Προσεγγίσεις στη διαχείριση

Η διαχείριση του προσωπικού είναι μια δραστηριότητα,επικεντρώθηκε στην επίπτωση στο άτομο ή την ομάδα επικεντρώνεται στην επίτευξη των όσο το δυνατόν περισσότερο τις δυνατότητες του προσωπικού της συμμόρφωσης και τους στόχους, τους όρους, τις στρατηγικές της οργάνωσης.

Βασικές προσεγγίσεις στη διαχείριση προσωπικού:

1. Οικονομικό.
2. Οργανικά.
3. Ανθρωπιστικό.

Η οικονομική προσέγγιση της διαχείρισης του προσωπικού

Σε αυτή την περίπτωση, στην πρώτη θέση είναι η τεχνική κατάρτιση του προσωπικού, παρά της διαχείρισης. Αυτές οι προσεγγίσεις στη διαχείριση έχουν τις ακόλουθες αρχές:

• την ενότητα της ηγεσίας. Οι εντολές δίνονται από έναν μόνο επόπτη.
• αυστηρή διοικητική κατακόρυφη.
• μια σταθερή ποσότητα ελέγχου. Ο αριθμός των υφισταμένων πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα συντονισμού και επικοινωνίας.
• ισορροπία μεταξύ εξουσίας και ευθύνης.
• πειθαρχία;
• ισότητα σε κάθε επιμέρους επίπεδο του οργανισμού ·
• συμφέρον των εργαζομένων να αποκτήσουν το τελικό αποτέλεσμα.

Οργανική προσέγγιση στη διαχείριση προσωπικού

Στην περίπτωση αυτή παρέχονται ειδικές προσεγγίσειςστη διοίκηση. Η προσοχή επικεντρώνεται στον ανθρώπινο πόρο. Η οργάνωση γίνεται αντιληπτή ως ένας οργανισμός που ζει στο περιβάλλον και αλληλεπιδρά με αυτόν. Σε σχέση με αυτό, χρησιμοποιούνται δύο αναλογίες. Χάρη σε αυτές, αναπτύχθηκαν νέες απόψεις για την οργανωτική πραγματικότητα:

1. Εισήχθησαν σε κυκλοφορία όρους όπως η ανάγκη, ο σκοπός, το κίνητρο, η γέννηση και η ωρίμανση, η γήρανση και ο θάνατος του οργανισμού.
2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος υιοθετήθηκε ως πρότυπο της οργανωτικής δομής. Αυτό επέτρεψε την εμφάνιση του με τη μορφή τμημάτων που συνδέονται με γραμμές ελέγχου, παρακολούθησης και επικοινωνίας.

Ανθρωπιστική προσέγγιση στη διαχείριση του προσωπικού

Αυτή η κατεύθυνση έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλήςπιο πρόσφατη. Η βασική ιδέα βάσει της οποίας βασίζονται αυτές οι προσεγγίσεις στη διαχείριση - οι αξίες και οι στόχοι της οργάνωσης, οι αρχές συμπεριφοράς και οι τρόποι αντίδρασης σε διαφορετικές καταστάσεις πρέπει να είναι σαφείς και προσιτοί σε όλους τους συμμετέχοντες στο συλλογικό έργο. Όλα αυτά ονομάζονται οργανωτική κουλτούρα. Μπορεί να διαφέρει για κάθε οργανισμό. Εξαρτάται από την ιδεολογία, τις κοινωνικές κοινότητες, τους νόμους και τις καθημερινές τελετουργίες, τις αξίες που είναι εγγενείς σε μια συγκεκριμένη ομάδα.

Στη σύγχρονη κοινωνία γίνεται όλο και πιο ορατήΟ αντίκτυπος του πολιτιστικού πλαισίου στην οργάνωση της εργασίας και τη διαχείριση του προσωπικού. Ένα ζωντανό παράδειγμα αυτού είναι η Ιαπωνία. Οι προσεγγίσεις τους στη διαχείριση διαφέρουν θεμελιωδώς από τις ευρωπαϊκές. Η κύρια κατεύθυνση της δραστηριότητας των ηγετών των ιαπωνικών επιχειρήσεων είναι η αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων. Για λόγους σύγκρισης, οι περισσότεροι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι διαχειριστές έχουν ένα μόνο στόχο - να κάνουν κέρδος με τη λιγότερη προσπάθεια.

Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του ιαπωνικού συστήματος διαχείρισης:

1. - Εγγύηση της απασχόλησης για κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενοΔημιουργία εμπιστευτικού περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει απειλή απόλυσης, υπάρχει μια πραγματική ευκαιρία για επαγγελματική ανάπτυξη. Όλα αυτά είναι ένα εξαιρετικό κίνητρο για τους εργαζομένους. Επιπλέον, υπάρχει ένα σύστημα δια βίου πρόσληψης. Ταυτόχρονα, σε κάθε επιχείρηση αναπτύχθηκε ένα σύστημα πρόσθετων επιβαρύνσεων, μπόνους και ούτω καθεξής για το χρόνο εργασίας. Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται ουσιαστικά να μην αλλάξουν τον τόπο εργασίας.
2. Η διαχείριση βασίζεται σε πληροφορίες. Η συλλογή και συστηματοποίηση δεδομένων αυξάνει την οικονομική απόδοση της παραγωγής.
3. Προσανατολισμός στην ποιότητα. Το κύριο καθήκον στη διαχείριση της παραγωγής είναι η απόκτηση δεδομένων και ο ποιοτικός έλεγχος.
4. Η άνευ όρων παρουσία της διοίκησης στην επιχείρηση καθ 'όλη την εργάσιμη ημέρα.
5. Δημοσιότητα και κοινές αξίες. Μια κοινή βάση πληροφοριών για τους εργαζομένους σε όλα τα επίπεδα. Αυτό αυξάνει την αμοιβαία κατανόηση και βελτιώνει σημαντικά την απόδοση.

</ p>>