της ξεπέρασε σημαντικά τους μέγιστους επιτρεπόμενους δείκτες που είχαν αρχικά ενσωματωθεί στο έργο. Εξαιτίας αυτού, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το βαρέλι καβαλέτο καβαλέτων, αλλά και να στραφούν σε κινητήρα 180 l / s, αντί για μια ισχυρή μονάδα 220 l / s που τοποθετήθηκε πρώτα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία μεταξύ των προγραμματιστώνπραγματικές μάχες έγιναν για σχεδόν κάθε γραμμάριο! Έτσι, για τα αποθηκευμένα 200 γραμμάρια μάζας απονεμήθηκε ένα βραβείο 200 ρούβλια και για 100 γραμμάρια - 100 ρούβλια. Οι προγραμματιστές έπρεπε μάλιστα να συλλέξουν από όλα τα πιθανά σημεία των κατασκευαστών επίπλων του παλιού σχολείου που ασχολούνταν με την κατασκευή μικροσκοπικών μοντέλων ξύλου.
Η τιμή κάθε τέτοιου "παιχνιδιού" άξιζεένα τεράστιο γυαλισμένο στερεό ξύλινο ντουλάπι, αλλά δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Γενικά, σχεδόν όλα τα ρωσικά αντιπυροσβεστικά συστήματα πυραύλων (καθώς και η Ένωση) διακρίθηκαν από μια μακρά και ακανθώδη αναπτυξιακή διαδικασία. Αλλά στην έξοδο, αποκτήθηκαν μοναδικά δείγματα όπλων και ακόμη και τα παλιά αντίγραφα είναι αρκετά συναφή μέχρι τώρα.
Επιπρόσθετα, ήταν απαραίτητο να χυθούν εκ νέου τα κενά για το σώμα αρκετές φορές, αφού τα κράματα μαγνησίου και το αλουμίνιο έδωσαν διαφορετική συρρίκνωση.
Μόνο το 1971, 11 χρόνια μετά την αρχήαναπτυξιακό σύστημα πυραύλων "Osa" υιοθετήθηκε. Αποδείχθηκε τόσο αποτελεσματικός ώστε οι Ισραηλινοί, κατά τη διάρκεια αμέτρητων συγκρούσεων με τους Άραβες, έπρεπε να χρησιμοποιήσουν πολλούς παρεμποδιστές για να προστατεύσουν τα αεροσκάφη τους. Τα μέτρα αυτά δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικά και μάλιστα εμπόδισαν τους δικούς τους πιλότους. Το "Wasp" είναι σε υπηρεσία μέχρι σήμερα.
Συμπαγία - στις μάζες!
Όλα τα καλά ZRK: έχουν ένα σύντομο χρόνο ανάπτυξης, σας επιτρέπουν να χτυπήσετε με αυτοπεποίθηση τα εχθρικά αεροπλάνα και τους πυραύλους. Αλλά σύντομα μετά τη διάθεση του διάσημου S-75, οι σχεδιαστές αντιμετώπισαν ένα νέο πρόβλημα: τι ήταν ένας απλός στρατιώτης να κάνει στη μάχη όταν η θέση του "υποβλήθηκε σε επεξεργασία" από ελικόπτερα μάχης ή αεροσκάφη επίθεσης;
Φυσικά, ένα ελικόπτερο με κάποιο βαθμό επιτυχίαςήταν δυνατό να προσπαθήσουμε να χτυπήσουμε ένα RPG, αλλά με τα αεροπλάνα μια τέτοια κόλπο προφανώς δεν θα είχε περάσει. Και έπειτα οι μηχανικοί άρχισαν να αναπτύσσουν ένα φορητό αντιπυροσβεστικό σύστημα πυραύλων. Όπως πολλές εγχώριες εξελίξεις, το έργο αυτό αποδείχθηκε εκπληκτικά επιτυχές και αποτελεσματικό.
Πώς ήταν το "Needle"
Αρχικά, εγκρίθηκε η ΑΕσύνθετο "Strela", αλλά τα χαρακτηριστικά του δεν είναι πολύ εμπνευσμένα από τον στρατό. Έτσι, η πυροβόλα του πυραύλου δεν έθετε σοβαρό κίνδυνο σε καλά εξοπλισμένα αεροσκάφη επίθεσης και η πιθανότητα πυροβολισμού σε παγίδες θερμότητας ήταν απαγορευτικά υψηλή.
Ήδη στις αρχές του 1971, η Κεντρική Επιτροπή εξέδωσε διάταγμα.Το CPSU, το οποίο διέταξε το συντομότερο δυνατό τη δημιουργία ενός φορητού συστήματος αντιπυραυλικής πυραύλου, εντελώς απαλλαγμένο από τις αδυναμίες του προκάτοχού του. Οι υπάλληλοι του Γραφείου Σχεδιασμού Μηχανολόγων Μηχανικών Kolomna, η επιχείρηση LOMO, το Επιστημονικό Ινστιτούτο Μέτρησης Μέτρησης και το Κεντρικό Γραφείο Σχεδιασμού Μηχανολόγων Μηχανικών συμμετείχαν στην ανάπτυξη.
Ανά αστέρι ad astra
Ένα νέο συγκρότημα, το οποίο έλαβε αμέσως υπό όρουςμε την ονομασία "Needle", σχεδιάστηκε να δημιουργηθεί από το μηδέν, εγκαταλείποντας εντελώς τον άμεσο δανεισμό από το σχεδιασμό του προκατόχου, με βάση μόνο την εμπειρία της χρήσης του. Φυσικά, με τέτοιες αυστηρές απαιτήσεις, ήταν πολύ, πολύ δύσκολο να κατασκευαστεί ένα σύστημα πυραύλων αντιπυρόσβεσης Igla. Έτσι, οι πρώτες δοκιμές σχεδιάστηκαν για το 1973, αλλά στην πραγματικότητα διεξήχθησαν μόνο το 1980.
Η βάση είχε ήδη αναπτυχθεί μέχρι τότε.9M39, το κύριο χαρακτηριστικό του οποίου ήταν ένα σημαντικά βελτιωμένο σύστημα επίσκεψης στο στόχο. Ήταν πρακτικά άνοσο στις παρεμβολές και ήταν εξαιρετικά ευαίσθητο στα χαρακτηριστικά του στόχου. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι πριν από την εκτόξευση ο φωτοανιχνευτής του τμήματος κεφαλής ψύχθηκε σε θερμοκρασία -196 βαθμούς Κελσίου (μια κάψουλα με υγρό άζωτο).
Ορισμένες τεχνικές προδιαγραφές
Η ευαισθησία του οδηγού είναι ενσωματωμένηόρια 3,5-5 μικρών, τα οποία αντιστοιχούν στην πυκνότητα των καυσαερίων από τους αεριοστροβίλους. Ο πύραυλος έχει επίσης ένα δεύτερο δέκτη, ο οποίος δεν ψύχεται από υγρό άζωτο και συνεπώς χρησιμοποιείται για την ανίχνευση παγίδων θερμότητας. Με αυτήν την προσέγγιση, καταφέραμε να ξεφορτωθούμε το σοβαρότερο μειονέκτημα που χαρακτήριζε τον προκάτοχο αυτού του συγκροτήματος. Εξαιτίας αυτού, το ανθρώπινο φορητό σύστημα αεροπορικής άμυνας της Igla έλαβε την πιο διαδεδομένη αναγνώριση στους στρατούς πολλών χωρών του κόσμου.
Για να αυξήσετε την πιθανότητα να χτυπήσετε έναν στόχο,οι μηχανικοί εξοπλίσανε επίσης τον πύραυλο με ένα επιπλέον σύστημα περιστροφής. Για το σκοπό αυτό, κατασκευάστηκαν επιπλέον στο διαμέρισμα του συστήματος διεύθυνσης για να φιλοξενηθούν οι δευτερεύοντες κρουαζιερόδρομοι.
Άλλα χαρακτηριστικά του πυραύλου
Στο μήκος, ο νέος πύραυλος είχε λίγο πάνω από ενάμιση χρόνοκαι η διάμετρος του ήταν 72 mm. Το βάρος του προϊόντος ήταν μόνο 10,6 kg. Το όνομα του συγκροτήματος οφείλεται στο γεγονός ότι στο κεφάλι του πυραύλου υπάρχει ένα είδος βελόνας. Σε αντίθεση με τις υποθέσεις ανίκανων "ειδικών", αυτό δεν είναι δέκτης στόχευσης στον στόχο, αλλά ένας διαχωριστής αέρα.
Το γεγονός είναι ότι το βλήμα κινείται σε υπερηχητικόέτσι ώστε τέτοιες διαιρέτες να είναι απαραίτητες για τη βελτίωση του χειρισμού. Θεωρώντας ότι αυτό το φορητό σύστημα αντιπυραυλικής πυραύλου, η φωτογραφία του οποίου βρίσκεται στο αντικείμενο, προορίζεται, μεταξύ άλλων, να νικήσει τα σύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη του εχθρού, αυτή η λεπτομέρεια σχεδίασης είναι εξαιρετικά σημαντική.
Το συνολικό βάρος του εκρηκτικού ήταν 1,17 kg. Σε αντίθεση με τους απογόνους του, το σύστημα πυραύλων Igla χρησιμοποίησε ένα ισχυρότερο εκρηκτικό. Η μέγιστη ταχύτητα που έδωσε ένας κινητήρας στερεού καυσίμου ήταν 600 m / s. Το μέγιστο εύρος στόχων είναι 5,2 χλμ. Η πιθανότητα τραυματισμού είναι 0,63.
Επί του παρόντος, το Verba, ένα αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων, το οποίο είναι ο διάδοχος των ιδεών που ενσωματώνονται στον πρόγονο του, έρχεται σε λειτουργία.
Η πανοπλία μας είναι ισχυρή
Παρά τη δυσκολία της άμυνας μαςστη βιομηχανία στα μέσα της δεκαετίας του '90, πολλοί ειδικοί της Κεντρικής Τράπεζας κατανοούσαν την επείγουσα ανάγκη να δημιουργηθεί ένα εντελώς νέο σύστημα αεράμυνας που θα ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής. Εκείνη την εποχή, πολλοί «στρατηγικοί» πίστευαν ότι η καθυστέρηση της σοβιετικής τεχνολογίας θα ήταν αρκετή για δεκάδες χρόνια, αλλά τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία έδειξαν ότι τα παλαιά συγκροτήματα, μολονότι αντιμετωπίζουν το καθήκον τους (αποκλείοντας την «αόρατο»), αλλά γι 'αυτό πρέπει να παρέχονται πολύ καλά προετοιμασμένοι ειδικοί οι δυνατότητες των οποίων η παλιά τεχνολογία δεν είναι σε θέση να αποκαλύψει.
Και επειδή το 1995 το κοινό ήτανΤο αντιπυραυλικό σύστημα πυραύλων Pantsir αποδείχθηκε. Όπως και πολλές εγχώριες εξελίξεις στον τομέα αυτό, βασίζεται στο πλαίσιο του KAMAZ ή των Ουραλίων. Μπορεί να χτυπήσει με αυτοπεποίθηση τους στόχους σε απόσταση έως 12 χιλιομέτρων σε υψόμετρο έως 8 χιλιομέτρων.
Η πυραυλική κεφαλή του πυραύλου έχει μάζα 20 κιλών. Για να νικήσουμε τα ελικόπτερα χαμηλής πτήσης του UAV και του εχθρού σε περίπτωση εξάντλησης των αποθεμάτων των πυραύλων, προτείνεται να χρησιμοποιηθούν δύο αυτόματα κανόνια 30 mm. Το μοναδικό χαρακτηριστικό του Panther είναι ότι ο αυτοματισμός του μπορεί ταυτόχρονα να κατευθύνει και να εκτοξεύει έως και τρία βλήματα, απωθώντας ταυτόχρονα την επίθεση του εχθρού από αυτόματα πυροβόλα όπλα.
Στην πραγματικότητα, μέχρι να εξαντληθούν τα πυρομαχικά, το μηχάνημα δημιουργεί μια αληθινά αδιαπέραστη ζώνη γύρω από τον εαυτό του, η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Περισσότεροι πυραύλοι - περισσότεροι στόχοι!
Αμέσως μετά τη δημιουργία των "Σφήκες", η στρατιωτική σκέψητο γεγονός ότι θα ήταν ωραίο να έχουμε σε λειτουργία ένα συγκρότημα σε ένα κομμάτι κομμάτι, αλλά με μεγαλύτερη μάζα και καλύτερη κράτηση. Φυσικά, περίπου την ίδια εποχή, το Strela αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του Tunguska. Αυτό το σύστημα αντιαεροπορικών πυραύλων ήταν αρκετά καλό, αλλά είχε αρκετά μειονεκτήματα. Συγκεκριμένα, ο στρατός θα ήθελε να πάρει έναν πυραύλο με μια μεγάλη μάζα της κεφαλής και μια εκρηκτική ουσία με μεγάλη δύναμη. Επιπλέον, χάριν του αυξημένου αριθμού των ρουκετών ταυτόχρονα κατευθυνόμενων και εκτοξευμένων, ήταν δυνατόν να θυσιάσουμε σε κάποιο βαθμό τη δυνατότητα ελιγμών.
Έτσι εμφανίστηκε ο Thor. Το αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων αυτού του τύπου ήταν ήδη βασισμένο σε ένα κομμάτι που είχε εντοπιστεί και είχε μάζα 32 τόνων, οπότε ήταν πολύ πιο εύκολο για τους προγραμματιστές να ενσωματώσουν τις καλύτερες και αποδεδειγμένες μονάδες σε αυτό.
Χαρακτηριστικά των επιδιωκόμενων στόχων
Σε απόσταση 7χλμ. Και σε υψόμετρο έως 6χλμ., Το Thor είναι εύκολοανακαλύπτει ένα αεροπλάνο όπως το αμερικανικό F-15. Όλα τα σύγχρονα UAVs διεξάγονται από απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων. Η καθοδήγηση πυραύλων είναι ημιαυτόματη, ο χειριστής πλησιάζει στο έδαφος από το έδαφος και στη συνέχεια αναλαμβάνει η αυτοματοποίηση.
Παρεμπιπτόντως, το σύστημα πυραύλων Buk, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία κατά τα ίδια χρόνια, έχει σχεδόν τα ίδια χαρακτηριστικά.
Σε περίπτωση καταστροφής του προσωπικού εδάφουςαμέσως μετά την εκτόξευση του πυραύλου, είναι δυνατή η πλήρης αυτόματη στόχευση και ρύθμιση των δυνάμεων πτήσης του συστήματος ελέγχου πυραύλων Επιπλέον, ενεργοποιείται μια πλήρως αυτόματη λειτουργία κατά την παρακολούθηση και την καταγραφή πολλών στόχων, οι οποίοι μπορούν να φτάσουν μέχρι και 48 κομμάτια!
Σύντομα μετά την υιοθέτηση των μηχανικώνάρχισε να εκσυγχρονίζει εντατικά το "Thor". Το σύστημα αντιαεροπορικών πυραύλων νέας γενιάς έλαβε ένα τροποποιημένο όχημα μεταφοράς φορτίου, το οποίο παρείχε μικρότερο χρόνο αναπλήρωσης για πυρομαχικά. Επιπλέον, η ενημερωμένη τροποποίηση έλαβε σημαντικά καλύτερα εργαλεία καθοδήγησης που σας επιτρέπουν να χτυπάτε με ακρίβεια τον εχθρικό εξοπλισμό, ακόμη και αν υπάρχει έντονη οπτική παρεμβολή.
Φυσικά, το σύστημα αντιαεροπορικού πυραύλου S-300PS "Thor", στα χαρακτηριστικά του, εξακολουθεί να μην φτάνει, καλά, αυτά τα δείγματα όπλων δημιουργήθηκαν για διάφορους σκοπούς.
</ p>>
