Αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων "Cube": ιστορία της δημιουργίας, περιγραφή, χαρακτηριστικά

Σε κάθε κατάσταση για προστασία από τον αέραΗ εισβολή προβλέπει ειδικά αντιαεροπορικά συστήματα πυραύλων (SAM). Από τις 18 Ιουλίου 1958, σύμφωνα με το ψήφισμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ, ξεκίνησε το σχεδιασμό του SAM "Cube" στο Ινστιτούτο Έρευνας Μηχανικών Οργάνων. Το σύστημα των αντιπυραυλικών πυραύλων προοριζόταν να παρέχει τις δυνάμεις του εδάφους και τα τμήματα των δεξαμενών με προστασία από τις επιθέσεις του αέρα καταστρέφοντας τους στόχους του εχθρού σε μεσαίο και χαμηλό υψόμετρο.

Τι είναι η ΕΣΣΔ SAM;

"Cube" - σύστημα αντιαεροπορικών πυραύλων, η σύνθεση του οποίου συνίστατο από στρατιωτικά μέσα:

• Αντιαεροπορικός κατευθυνόμενος πυραύλος 3Μ9.
• Αυτοκινούμενη εγκατάσταση που εκτελεί αναγνώριση και καθοδήγηση (1C91).
• Αυτοκινούμενο εκτοξευτή 2P25.

Ποιος συμμετείχε στη δημιουργία του SAM στην ΕΣΣΔ;

Όλα τα περιουσιακά στοιχεία της μάχης που περιλαμβάνονται στο σύστημα των αντιπυραυλικών πυραύλωνσυγκρότημα "Cube", κατασκευάστηκαν χωριστά. Πίσω από κάθε τοποθεσία ανατέθηκε ο επικεφαλής σχεδιαστής του, υπεύθυνος για το αποτέλεσμα. Η αυτοκινούμενη εγκατάσταση 1Σ91 δημιουργήθηκε υπό την ηγεσία του AA Rastov. Η ημιενεργή επικεφαλής ραντάρ 2P25, η οποία εκτελεί την επίσκεψη του πυραύλου, αναπτύχθηκε από το 1960, ο επικεφαλής σχεδιαστής Yu N. Vekhov. Ο διάδοχός του σε αυτό το έργο το 1960 ήταν ο IG Hakobyan. Υπεύθυνος για το σύνολο του αντιπυροσβεστικού συστήματος πυραύλων "Cube" και ο σχεδιαστής του ήταν ο επικεφαλής του ΟΚΒ-15 VV Tikhomirov.

Σχεδιασμός και καθήκοντα του εκτοξευτή

Ο αυτοπροωθούμενος εκτοξευτής ήτανπλαίσιο GM-578, σε ειδικά αμαξίδια, τα οποία περιείχαν οδηγούς για βλήματα. Το 2P25 περιείχε ηλεκτροκινητήρες, εξοπλισμό πλοήγησης. Επιπλέον, η αυτοκινούμενη όπλο ήταν εξοπλισμένο με υπολογιστικές συσκευές, αυτόνομη αεριοστροβίλων ηλεκτρικών εγκαταστάσεων και εξοπλισμού στην τοπογραφική θέση, κωδικοποιημένα επικοινωνίας ενημέρωσης και ελέγχου της εγκατάστασης πριν την εκκίνηση. Για τη σύνδεση του πυραύλου με τον εκτοξευτή, χρησιμοποιήθηκαν δύο σύνδεσμοι. Βρισκόταν σε πυραύλους. Διαδικασία prelaunch καθοδήγηση του πραγματοποιείται με τη χρήση άμαξες κίνησης που ασκούνται από την 1S91 δεδομένων. Η γραμμή επικοινωνίας ραδιοτηλεφώνου παρείχε 2P25 με τις απαραίτητες πληροφορίες. Ο υπολογισμός της μάχης της εγκατάστασης ήταν τρία άτομα. Το βάρος 2P25 ανήλθε σε 19,5 τόνους.

Η συσκευή ενός πυραύλου

Το σύστημα πυραύλων Cub εξοπλίστηκε με ένα βλήμα3M9, που εκτελείται από το σχήμα "πτέρυγα ταλάντευσης". Από το αναλογικό 3Μ8 διακρίθηκε από την παρουσία πρόσθετων πηδαλίων. Λόγω της χρήσης τους, οι διαστάσεις της περιστροφικής πτέρυγας μειώθηκαν στους σχεδιαστές. Επιπλέον, τα μηχανήματα διεύθυνσης δεν χρειάζονται μεγάλη ισχύ. Ο υδραυλικός κινητήρας αντικαταστάθηκε με ελαφρύτερο πεπιεσμένο αέρα.

Η σύλληψη του στόχου από την αρχή και η συνοδεία τουη συχνότητα Doppler εκτελέστηκε από μια αυτοπροσαρμοσμένη ημιενεργή κεφαλή ραντάρ 1SB4 που βρίσκεται στο εμπρόσθιο μέρος της πυραύλου που περιέχει το συνδυασμένο σύστημα πρόωσης. Το βάρος της υψηλής εκρηκτικής πυρκαγιάς ήταν 57 κιλά. Ο εκρηκτικός πυροκροτητής ραδιοφώνου δύο καναλιών έδωσε εντολή να πραγματοποιήσει την υπονόμευσή του. Το μέγεθος των πυραύλων ήταν 5.8 μέτρα, η διάμετρος ήταν 33 εκ. Ο συλλεγέντος πυραύλος μεταφέρθηκε σε ειδικά δοχεία, τα οποία δημιουργήθηκαν με την αναδίπλωση των κονσολών σταθεροποίησης.

Πώς λειτουργεί ο εκσκαφέας πυραύλων;

Η φόρτιση της γεννήτριας αερίου μετά την καύση τηςπέρασε από τις εισόδους αέρα στον θάλαμο μετά την καύση, στον οποίο πραγματοποιήθηκε η τελική καύση του καυσίμου. Το φορτίο του ίδιου του στερεού καυσίμου ήταν ένα πούλι 172 κιλών με διάμετρο 29 cm και μήκος 1,7 μέτρα. Για την παραγωγή του χρησιμοποιήθηκε βαλλιστικό καύσιμο. Οι προσαγωγές αέρα σχεδιάστηκαν για υπερηχητικές συνθήκες εργασίας. Κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης του πυραύλου, όλα τα ανοίγματα των αεραγωγών ήταν σφιχτά κλειστά με τη βοήθεια βυσμάτων από υαλοβάμβακα. Η εκτόξευση του πυραύλου ξεκίνησε στο χώρο εκτόξευσης, πριν ενεργοποιηθεί ο κινητήρας της πορείας.

Η εκκίνηση διήρκεσε μέχρι 5 δευτερόλεπτα. Το εσωτερικό μέρος του ακροφυσίου πυραύλων, που κρατήθηκε από το GRP, πυροδοτήθηκε μετά από 5-6 δευτερόλεπτα και η φάση της εργασίας ήταν στο χώρο της πορείας.

Δομή και καθήκοντα του 1Σ91

Η αυτοπροωθούμενη εγκατάσταση αναγνωρίσεως και αναγνωρίσεως αποτελείται από:

• Ραντάρ σταθμό ραντάρ, μέσω του οποίου η ανίχνευση και εντοπισμός ενός στόχου αέρα.
• Φωτισμός 1С31. Με τη βοήθεια αυτού του εργαλείου πραγματοποιείται η αναγνώριση στόχων, η πλοήγηση, η τοπογραφία, η επικοινωνία ραδιοτηλεφώνου με ολόκληρο το σύστημα "Cube". Το αντιπυροσβεστικό σύστημα πυραύλων (φωτογραφία παρακάτω) ήταν εξοπλισμένο με δύο περιστρεφόμενες κεραίες ραντάρ: 1С11 και 1С31.

Πραγματοποίησαν μια κυκλική έρευνα με ταχύτητα 15στροφές ανά λεπτό. Οι κεραίες είχαν διαχωρισμένες συχνότητες φορέα. Τα κανάλια λήψης και εκπομπής ήταν εξοπλισμένα με εκπομπούς των οποίων το σημείο τοποθέτησης ήταν ένα μόνο εστιακό επίπεδο. Ανίχνευση, ταυτοποίηση και συνοδεία του στόχου του αέρα θα μπορούσε να είναι σε απόσταση 300 έως 70 000 και ύψος 30 έως 7000 μέτρα.

Η αυτοκινούμενη εγκατάσταση 1S91 τοποθετήθηκε στο πλαίσιο GM-568. Το βάρος της θεραπείας ήταν 20,3 τόνους. Ο υπολογισμός της μάχης για τη διαχείριση αποτελείται από τέσσερα άτομα.

Η δοκιμή SAM

Το 1959, το αντιπυραυλικό σύστημα πυραύλων "Cube" πέρασε την πρώτη δοκιμή του. Ως αποτέλεσμα των εργασιών εντοπίστηκαν οι ακόλουθες ελλείψεις:

• Οι εισαγωγές αέρα είχαν ανεπιτυχή σχεδίαση.
• Ο μετα-καυστήρας ήταν με επίστρωση θερμότητας χαμηλής ποιότητας. Αυτό το μειονέκτημα οφειλόταν στο γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε τιτάνιο για την κατασκευή των θαλάμων. Μετά τη δοκιμή, αυτό το μέταλλο αντικαταστάθηκε από χάλυβα.

Το 1961, οι κύριοι σχεδιαστές που ασχολούνται με τοανάπτυξη «Κούβα», έχουν αντικατασταθεί. Παρ 'όλα αυτά, αυτό δεν επηρέασε την επιτάχυνση των εργασιών για τη βελτίωση του συστήματος αντιπυραυλικής. Από το 1961 - 1963 83 βλήματα ξεκίνησαν. Από αυτές, μόνο τρεις εκτοξεύσεις ήταν επιτυχείς. Το 1964 κυκλοφόρησε ο πρώτος πύραυλος που περιέχει το κεφαλή. Χτυπήθηκε από την IL-28, που φέρουν σε μέσο υψόμετρο. Περαιτέρω εγκαινιάσεις ήταν επιτυχείς. Ως αποτέλεσμα, το 1967 η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος αποφάσισε να υιοθετήσει αντιαεροπορικά αντιπυραυλικό σύστημα «Cube» στα χέρια του στρατού. Ξεκίνησε το έργο της δημιουργίας ενός μοντέλου εξαγωγής.

Εξαγωγή τροποποίησης 2K12 "Cube"

Το σύστημα αντιαεροπορικών πυραύλων, του οποίου τα χαρακτηριστικά διέφεραν από το ανάλογο βάσης του, συναρμολογήθηκε το 1971. Οι διαφορές έχουν αγγίξει συστήματα που εκτελούν την αναγνώριση στόχων αέρα.

Το πυραυλικό σύστημα αεροπορικής άμυνας "Kub" ("Πλατεία"το όνομα των εγκαταστάσεων που προορίζονται για παραδόσεις προς εξαγωγή) παρέχεται ένα τροποποιημένο επίπεδο προστασίας από παρεμβολές, το οποίο κατέστησε δυνατή τη διάκριση των στόχων από τις κρατικές προμήθειες. Το μοντέλο εξαγωγής ήταν κατάλληλο για εκμετάλλευση σε τροπικά γεωγραφικά πλάτη.

Αντιπυραυλικό σύστημα πυραύλων "Kub-M1"

Μετά τις εργασίες εκσυγχρονισμού το 1973έτος στο οπλοστάσιο του Σοβιετικού Στρατού εμφανίστηκε μια βελτιωμένη έκδοση - το SAM "Cube-M1". Οι ολοκληρωμένες βελτιώσεις στο σχεδιασμό επέκτειναν τα όρια της ζώνης καταστροφής, βελτίωσαν την προστασία του κεφαλιού από διάφορες παρεμβολές, η περίοδος έναρξης δεν ξεπέρασε τα 5 δευτερόλεπτα. Οι κεραίες του σταθμού ραντάρ παρείχαν προστασία από τη δράση των πυραύλων κατά του ραδιοεντοπιστή.

Πού χρησιμοποιήθηκε το SAM;

Από το 1967 έως το 1982, το αντιπυραυλικό σύστημα πυραύλωνΟ "κύβος" εξάγεται ευρέως σε διάφορες χώρες, όπου διεξάγονται ενεργές μάχες. Όχι χωρίς τη βοήθεια αυτού του SAM στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο νίκησε την ισραηλινή αεροπορία. Το 1999, προκειμένου να αποτραπεί ο βομβαρδισμός των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, η Γιουγκοσλαβία χρησιμοποίησε ενεργά αυτό το συγκρότημα. Το μειονέκτημα του SAM ήταν η ατέλεια των τηλεοπτικών καναλιών του, που δεν ήταν προσαρμοσμένα στη νυχτερινή εργασία. Αυτή τη στιγμή, το ΝΑΤΟ στοχεύει κυρίως.

Στην περίπτωση αυτή, το έργο της «Κούβας» ήταν αναποτελεσματικό. Αντανακλώντας τις απεργίες νυκτερινών αεροσκαφών, τα στρατεύματα της Γιουγκοσλαβίας έχασαν τρία SAM.

Σήμερα, το SAM "Cube" χρησιμοποιείται από τη Σλοβακία. Το SAM περιέχει έναν αυτοπροωθούμενο εκτοξευτή και τρεις πυραύλους. Σε ολόκληρη τη σειρά του συγκροτήματος, αυτή η τροποποίηση θεωρείται η πιο προηγμένη και είναι γνωστή ως "Cube-M2".

</ p>>