Τι σημαίνει τιμολόγηση της οδηγίας;
Υπάρχουν δύο μέθοδοι για τον καθορισμό των τιμών. Όλα εξαρτώνται από το είδος του οικονομικού συστήματος στο οποίο λειτουργεί το κράτος. Η τιμολόγηση της οδηγίας είναι χαρακτηριστική για τις χώρες με προγραμματισμένη οικονομία. Στην περίπτωση αυτή, η αγορά δεν έχει ουσιαστικά καμία επίδραση στην αγορά. Οι τιμές μπορούν να καθοριστούν ακόμη και πριν από την άμεση παραγωγή. Μια διαφορετική κατάσταση παρατηρείται στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς. Στην περίπτωση αυτή, οι τιμές καθορίζονται όχι από την επιχείρηση, αλλά υπό την επίδραση της ζήτησης και της προσφοράς κατά την πώληση προϊόντων στην αγορά. Περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό θα μιλήσουμε στο σημερινό άρθρο.
Θα μάθουμε τι σημαίνει τιμολόγηση των οδηγιών
Το κράτος μπορεί να επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα τηνστην αγορά. Διάφορες οικονομικές θεωρίες βλέπουν το ρόλο του κράτους στη διαχείριση της εθνικής οικονομίας με διάφορους τρόπους. Η ελεύθερη τιμολόγηση είναι η βάση του συστήματος διαχείρισης της αγοράς. Βασίστηκε σε όλες τις κλασσικές οικονομικές θεωρίες. Πιστεύεται ότι η ανάγκη για κυβερνητική παρέμβαση στις οικονομικές διαδικασίες προβλήθηκε για πρώτη φορά από τον John Maynard Keynes. Η πλήρης τιμολόγηση της οδηγίας είναι το προνόμιο μιας προγραμματισμένης οικονομίας. Στην περίπτωση αυτή, το κόστος των προϊόντων καθορίζεται στο στάδιο της παραγωγής ή ακόμη και νωρίτερα. Μπορούν να καθοριστούν τα όρια των τιμών, οι συντελεστές κερδοφορίας, οι συντελεστές πιθανών αλλαγών. Μέχρι σήμερα, πολλές χώρες με οικονομίες αγοράς χρησιμοποιούν ένα ή άλλο τρόπο παρεμβολής στην οικονομική κατάσταση.
Σε κλασσικές θεωρίες
Η στάση απέναντι στον ρόλο του κράτους έχει αλλάξει δραστικάαρκετές φορές σε όλη τη γνωστή ιστορία. Στις αρχές του 17ου και 18ου αιώνα, κατά την περίοδο εμφάνισης των σύγχρονων σχέσεων της αγοράς, το κυρίαρχο δόγμα ήταν ο μερκαντιλισμός. Θεωρήθηκε ότι η εθνική οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά χωρίς κρατική παρέμβαση. Ωστόσο, ήδη σε διακόσια χρόνια, αυτό το δόγμα αντικαταστάθηκε από τις ιδέες του επονομαζόμενου οικονομικού φιλελευθερισμού. Οι απολογητές του είναι ο Adam Smith και ο David Ricardo. Είπαν ότι η αγορά είναι ένα αυτορυθμιζόμενο σύστημα, τιμολόγηση της οδηγίας για αυτό χωρίς ανάγκη. Βασίζεται σε ένα "αόρατο χέρι" - προσωπικά συμφέροντα στον εμπλουτισμό.
Ωστόσο, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η επακόλουθηη Μεγάλη Ύφεση της οδήγησε τους επιστήμονες να επανεξετάσουν τις απόψεις τους σχετικά με την τιμολόγηση. Ήδη στη δεκαετία του 1930 υιοθετήθηκαν ειδικοί νόμοι που επέκτειναν τη σφαίρα της κρατικής παρέμβασης στην εθνική οικονομία. Η τιμολόγηση της οδηγίας για ορισμένες κατηγορίες προϊόντων έχει γίνει συνηθισμένη.
Χαρακτηριστικά των κεϋνσιανών οικονομικών
Μετά τη Μεγάλη Ύφεση, πολλοί αναπτύχθηκαντα κράτη εγκατέλειψαν την ιδέα της αυτορρύθμισης της αγοράς και άρχισαν να παρεμβαίνουν στις οικονομικές διαδικασίες. Ο Keynes υποστήριξε την ανάγκη να αυξηθούν οι δημοσιονομικές δαπάνες και να μειωθούν τα επιτόκια κατά τις περιόδους ύφεσης. Η ζήτηση δημιουργεί μια πρόταση και όχι το αντίστροφο, όπως ισχυρίζονται τα κλασικά. Οι Νέο-Κεϋνσιανοί προτιμούν την τιμολόγηση της αγοράς και της οδηγίας σε συμβίωση. Προσαρμοσμένες μερικές από τις ιδέες των κλασικών και πιστεύουν ότι η κρατική παρέμβαση είναι απαραίτητη μόνο βραχυπρόθεσμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η συγκυρία δεν μπορεί να αναδιοργανωθεί γρήγορα προκειμένου να «θεραπευτεί» η οικονομία από τις αρνητικές συνέπειες της μείωσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ωστόσο, οι νεο-Κεϋνσιανοί πιστεύουν ότι μακροπρόθεσμα η αγορά είναι ένα αυτορυθμιζόμενο σύστημα.
Μέθοδοι επιρροής
Υπάρχουν δύο μέθοδοι κρατικής ρύθμισης των τιμών: άμεση (οδηγία) και έμμεση (οικονομική). Στην πρώτη μεταφορά:
- Καθορισμός των τιμών. Για παράδειγμα, το κράτος μπορεί να καθορίσει τιμολόγια για μεταφορές ή τελετουργικές υπηρεσίες κατά την κρίση του.
- Περιορισμός των τιμών. Το κράτος μπορεί να εισάγει ένα μέγιστο ή ελάχιστο όριο.
- Καθορισμός παραγόντων οριακής μεταβολής της τιμής. Για παράδειγμα, ένα τέτοιο σύστημα χρησιμοποιείται συχνά κατά τον υπολογισμό των τιμολογίων τηλεφώνου ανά κατηγορία πελατών.
- Καθορισμός μέγιστων εμπορικών αποζημιώσεων. Επομένως, ρυθμίζονται οι τιμές για βασικά αγαθά, φάρμακα και ορισμένα τρόφιμα.
- Καθορισμός του επιπέδου κερδοφορίας. Αυτό σημαίνει ότι ένα συγκεκριμένο ποσοστό κέρδους τίθεται αμέσως στην τιμή. Για παράδειγμα, η χρέωση για τη χρήση των εμπορευματοκιβωτίων καθορίζεται συχνά αμέσως λαμβάνοντας υπόψη την αποδοτικότητα 25% αυτού του τύπου μεταφοράς.
- Καθιέρωση εγγυημένων τιμών. Το σύστημα αυτό λειτουργεί συχνά στον τομέα της γεωργίας. Οι τιμές καθορίζονται από ειδικούς κρατικούς φορείς. Χρησιμοποιούνται στην προμήθεια ακόμη και όταν η πραγματική αγοραία αξία των προϊόντων είναι χαμηλότερη.
Η δήλωση των τιμών είναι μια διαδικασία αναθεώρησης των κρατικών τιμών. Για να γίνει αυτό, πρέπει να υποβάλετε αίτηση σε ειδικές κυβερνητικές υπηρεσίες με οικονομική αιτιολόγηση για το αίτημα.
Περιλαμβάνονται οι οικονομικές μέθοδοι ρύθμισηςεπιδότηση, αποζημίωση των δαπανών των παραγωγών, δανεισμός σε προτιμησιακό επίπεδο, χορήγηση φορολογικών αδειών. Όλα αυτά τα μέτρα επιτρέπουν τη μείωση της αγοραίας αξίας των προϊόντων.
Στις ανεπτυγμένες χώρες
Έχουμε ήδη καταλάβει τι είναι οδηγίατιμολόγηση. Η οικονομία της αγοράς ανοικτά δεν αναγνωρίζει την αναγκαιότητά της. Ωστόσο, κανείς δεν βιάζεται να εγκαταλείψει εντελώς τη χρήση του. Το κράτος μπορεί να καθορίσει τους κανόνες για τον καθορισμό των τιμών με τη μορφή κανονιστικών πράξεων. Περιγράφουν τις αρχές, τη μεθοδολογία και τα πρότυπα. Πιστεύεται ότι οι τιμές για το 10-30% των προϊόντων καθορίζονται από οδηγία. Αλλά το κράτος συχνά δεν σταματά εκεί. Στις ανεπτυγμένες χώρες, η έμμεση παρέμβαση στην τιμολόγηση είναι κοινή. Όλα αυτά υποστηρίζονται από την ανάγκη να επιτευχθούν κοινωνικά αποτελέσματα, δηλαδή οφέλη για ολόκληρη την κοινωνία.
Η σύγχρονη προσέγγιση
Πολλοί πιστεύουν ότι η τιμολόγηση της οδηγίας -είναι μια οικονομία διοίκησης. Ωστόσο, στην πραγματικότητα σήμερα πολλά κράτη συμμετέχουν ενεργά στις οικονομικές διαδικασίες. Πιστεύεται ότι μακροπρόθεσμα η αγορά έχει την ικανότητα αυτορρύθμισης και, βραχυπρόθεσμα, είναι απαραίτητη η πρόσθετη επιρροή της Κεντρικής Τράπεζας και της κυβέρνησης. Αναγνωρίζεται ότι ο καθορισμός μέγιστων ή ελάχιστων τιμών για τα προϊόντα μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι ο δείκτης αυτός θα πάψει να είναι αντικειμενικός. Ωστόσο, κανείς δεν υποστηρίζει το γεγονός ότι μερικές φορές πρέπει να προσαρμοστεί ένας μηχανισμός της αγοράς.
Εγχώριες πραγματικότητες
Η διαδικασία τιμολόγησης στη Ρωσία έχει συχνά αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Σημαντικά στάδια της ιστορίας της περιλαμβάνουν:
- Η εμφάνιση των υποκατάστατων χρημάτων το 1916-1921.
- Η περίοδος του στρατιωτικού κομμουνισμού.
- Νέα οικονομική πολιτική.
- Τιμολόγηση της οδηγίας για σχεδόν όλους τους τύπους προϊόντων το 1929-1933.
- Εμφάνιση της προμήθειας και της εμπορίας των προϊόντων κατόπιν συμφωνίας με τον αγοραστή.
- Η ελευθέρωση των τιμών, η οποία ξεκίνησε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ από το 1992.
