Φιλοσοφικά προβλήματα κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών: ιστορική πραγματικότητα
Η ιστορική πραγματικότητα είναι θεμελιώδηςη βάση της ύπαρξης του ανθρώπου ως κοινωνικού οντος. Αποκτά το καθεστώς μιας ολοκληρωμένης πραγματικότητας, διότι εκτός αυτής η ύπαρξη οποιωνδήποτε αντικειμένων είναι πολύ προβληματική και ως εκ τούτου μαζί με την ιστορική συνείδηση ενεργούν ως φιλοσοφικά προβλήματα των ανθρωπιστικών επιστημών. Η ιστορική διαδικασία, κατανοητή με αυτόν τον τρόπο, αποκτά τις ιδιότητες του οντολογικού θεμελιώδους του όλου που υπάρχει. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια άποψη ότι η ιστορία είναι η ενσάρκωση ενός μεταβλητού, αβλαβούς.
Ναι, φυσικά, μια ιστορία κατανοητή ωςη συσσώρευση τυχαίων γεγονότων, τα διαφορετικά γεγονότα δεν δημιουργούν αίσθηση σταθερότητας και μονιμότητας. Αυτή είναι μια εξωτερική, επιφανειακή κατανόηση της φύσης της ιστορικής πραγματικότητας. Φιλοσοφικά προβλήματα της επιστήμης είναι επίσης ότι εάν θεωρήσουμε την ιστορία ως μια ενιαία, μονόδρομη διαδικασία μέσα στην οποία είναι δυνατές οι αλλαγές, οπότε η ιστορία μπορεί να λειτουργήσει ως οντολογική βάση. Αυτή η διαδικασία ξεδιπλώνεται και υπάρχει λόγω της δραστηριότητας του ιστορικού υποκειμένου που την κατανοεί. Η αντίληψη, η γνώση και η ερμηνεία της ιστορικής διαδικασίας από το θέμα συμβαίνουν μέσω της αναπαράστασης της «ιδέας της ιστορίας» στην ιστορική συνείδηση ως φιλοσοφικό πρόβλημα της επιστήμης που ενσωματώνει οργανικά τα φιλοσοφικά προβλήματα των φυσικών επιστημών.
Η ιστορική διαδικασία, όπως και άλλες φιλοσοφικέςπροβλήματα κοινωνικής ανθρωπιστικών, είναι το πεδίο του θέματος για ένα μεγάλο αριθμό των φυσικών επιστημών κλάδων. Δεδομένης της ιδιαιτερότητας του αντικειμένου της μελέτης, στόχος αντανάκλαση του είναι δυνατή μόνο σε θεωρητικό επίπεδο. Η ανθρωπότητα έχει αναπτύξει διάφορα παραδείγματα ιστορίες ενημέρωση: θεολογική, φιλοσοφική και επιστημονική. Αλλά από αυτά, είναι μια φιλοσοφία που επιτρέπει στους επιστήμονες να προβληματιστούν σχετικά με την ιστορική πραγματικότητα της σε υψηλό επίπεδο κατηγορίας που δυνητικά μπορεί να εκφραστεί σε γενικές ιστορικές θεωρίες. Στην εμπειρική ιστορία τους είναι συνδεδεμένη με τη θεωρητική ιστορία, και είναι μια σύνθεση της ιστορικής και λογική σε μια εννοιολογική μορφή.
Η εικόνα της κοινωνικής πραγματικότητας μπορεί να καθοριστείστη συμπεριφορά των ανθρώπων, στη φύση των αξιακών προσανατολισμών τους, στις μορφές πολιτικής οργάνωσης και στη λεγόμενη «ιδέα της ιστορίας». Τα φιλοσοφικά προβλήματα των κοινωνικών επιστημών, συμπεριλαμβανομένης της «ιδέας της ιστορίας», εμφανίζονται στο πλαίσιο αυτό ως ένας ειδικός δυναμικός σχηματισμός, ο σκοπός του οποίου είναι να ξεπεράσει τις αντιφάσεις του να είναι στην πορεία των καθημερινών δραστηριοτήτων.
Μια φιλοσοφικά κατανοητή ιδέα, ενεργεί ως αμια συγκεκριμένη πηγή όχι μόνο θεωρητικής, αλλά και πρακτικά πνευματικής, αξιακής στάσης απέναντι στην πραγματικότητα. Η «ιδέα της ιστορίας» που κατανοείται σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται να είναι μια θεωρητική κοσμολογική οντότητα. Λειτουργεί ως οντολογική προϋπόθεση για την ύπαρξη ενός ιστορικού προσώπου: είναι η αυτογνωσία ενός ατόμου εγκαίρως μέσα από το να το βιώνει. Είναι η έννοια της "ιδέας της ιστορίας" που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε και να εκφράσουμε τη συνεχή διαδικασία της κοινωνικής ύπαρξης σε ένα χώρο ιστορικής διάστασης.
Ένα άτομο ζει πάντα στην ιστορία, αλλά μόνο ότανπου αρχίζει να καταλαβαίνει ιδιαίτερη αξία και τη σημασία του, υπάρχει μια συνεκτική ιστορική-φιλοσοφική έννοια, στην πραγματικότητα σχηματίζονται τα φιλοσοφικά προβλήματα των κοινωνικών ανθρωπιστικών επιστημών, το κύριο καθήκον του οποίου είναι να εκφράσει αυτήν την τιμή με την ορθολογική μέσα, να το παρουσιάσει με τη μορφή μιας συστηματικής «ιδέες ιστορία». Στο έργο του ιστορικού, η «ιδέα της ιστορίας» συμβάλλει στο σχηματισμό μιας ολιστικής εικόνας της ιστορικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, κάθε εποχή έχει τη δική της, συγκεκριμένη ιδέα της «ιδέας της ιστορίας», που είναι το βασικό στοιχείο της εικόνας της κοινωνικής πραγματικότητας. Η δυναμική της κοινωνικής ζωής οδηγεί σε μια αλλαγή στην εικόνα της κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία συνεπάγεται μια αλλαγή στην "ιδέα της ιστορίας". Ακολουθώντας αυτή τη λογική, καταλήγουμε στο συμπέρασμα για την ιστορικότητα της ίδιας της ιδέας της «ιδέας της ιστορίας».
</ p>>
