Ονομαστικότητα και ρεαλισμός

Ονομαστικότητα και ρεαλισμός - αυτό αντιτίθεταιμεταξύ τους. Η διαφορά μεταξύ τους είναι μεγάλη. Η κατανόηση και των δύο δίνει την ευκαιρία να εξετάσουμε τα συνήθη πράγματα λίγο διαφορετικά. Η συζήτηση για το ποια θεωρία είναι σωστή είναι μια παλιά. Πολλοί κορυφαίοι φιλόσοφοι συμμετείχαν σε αυτό. Ο καθένας εξέφρασε τη γνώμη του, βασιζόμενος στα έργα των προηγούμενων στοχαστών.

Ο ρεαλισμός και ο ονομασμός είναι ανταγωνιστικοίκατευθύνσεις της μεσαιωνικής σχολικής φιλοσοφίας. Οι υποστηρικτές του νομιμινισμού προσπάθησαν να αποδείξουν ότι υπάρχουν μόνο απομονωμένα πράγματα και υποστηρικτές του ρεαλισμού ήταν πεπεισμένοι ότι όλα υπάρχουν στο θείο μυαλό. Οι ακραίοι ονομαστικοί υποστηρίζουν ότι οι κοινές έννοιες είναι το αποτέλεσμα της αφαίρεσης, η οποία συνδέεται με τη σκέψη, ακραίοι ρεαλιστές ισχυρίστηκαν επίσης ότι οι κοινές έννοιες είναι καθολικές που υπάρχουν ανεξάρτητα από εμάς - ήταν πριν την εμφάνιση των πραγμάτων.

Ονομαστικότητα και ρεαλισμός στη μεσαιωνική φιλοσοφίαδιέφεραν πολύ από το ένα το άλλο, βρίσκονταν σε κατάσταση αντίφασης. Οι συζητήσεις που γίνονται μεταξύ των μερών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση και την ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης λογικής, η οποία επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη της σχολικής. Επίσης νομιναλισμό και ρεαλισμό, ή μάλλον την αντιπαράθεση που συνδέονται με αυτά, οδήγησε στην ανάπτυξη της επιστημονικής αυστηρότητας, επηρέασαν την θεωρία των συνόλων. Η πολεμική του νομιμινισμού και του ρεαλισμού διήρκεσε αρκετούς αιώνες.

Ο ρεαλισμός του Μεσαίωνα είναι ένα δόγμα στο οποίουποστηρίζεται ότι μόνο τα καθολικά (δηλαδή γενικές έννοιες) έχουν πραγματικότητα. Στην περίπτωση αυτή, τα πράγματα είναι προσωρινά, ατομικά και συνεχώς μεταβαλλόμενα. Οι έννοιες είναι η κύρια αιτία των πραγμάτων - προέρχονται από το θείο μυαλό.

Ωστόσο, στην ονομαστικοποίηση, δίνεται έμφαση στο γεγονός ότι η βούλησηυπερισχύει της λογικής. Δεν υπάρχουν έννοιες στο θεϊκό μυαλό. Το θέλημα του Θεού είχε ως στόχο τη δημιουργία των πραγμάτων, οι έννοιες είναι η δημιουργία των γνωστών ψυχών.

Ο Θωμάς Ακινάνας προσπάθησε να ξεπεράσει και τα δύο άκρα. Σε απάντηση στους ονομαστικούς, είπε ότι οι έννοιες που εμφανίστηκαν από το θέλημα του θείου μυαλού είναι τα πρωτότυπα των εννοιών που έχουμε τώρα. Ρεαλιστές, υποστήριξε ότι εκείνες οι έννοιες που διαμορφώνονται στο μυαλό του ανθρώπου, είναι δευτερεύουσες της βασικής ουσίας των πραγμάτων.

Ο Θωμάς Ακινάς ισχυρίστηκε ότι η γνώση βασίζεταιγια το γεγονός ότι οι δύο πλευρές ενεργούν αμέσως για το πρόσωπο - το κατανοητό, αλλά και το αισθησιακό. Το θέμα είναι ότι τα αντικείμενα οδηγούν σε μια ιδιόρρυθμη διπλή ύπαρξη: μέσα στη συνείδηση ​​ενός ατόμου, αλλά και έξω από αυτό. Οι αισθησιακές απόψεις δίνουν στους ανθρώπους την ευκαιρία να καταλάβουν το άτομο στα πράγματα. Η φιλοσοφική γνώση των πραγμάτων θέτει τον άνθρωπο, τον φέρνει πιο κοντά στον Θεό.

Ο ορισμός και ο ρεαλισμός λίγο αργότερα έγιναναντιμετωπίζονται κάπως διαφορετικά. Με τη βοήθεια της γνώσης των πραγμάτων, οι στοχαστές προσπάθησαν να απαντήσουν σε ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη των πραγμάτων, τις αιτίες, τις αρχές και το νόημά τους. Πολλοί πίστευαν ότι μέσω των πραγμάτων μπορεί κάποιος να κατανοήσει την πραγματικότητα.

Ο ρεαλισμός είναι μια κατεύθυνση του σχολαστισμούδόγμα, το οποίο ορίζει ότι η αληθινή πραγματικότητα συνδέεται μόνο με καθολικά και ατομικά αντικείμενα δεν έχουν τίποτα να κάνει με αυτό. Τοποθετήστε την ύπαρξη τέτοιων αντικειμένων - το εμπειρικό κόσμο. Σχετικά με πραγματική ύπαρξη μπορεί να μιλήσει μόνο σε σχέση με τα πράγματα, είναι επίμονη, η οποία είναι αιώνια. Universal - η σκέψη από το μυαλό του θείου νου.

Με τον ονομαστικισμό, η ύπαρξη γενικών εννοιών δεν είναιεπιτρεπόταν. Το Universalia είναι αυτό που ήρθε μετά από τα πράγματα. Οι γενικές έννοιες είναι μόνο ονόματα που δεν μπορούν να υπάρχουν καθ 'όλα αυτά καθαυτά.

Ο ορισμός και ο ρεαλισμός είναι μια διαμάχη σχετικά με το πώς αλληλεπιδρούν η συναλλαγή και οι κοινές. Φυσικά, υπάρχει πολύς ρεαλισμός από τον ιδεαλισμό, και από τον ονομασιονισμό - από τον υλισμό.

</ p>>